18 YAŞ BÜYÜĞÜM

1

FOTO💚 DURU💚

Yerdeki cam kırıklarına aldırmadan yürüyordum.

Kan yere en koyu rengiyle benden iz bırakırken, ruhum yok olmuşcasına derinden parçalanıyordu.

Elimdeki alkol şişesinin son damlasını dilime dokundurup, şişeyi duvara fırlatmıştım.
Yeni parçalar etrafa saçılmıştı.

Dolabın kapağındaki diğer şişeyi açıp, su içercesine yudumluyordum.

Boğazım yanıyor, dudaklarımdan sızan yudumları aldırmıyordum.

Midem bulanıyordu.

Nefret ediyordum.

Ölmek istiyordum.

Yaşamak nedendi?

Deli gibi uyku akarken gözlerimden, uyuyamamın sebebi neydi?

Odaya tekrar geçerek koltuğa fırlatmıştım kendimi.

Boş televizyon gürültüsü odayı doldururken, tavanın en kasvetli sahnesini zihnimde izliyordum.

İstemsizce akan tuzlu yaşlarım, bira kokan dudaklarımdan dilime sızıyordu.

Kuruyan dudaklarımın yanmasıyla ısırarak kopartmıştım deriyi.
Ayaklarımın altı sızlıyordu, derinlemesine giren parçalar pul pul duruyordu.

Kendimi hiç bu kadar terk edilmiş, hiç bu kadar yalnızlaştırmamıştım oysaki.

Acı ruhumu o kadar kaplamıştıki bedenimdekileri hissizleştirmişti.

İnsanlar, hainler, yalancılar, kötü kalpliler...

Ben mutlu bir isandım.

Beni bu hale siz getirdiniz.

Diklediğim son yudumda midem derinlemesine bulanmıştı.

Titriyorum, kusma hissiyle durdum ve yatakta toparlanıp oturdum.

Ölsem dahi kimsenin umurunda olmadığımı bilmek beni mutlu ediyordu.

İçimdeki kusma tufanının coşmasıyla kalkarak lavaboya koştum, camlar derime işlerken klozetin kapağını açmamla midemdeki tüm sıvı birikintisini çıkartmıştım.

Gözlerim kararıyordu, başım ayağımın altından kayıyordu. Yere oturmuştum.

Kendimi değersiz biri olarak görüyordum.

Bu hayat tüm herkesi içine almış bir beni sığdıramamıştı.

Haplarım bitiyordu... Onlarsız asla, asla yaşayamazdım.

Sürünerek banyonun dolabını açtım, nöbet geçirmek üzereydim.

Titremelerim vücuduma yayılırken ilaç kutusunun yere dagılmasıyla tüm hapları ağzıma tıkamıştım.

Bir tarafım ölüme susamışken, bir tarafım ise korkak bir kızdan farksızdı.

20 yaşında hiç yaşayamayacağım şeyleri yaşayarak, iki haftada hayatla bağlantımı çökertmiştim...

Bedenim, zehri sonuna kadar alırken titremelerim dizginleşmeye başlamıştı.

Uyuşturucuya hiç bu kadar düşkün olmamıştım.

Ölmeye bu kadar hasret kalmamıştım.

Katil olacak kadar gözümü kestirmemiştim.

Ellerim görüş alanıma girerken hıçkırarak ağlamalarım banyoda yankılanarak tüylerimi diken diken ediyordu.

Minik ellerim hiç bu kadar kirli gelmemişti gözlerime.

"Ö-ö-özür dilerim..."

Ellerim, zihnim, bedenim, artık ben ben değildim...

Musluğun soğuk tarafını açarak oturdum yere, duş başlığından akan damlalar bedenimi çivi gibi sivrileştirirken ağladım tüm gücümle.

İstemeden olmuştu, istemeden yapmıştım.

Zihnimin istemsiz tekrarlarıyla kafamı soğuk duvarda vuruyordum...

Ben, ölümü bu kadar arzularken, bir o kadarda kaçıyorum...

Güçsüzleşmiştim.

Akan suyun altında yere c pozisyonuyla yatarak bedenimin buz gibi su altına teslim etmiştim.

Sen bir HİÇTİN DURU! HİÇ

"ÖLMEK İSTİYORUM!"

Çığlığım zihnime bağırırken kapattım gözlerimi.
Ruhumu teslim ettmiştim uykuya...

2 Gün sonra~

Saçlarım rüzgardan gözlerime girerken izliyordum arabaları, hiç durmayan serüvende kargaşa içinde öfkeyle sürüyorlardı.

Ölüm tarihimi 2 Mayıs 13:29 olarak ayarlamıştım.
Adımımı atmamam gereken yola etrafıma bakmadan fırlayarak ilan edecektim.

Gözüm kararmıştı, işte şimdi vaktiydi.
Tereddüt edersen kaybederdin.
Tereddüt etmezsen kazanacaktın.

Güçlü bir adımla fırlamıştım yola, benim hikayemin noktası...

Arkamdan duyulan ses zihnimin köşesindeki korkak Duru'nun yansımasıydı adeta.

"YAPMA!"

Hızla etrafımdan geçen arabaların tekerlek sesleri, kornalar, ve tanımadığım 'Yapma'

Karanlık bedenimi ele geçirirken, ayaklarım yerden kesilmişti.

"HAYIR!"

Bedenim, farklı bir bedene sarılırken, sert bir cismin bizi sürüklemesiyle, ölmeyi bile başaramamış olmamla, korkakca gözlerimi saran bedene bakacakken görüş yetimi kaybetmiştim...

💚💚💚
Ben, garip bir insanım. Ölümü bu sıralar su gibi arzularken, bir o kadarda uyandığımda yaşamımı güzelleştirmek için ölmekten kaçıyorum.
Ben, garip bir insanım...
💚
Yeni kurgum Duru! Uzun zamandır zihnimin kuytu köşesinde uyuturken işte tamda olması gereken bir anda gün yüzüne döküldü.
Keyifle okumalar...
💚💚💚