5.Bölüm:Ölüm Günüm!

10.9K 185 79
                                    

DAVET GÜNÜ:

Kerem'in kollarında gözlerimi açmıştım.İçimde huzur vardı.İlk kez bir gece mutlu uyumuştum bu evde.

Kerem'e dönüp yüzünü incelemeye başlamıştım.Gerçekten kusursuzdu.Ama içinin dışı gibi olmadığını herkes biliyordu.

Beklemediğim bi anda uzanıp dudaklarımı öptü.Onu izlediğimi farketmiş miydi?

"Sen hep izle beni böyle karıcığım."
"Sadece daldım."
"Öyle mi?"
"Gibi gibi."

Dediğim şeyden sonra yanaklarım kızarmıştı eminim.Ağzımdan çıkmıştı biranda.Kocaman bir şekilde sırıttı ve saçlarımla oynamaya başladı.

"Gibi gibi derken?"
"Of gibi gibi işte ya uzatma!"
"Bu seferlik böyle olsun."

Sonra kalktı ve üzerini giyindi.Saat yedide hazır olmamı söyledi ve işe gitti.

Kendimi tekrar yatağa atıp birkaç saat uyudum.Sonra uyanıp kendime sandviç hazırlattırdım.Saat çoktan beş buçuk olmuştu.

Odaya çıkıp hazırlanmaya başladım.Kerem pek hoşlanmayacaktı ama mini kırmızı elbisemi elime aldım.Gerçekten kusursuz bir elbiseydi.Zayıf bedenime harika oturmuştu.

Altın sarısı takılarımı da takıp makyaja geçtim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Altın sarısı takılarımı da takıp makyaja geçtim.Koyu bir göz makyajı ve kırmızı rujumu sürdüm.Aynadaki görüntüme ben bile aşık olmuştum.

Sonra dışarıdan gelen korna seslerini duyunca hemen kürkümü giyip evden çıktım.Arabaya yaslanmış Kerem'i gördüğümde yakışıklılığı karşısında nutkum tutulmuştu.Gözleri bana kaydığında yüzünü öfke aldı.

Yanıma geldiğinde;

"Bu elbiseyi neden giydin!?!!!"
"Neden kötü mü?"
"Kısa.Hem de olmaması gerektiği kadar kısa."

Ne yapmam gerektiğini düşününce aklıma gelen fikirle elimi omzuna koydum.

"Ne yani güzel değil miyim?"
"Sorun da çok güzel olman zaten.Erkeklerin içinde buna nasıl dayanabilirim?"
"Dayanırsın sen.Ama şuan moralimizi bozmayalım."

Eğilip dudaklarımı sertçe öpmeye başladı.Korumaların ortasında yapması rahatsız ediyordu.Eli kalçama kayınca daha sertleşti öpüşü.Durması gerekiyordu.

Kendimi geri çektim.

"Makyajım çıktı."
"Tek dert bumu?"
"Evet."

Gülümsedi.Sonra arabaya geçtik.Ve davetin olduğu yere geldik.Zarafet dolu bir mekandı.İnsanın hayran kalmaması imkansızdı.

Kerem'in koluna girdim.İçeri girerken;

"Sana uzatılan elleri tutmayacaksın."
"Havada mı kalsın?"
"Ben tutarım ellerini sen merak etme."
"Tamam."

Sonunda merdivenlerden çıkıp insanların yanına varmıştık.Bir masaya geçip oturduk.Bana el uzatılsa da Kerem uzanıp sıkıca tutup öldürüşü bakışlarını atmıştı.İnsanlar Kerem'in huyunu biliyor olmalılar ki tepki vermediler.

MAFYA KOCAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin