Opposite Sides

5. Time To Rise

Η βροχή έπεφτε ορμητική στο έδαφος αλλά οι δόκιμοι δεν πτοήθηκαν, ίσως κάποιοι να ήθελαν να πάνε πάλι μέσα στο ζεστό δωμάτιο τους αλλά δεν είχαν καν αυτή την επιλογή. Ήταν μέρα προπόνησης σε σκληρές συνθήκες, βρίσκονταν εν μέσω μιας επανάστασης εξάλλου δεν έπρεπε να επιστρατεύουν αδύναμους και μαλθακούς στρατιώτες. Ο εχθρός θα είναι διατεθειμένος να χτυπήσει στις πιο ευάλωτες στιγμές πρέπει να είναι έτοιμοι να αντεπιτεθούν ανάλογα, να μην δώσουν το πλεονέκτημα στους αντιπάλους. Οι αστραπές άλλοτε τρόμαζαν ή αποσπούσαν τα νεαρά παιδιά.

Πάλευαν σε ομάδες, πρώτα σε δυάδες και έπειτα σε μικρές διμοιρίες, σκοπός ήταν να μάθουν να μάχονται αλλά και να συνεργάζονται. Η Rene, η καλύτερη της τάξης της, στεκόταν κοιτώντας τον ουρανό, το γκριζογάλανο των σύννεφων συνδυασμένο από το μωβ του ουρανού που έδειχνε εκείνη την ώρα της ημέρας. Ο μελαχρινός φίλος της την πλησίασε κρατώντας το σπαθί του όταν την είδε αφηρημένη. Για κακή τους τύχη η νεαρή κοπέλα είχε πλήρης συνείδηση του τι γινόταν γύρω της. Τον άκουσε να έρχεται και γύρισε απότομα προς το μέρος του κάνοντας επίθεση. Το νεαρό αγόρι τρόμαξε και απέκρουσε ενστικτωδώς την επίθεση.

"Δεν θα σε νικήσω ποτέ, έτσι;", ρώτησε με παράπονο.

"Μάλλον, όχι να το παινευτώ αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει άτομο καλύτερο μου στην χρονιά μας ή την προηγούμενη", περηφανεύτηκε το μελαχρινό κορίτσι, τα καταπράσινα μάτια της έλαμψαν και συνέχισε την προπόνηση της με τους υπόλοιπους δόκιμους.

Παράλληλα στο όρος Erostey, η Elizabeth και οι δικοί της στρατιώτες ετοιμάζονταν για την επόμενη τους κίνηση. Είχε στείλει αγγελιοφόρους στα κοντινά χωριά, του δάσους αλλά και της ερήμου, καθώς και στις υπόλοιπες περιοχές. Μετέφεραν ένα σημαντικό μήνυμα που θα προστάτευαν με την ζωή τους αν χρειαζόταν. Η προστασία της πριγκίπισσας ήταν πάνω από όλα.

Πίσω στην κεντρική πόλη, η Alma ετοίμαζε τα σχέδια της για το μεγάλο πάρτι. Ήταν η 169η επέτειος, από όταν οι πρόγονοι τους πάτησαν στον πλανήτη αυτό και το ονόμαζαν ως αρχή του χρόνου, βέβαια για τους ντόπιους αυτή δεν ήταν η αρχή του χρόνου. Οι άνθρωποι έκαναν πάντα μια μεγάλη γιορτή με ανοιχτές τις πύλες, απαγόρευση κάθε δυνατών όπλου, άφθονο φαγητό, μουσική, χορό. Το διοργάνωναν έτσι ώστε να μπορούν να έχουν μια κοινή μέρα με όλους ως φίλοι, κάθε έχθρα εκείνη την μέρα εξαφανιζόταν.

Η νεαρή στρατηγός ανησυχούσε, ήθελε οπωσδήποτε να πάει καλά αυτή η γιορτή και σκόπευε να αυξήσει τα μέτρα προστασίας για φέτος αλλά όχι τόσο ώστε να καταστρέψει το κλίμα της ειρήνης. Εξάλλου είναι μέρα γιορτής. Είχε όμως αρκετό χρόνο να προετοιμαστεί; Έμεναν μόνο δυο εβδομάδες ακόμα. Αυτό που φοβόταν περισσότερο δεν ήταν κάποια ενέδρα αλλά το άτομο που θα αντιμετώπιζε σε μια από αυτές. Δεν πίστευε ότι είναι έτοιμη για αυτή την συνάντηση.

Οι προετοιμασίες είναι σχεδόν έτοιμες και έχει μείνει μόνο μια εβδομάδα για την γιορτή. Η επανάσταση μεγαλώνει και σχεδιάζει τις κινήσεις της με προσοχή. Η Elizabeth ήταν μονίμως πάνω από τον χάρτη και σχεδίαζε στρατηγικές κινήσεις και έψαχνε τρωτά σημεία που η παλιά της φίλη δεν θα είχε σκεφτεί να καλύψει. Δεν της ήταν εύκολο, πόσο μάλλον να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο μαζί της αλλά έπρεπε και θα το έκανε, γιατί είχε αφήσει κάτι στην μέση και πρέπει να το φτιάξει.

Κάπου στο Arkney ένας από τους στρατιώτες της Elizabeth κρατούταν αιχμάλωτος και είχε υποστεί σκληρό βασανιστήριο για να μιλήσει, όμως κρατούσε το στόμα του κλειστό, όπως είχε διαταγές, ότι λέξεις ξεστόμιζε ήταν σε μια άλλη διάλεκτο και όποιον έφερναν να τους μεταφράσει πάντα έλεγε "Δόξα στην βασίλισσα, θα ανέλθουμε ξανά". Κάτι βαριά ανησυχητικό αλλά ταυτόχρονα καθόλου συγκεκριμένο.

Δεν είχαν άλλη επιλογή από το να τον πάνε στην πρωτεύουσα. Πάνω στην μετακίνηση τους όμως ο νεαρός άνδρας κατάφερε να ελευθερωθεί και να αρπάξει ένα μαχαίρι από την ζώνη ενός από τους φρουρούς του. Αν και ικανοί στην μάχη αντί να αντισταθούν και να δραπετεύσουν, κάλλιστα θα μπορούσαν, αποφάσισε να κόψει τον λαιμό του. Μπλε σκούρο αίμα σχεδόν μωβ ξεπρόβαλε και ο άνδρας έπεσε κάτω νεκρός σε δευτερόλεπτα, επαναλαμβάνοντας την ίδια φράση. Τόσο μακριά ήταν αποφασισμένοι να φτάσουν.

660 λέξεις

Λοιπόν αυτό είναι το πιο μικρό κεφάλαιο που θα δείτε από εμένα. Έχω βάλει το όριο των 1.000 λέξεων για ένα κεφάλαιο μα ανέβει αλλά αυτό είναι more like a filler κεφάλαιο. Για να σας προϊδεάσω στο τι έρχεται.

Αν δεν ανεβάσω το βράδυ θα έρθει κεφάλαιο από Δευτέρα γιατί δουλευω το ΣΚ και δεν θα έχω χρόνο. Αλλά υποσχέθηκα 3 κεφάλαια στις αγαπημένες μου _-pinka-_ & HelenMand οπότε μέσα στην εβδομάδα θα έρθουν και τα άλλα 2 promise.

Μέχρι τότε. Να προσέχετε.

Φιλάκιαααα