Safir,"Esin bana bi baksana"
Ona döndüm. Bi anda bana sarıldı.
Safir,"rahat ol sen sarılmak zorunda değilsin sadece alıştırmaya çalışıyorum"
"Neye alıştırıcaksın?" Dedim bağırmıyordum çünkü onun iyi biri olduğunu biliyordum
Safir,"sarılmaya..." sırtımı sıvazladı. Ellerim titriyordu. Ellerimi olduğu yerden kaldırdım. Safir in sırtına koydum sıkıca sarıldım
"Teşekkürler"
"Rica ederim" bir süre böyle kaldık...
Safir'i yolcu ettim. Ve geri odama döndüm. Akşam olduğu için yatağıma yattım ve uykuya daldım...
Sabah uyandım. Yüzümü yıkadım. Okul için hazırlandım. Kardeşimi öpüp yola çıktım. Ihsız yerlerden geçiyordum. Çoğu kişi içip sızmıştı. Siyah bi araba görüp duruyordum beni takip mi ediyordu? Hızlandım. Oda hızlandı. Ve önüme bi tane daha siyah araba geçti napıcam diye bi arkama bi önüme bakarken benim kafama poşet geçirdiler ve arabaya bindirdiler poşeti açmak için çırpındım. Ama olmadı. Beni birinin dizine yatırmışlardı (kafa tarafını) anlayabiliyordum. O üstünde yattığım kişi kafamdan poşeti çıkardı...
O-o düşman gece çetesinin lideri Samet Akgün dü
"BIRAK BENİ SENİ ŞEREFSIZ!!!" diye bağırdim ağızımı bi eliyle kapattı araba limuzin gibiydi karşımızda başka birileri oturuyordu onların biri ise ellerimi ve ayaklarımı bağlıyordu bağramıyordum. Onlarla konuşamıyordum bile karnımı açtılar ve kemer izlerini, morlukları ve bıçak çiziklerini gördüler
Samet,"napmışlar lan buna"
Başkan yardımcısı toprak," sanırım eskiden şiddet görüyormuş abi"
Çok biliyor sanki yaşadıklarımı. İt
Samet benim ağzımı bıraktı
"Napıyorsunuz siz? Hangi hakla?"
Derdemez benim ağzıma bez koydular
Benim yavaş yavaş gözlerim kapandı tek duyduğum şey sametin "seline atın bunun fotorafını da oda gelsin" di, gözlerim kapandı, herşey bitti....
