Döngü - Peter Parker

what's happening

Peter, Gina'nın evinin önüne geldiğinde bir süre Gina'nın çıkmasını bekledi. Aradığı zamanda birazdan oradayım dedi lakin hiç kimse gelmedi.

Peter en sonunda sıkılmış olacak ki arkasında duran eve doğru hareket etti ve zile bastı kapıyı açan adam ile şaşkınlık ile bir adım geri geldi.

"Ne var?" diye kabaca konuştu adam.

"Siz kimsiniz? Burada ne işiniz var?" diye sordu Peter.

"Burası benim evim. Asıl sen kimsin?"

"Gina burada mı?" diye sordu Peter anlamaz bir şaşkınlık ile.

"Gina? O da kim?"

"Sevgilim."

"Burada öyle biri yok çocuk. Şimdi git." dedi adam kovarcasına ve kapıyı Peter'ın yüzüne kapattı.

Peter şaşkınlık ile yüzüne kapanan kapıya bakarken arkasını dönüp evden uzaklaştı.

Elinde duran telefondan Gina'yı aramak için açtığı zaman telefonda Gina adında bir numara kayıtlı değildi.

"Neler oluyor Tanrım...?" diye mırıldandı Peter korku ile.

Ne olduğunu anlamayan Peter sadece korkuyordu.

Koşarak Gina'nın evi sandığı evden uzaklaştı ve Gina'nın gittiği okula geldi. Okul kapanmıştı bile fakat bu Peter'ın umurunda dahi değildi.

Hızlı ve dikkatli adımlar ile kimseye görünmeden içeri girdi ve arşiv odasını buldu ve sonrada arşiv odasında G harfini aradı.

Gia

Gabriella

Gisselle

Gloria

Grace

Gwendolyn

Peter şaşkınlık ile isimlere bakarken Gina yerine Gwen'ın adı yazması ile birkaç adım attı. "Gwen öldü..."

Peter hızla arşiv odasındaki bilgisayara geçti ve Gina adını arattı fakat onun adı yerine ekranda Gwendolyn adı gözüktü.

Peter birkaç kez gözlerini kaşıdı ama orada ki isim değişmedi.

Orada Gina değil Gwen'in adı vardı.

<><><><><><><><><><>

"Ben yokum Peter."

"Ne? Ne oluyor? Hepsi bir rüya değil mi?"

"Hayır, hiçbiri bir rüya değil, Peter."

"Hayır sen Gina'sın ve buradasın!"

"Peter." diye başka bir ses geldi uzaktan.

"Sen kimsin?" dedi Peter korku ile. Neler oluyordu? Peter hiçbir şey anlamıyordu sadece bu saçmalığın bitmesini istiyordu.

"Beni nasıl hatırlamazsın?" dedi uzaktan ses ve o sırada Gina'nın yanında belirdi. Peter iki kadına dikkatle bakarken bu iki kadının birbirine benzediğini tek farklarının saç rengi olduğunu fark etti.

"Ama bu.. bu nasıl olur?"

"Beni unutmak için yerime başka birini mi koydun, Peter?" diye gözleri yaşlı sordu Gwen.

Peter başıyla red etti. Konuşamıyordu bile.

"SEN BENİ UNUTMAK İSTEDİN PETER!"

Peter yine başıyla red etti.

"Peter, iyi misin?" diye şefkatle sordu Gina.

"BENİM YERİME ONU TERCİH ETTİN!" diye tekrar bağırdı Gwen.

Peter tekrar başıyla red etti.

Gwen ağlamaya başladı. Bir süre sonra ağlaması iç çekişlerine döndü, "Beni.. unutmak istedin ve benim yerime Gina'yı koydun. Tek fark ile onun kahverengi saçları benim ise sarı saçlarım vardı." dedi.

Derince yutkundu Peter. Böyle bir şey mi yapmıştı gerçekten? ama o Gwen'i çok seviyordu.

"Sen.. hastasın, Peter."

"Ne?"

"Beni unutmak için kendi kafanda benim kopyamı kurdun!"

Gwen çıldırmış gibi bağırdı, "SADECE O DA DEĞİL! ADIMIZ SOYADIMIZ BİLE BENZİYOR! SEN BENİ UNUTMAK İSTEDİN VE KENDİNE YENİ BİR SEVGİLİ BULDUN!" dedi.

Peter başıyla red etti. Gözünden ne zaman aktığını bilmediği yaşları sildi ve, "Hayır, hayır..." dedi.

"Sen hiçbir zaman komada değildin."

Peter şaşkınlık ile Gwen'e bakarken, "Sen sadece kendini bu dünyaya fazla kaptırdın, Peter." dedi.

Gina kendine bakarken görünmez olduğunu fark etmişti. Peter korku ile Gina'ya bakarken, "Ne oluyor?" dedi.

"GWENDOLYN BENDİM! UYAN ARTIK PETER! BEN YOKMUŞUM GİBİ DAVRANAMAZSIN!"

"Gina...?" dedi Peter sadece.

"O ZATEN YOKTU! HİÇBİR ZAMANDA VAR OLMADI PETER! UYAN!"

Peter anlamaz bir şekilde Gwen'e döndü. "Ne demek istiyorsun?"

"UYAN!"

<><><><><><><><><><>

İçeri bir anda güvenlik girdi. "Sende kimsin? Arşivde ne işin var?"

Peter kafasını bilgisayar ekranından kaldırdığı gibi güvenliği görmesi ile kaçmak için bir hamle yaptı lakin kaçamadı ve güvenliğin önünde yere yığıldı.

<><><><><><><><><><>