Döngü - Peter Parker

i am fine

Jake ve Matthew kollarımdan tutmuş beni zorla bahçeye çıkarmışlardı.

"Lütfen bırakın!" diye ne kadar yalvarsam dahi bir işe yaramadı. Dışarı çıktığım zaman tüm okulu orada gördüm.

Herkes yuvarlak olmuş ve merakla birini bekliyorlardı.

O sırada benim yalvarışlarım ile dairede bize geçecek yer açtılar ve Jake ile Matthew beni yere atar bir şekilde bıraktılar.

"Ne oluyor?" diye sordum anlamayarak.

Herkes merak ile beni video çekerken bazıları ne olduğunu anlamış olacak ki gülmeye başladılar. Ben herkese anlamaz bir şekilde bakarken, "Ne oluyor, dedim size!?" diye sinirle konuştum.

Jenna yanıma geldi ve çenemi tutup kendisine çevirdi, "Şu olacak tatlım..." dedi ve çenemden tutup herkesin daha demin baktığı yere çevirdi.

Başımla red ettim.

Bu..

Bu keşke sadece bir yatak olsa...

Ama değildi.

"Bu çok... çok fazla."

"Aslında tam da dozunda ama sana az geliyor ise istediğini söyleyebilirsin, tatlım."

Ben korku ile Jenna'ya bakarken o gülümseyerek elektro şok malzemelerine bakıyordu.

Kaçmak için hareket ettim.

Denedim.

Çabaladım.

Ama işe yaramadı.

Kendimi o yatakta buldum. Herkes merakla beni izlerken ben ise kaçmak için, kurtulmak için debeleniyordum ama bir işe yaramıyordu.

Flash ağzıma bez koydu. "Dişlerini kaybetmek istemezsin değil mi?"

Korkuyla ona baktım o ise dişlerini göstererek gülümsedi.

Jake yatağın başında idi. Elinde ki şok cihazını birbirine sürttü. Penny makinenin başında duruyordu ona baktı ve, "İlk önce yavaştan başlayalım." dedi.

Penny ayarı ayarladı ve bir anda beynimin döndüğünü hissettim.

Dişlerimi sert bir şekilde birbirine bastırırken bayılana kadar, derece son raddeye gelene kadar bu şekilde ilerledi taki o sesi duyana kadar... "GİNA!"

<><><><><><><><><><>

"Beyni çok fazla hasar almış. Hasta olmayan biri için bu çok fazla, elimizden geleni yaptık ama sakinleştirici kullanması gerekir. Bir şey olursa psikolojik tedavi almalı."

"Teşekkürler, doktor hanım."

"Bu benim görevim."

Bir kapı kapanma sesi duydum.

"Peter..." diye mırıldandım.

Bana doğru hızla gelen adımlar ile başımı sese doğru çevirdim. Baygın bakışlar atarken, "Sana okula gitme dedim, Gina." diye sitemle ve korkuyla konuştu Peter.

Hafifçe gülümsedim.

"Ben iyiyim..."

"Değilsin." derken başıyla red ediyordu Peter. "Hiç iyi değilsin."

<><><><><><><><><><>

Peter odama elinde ki ilaçlar ile girdi. "Bunlar ne ilacı?"

"Beynin fazla hasar almış. Sakinleştirici ve birkaç önlem."

Başımla onayladım. Keşke yapmasaydım. Dünya dönmeye başladı.

Peter hemen yanıma geldi ve bana sarıldı. "Shtt.. ben buradayım. Lütfen bir şey diyecek isen sadece konuş."

Başımla onaylacak iken dönen başım kendini belli etti ve, "Tamam..." dedim.

Peter gülümseyerek geri çekildi. "Aferin bebeğime."

Gülümsedim.

Peter'ın getirdiği ilaçları aldım ve ağzıma atarken Peter'da odamda olan sürahiden bana su doldurup uzattı.

Peter'ın yardımı ile suyu içtim ve yine onun yardımı ile yatağa uzandım.

"Sen uyu. Ben de mutfağı toplayım."

"Tamam." dedim ve gözlerimi kapatıp rahat bir pozisyon aldım.

Peter bir süre beni izledi ve alnımdan öptü.

Gülümsedim.

Gülümsediğini hissettim.

Yataktan uzaklaştı ve kapıya gitti. Kapı açılma sesi geldi ama kapanma sesi gelmedi.

Yavaşça arkama döndüm ve kapı pervazında duran Peter'a gülümseyerek, "Hadi git.." diye sitem ettim.

"Bir prenses gibi uyurken gitmek istemiyorum."

"Ne kadar hızlı işin biterse o kadar uzun benimle yatabilirsin."

Peter gülümsedi ve odadan çıktı.

Gülümsedim.

<><><><><><><><><><>

"Ona benziyorsun." diye mırıldandı Peter.

"Kime?"

"Gwen."

"Ne oldu ona?"

Peter bir süre duraksadı ve birkaç kelime söyledi. Ne dediği anlaşılmıyordu bir süre bekledim.

"Öldü... Benim yüzümden öldü." dedi Peter ve ağlamaya başladı.

Başımla red ettim. "Senin suçun değildi, Peter."

Peter başıyla red etti. "Benim suçum. Benim suçumdu."

<><><><><><><><><><>