Katre-i aŞk

Odadan uzanan bir El__

İLK NOTUM...

Arkadaşlar düşüncelerinizi yorum yada mesaj olarak atarsanız çok sevinirim.

Neden böyle oldu ki anlayamıyorum.

Sadece bayıldım.Arada bi başım dönerdi o kadar.Sınavlar yaklaştığında çoğunlukla başım dönerdi zaten.Niye beni burada tutuyolar hala.Zaten bişeyde demediler bana.

Offff.Kimse yok muuu?

Heeeeeeeeeeyyyyyyyy..Paşa dedeme hepsini şikayet edicem.Görürsünüz siz.

İyi de benim paşa dedem yokki.Napcaz şimdi:d Gerçeklere dönme zamanı.

Paşa gibi dedem vardı ama.Bakıldığında yanına gitmeye çekindiğin, fazla gülmeyen,sert yapılı bi dedem.

Konuşmayı sevmeyen,köşesine çekilen dedem vardı benimde.(Allah rahmet eylesin.Mekanı CENNET olsun inşallah.)

_________________________________________

Odada da kimse yok. Annemler neredeydi peki?Yeni tanıştığım bu 3 kahkaha (taner,mete,can) da beni cevapsız bırakmışlardı. By.Doktor da zaten yapıcagini yapıp gitmişdi. Bende ona Yapacağımı yapmıştım tabi. Haaaahaaaayyyyyttt.

Kafam bi dünya soruyla doluydu ama.

Ben nasıl buraya geldim.Saat kaçtan beri buradaydım? Neyim vardı?Neyim yoktu?Karadenizde gemilerim mi batmışdı yoksa?By doktora yaptığım bu saygısızca davranışdan dolayı beni affedicek mi?Belki bunun için benimle ilgilenmicek bile.Ondan helallik olabilecek miyim?Daha bir sürü soru????????????

Dayanamayıp kolumdaki bu serumu çıkarmışdım. Uuffff acıdı be. Bunu doktor kılıklı kendini beğenmiş yapsaydı eğer kasten yaptı derdim açıkcası.

Yaptığım saygısızlığın karşısında canımı acıtmak istemiş olması anormel bi davranış sayılmazdı.Neyse görev devam ediyor.

Hemen odadan başımı dışarı çıkarıp etrafı inceledim.Arada bir gelip geçen doktorlar ve oralari temizleyen personel görevlileri dışında pekte kimse yoktu açıkcası.Odalardan gelen seslerse tam aksini gösteriyodu.Terk edilmiş bir hastane gibiydi burası.

Kapının dışında kalan başım bir sağa bir sola dönüp duruyordu.

Çok heycanlanmıştım ama.Kendimi kaçmaya çalışan azılı katiller gibi hissetmiştim.Bu halime gülesim gelmişti.Ama beni ciddileştiren şey odadan gelen bu çocuk sesiydi.

__________________________________________________________________

Hastane koridorlarında çınlayan bu küçük kızın sesi beni çok üzmüştü.Yavaş yavaş sesin geldiği odaya doğru yürüyordum.Odanın önüne geldiğimde kızın "Babam gelsin.Babam gelsin" diye ağladığı anlaşılıyordu.Kadının "Tamam annem tamam.Yapma böyle nolur"diye susturmakta güçlük çektiği belliydi.Kız ağlamaya devam ediyordu.O ağladıkça kadının çaresizliği sesine yansıyordu.

"Allahım yardım et.Yavrum tamam ağlama artık"diye ağlamaya başlamıştı artık.Çaresizlik içindeki bu durumu sadece dinliyordum.Kalakaldım böylece.

Gözlerim dolmuştu,yüreğim dayanamıyordu artık.Ağlamam an meselesiydi.

Kendimi tutup hadi bakalım bismillah deyip içeri girmiştim biranda.İçimdeki ağlama hissine karsilik koca bir gülücük kondurmusdum yüzüme.Ağlayan küçük kızın şaşkınlığı sesinin biranda kesilmesiyle anlaşılıyordu.

Kadın çocuğun sesinin biranda nasıl kesildiğini anlamadan ona bakıyordu.Bu dünya güzeli kızın bana doğru sapladığı gözleri annesininde dikkatini çekmiş ve bana doğru dönmüştu biranda.