Bugün bende sizler gibi başımı kaldırıp gökyüzünü izlemeye başladım, hemde uzun uzun . Buna ihtiyacım olduğunu biliyordum ama bugün gökyüzünde bir farklılık vardı ; koca gökyüzünde hiç bulut yoktu sanki o an tüm evren ruhuma eşlik ediyor muş gibi hissettim. Başı boş... gökyüzü hiç bir zaman başı boş olmamıştı aslında ben yine kendimi kandırmaya çalışıyordum. Gölyüzünün mavisi vardı , onu tamamlayan asıl gökyüzü olma sebebi olan bir mavi ...
Onun bir mavisi varken benim ruhum neye sahipti..koca bir hiçe dimi ?
Gökyüzünü izlemeye devam ederken , bir sürü kuş gördüm. Birbirlerinden ayrılmayan , peş peşe sıralanmış özgür kuşlar, sanırım havalar soğuduğu için sıcak yerlere göç ediyorlardı yani ben öyle tahmin ediyordum. Bir daha ne zaman görürdüm onları yada bir daha ne zaman aynı gökyüzünde karşılaşırdık bilemiyorum ama bir gün onları tekrardan görüceğimi umut ediyordum ...
Peki ya benim soğumuş kalbim nereye göç edecekti ? Sığınıcağı bir liman var mıydı ki ? . Biliyorum yoktu ... bunu uzun zaman önce kabullenmiştim zaten , kabullenmek zorundaydım çünkü, ben hep tek başımaydım buna alıştırmıştım kendimi, benliğimi...
Evet gökyüzü gibi bir rengim yoktu , ilerde bir renge sahip olabilir miydim bilmiyorum ama şuan renksizdim . Bu yüzden belkide hiç görünemiyordum.
Bir düşündüm de gökyüzü mavi olmasaydı bakar mıydım yine gökyüzüne , yada ağaçlar yeşil olmasaydı huzuru o ağaçlarda arar mıydım yine ? ...
Mavi benim için görünür olmaktı, yeşil ise huzuru ruhumun en derinlerinde hissettiğim o koca renk ...
Peki ben ne renktim insanlar için ? Siyah mı ? .. Ama siyahta bir renk değil miydi zaten , hatta en göze batan renklerden biriydi, peki ya ben siyahsam niye görünemiyordum ki ? ...
Belkide hiç bir zaman insanlar beni bir renge layık görmemişlerdir ..artık bir rengim olmadığına yavaş yavaş alıştırıyordum kendimi, ama içten içe aslında buna alışmak istemediğimi fark ediyordum buna inanmak istemiyordum . Evet insanlar tarafından renksiz görülebilirdim ama benim bir rengim vardı . Mor , pembe , yeşil , sarı yada mavi bellkide hepsi .. Evet evet hepsini taşıyordum ruhumda , bunu hissedebiliyordum, içimde renklerin sesini duyabiliyordum.
Artık bir rengim olduğundan emindim ... Ben asla renksiz değildim...
