Oysaki bir hayalim vardı ; alın teriyle kurulan sofrada bir ekmeği paylaşmak...
Hercai gecelerde, hiçbir vakit doyumsuz kalmamış sohbetlerine bir çayın deminde ortak olmak...
Yüzüne vuran günde ;alnından öpmek , gözlerine dokunmak...
Olmadı ben güzel insan . İstenilmeyen bir can , ötelenen bir ben kaldım. Sevdayı yaşamayı bırak , tatmaya bile layık görülmeyen bir ben ! Sensiz geçen zamana inat, yokluğunun hüküm sürdüğü hayata ve kalemi bir türlü seni bana yazmayan kadere...
Şimdi niyetlerimin en arsızını, şerrin en belalı isyanlarını saydırıyorum. Umrumda değil artık , umursanmayan bir can için yaşamak ...
Nil Mevsimi ( Kitap Alıntısıdır) !
