3

95 5 35
                                        

"ABLAAAA!"

"Noldu Harley?"

"BİR TANE ÇOCUK VAR KUYRUKLU HEM DE VE BENİM FOTOĞRAFIMI ÇEKTİ SAPIK SANIRIM IYY!" Lesley tek kaşını havaya kaldırdı.

"Kuyruklu mu?"

"EVET BEN DE ÇOK ŞAŞIRDIM KORKUYORUM AAA!" Lesley eline telefonu aldı. İnstagram'a girdi. Hesaba girdikten sonra fotoğrafı Harley'e gösterdi.

---------

"Bahsettiğin kuyruklu bu mu?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Bahsettiğin kuyruklu bu mu?"

"OHA EVET. BU NE YA BÖYLE İNSAN MI KEDİ Mİ BELLİ DEĞİL!"

"Hayır Harley öyle söyleme çok özel bir insan/varlık o. Dalga geçmemelisin."

"Banane o da sapık olmasaymış." derin bir nefes aldı Lesley.

"Hem benim yakın arkadaşlarımın oğlu o. Tanıyorum onları."

"NEEEE! ABLA SÖYLE BENDEN UZAK TUTSUNLAR SAPIK OĞULLARINI!" Lesley telefona bakmaya devam etti.

"Tamam sus Alucard'ı arayacağım."

*Dııt dııt*

"Selam Alucard, nasılsın?"

"Hiiç dışarıda geziyoruz Harith'le sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim.."

"Aklımdaki mesele için mi aradın?"

"Sanırım sen de biliyorsun. Harley Harith'in onun fotoğrafını çektiğini söyledi."

"Harith gösterdi bize. Biliyorum. Yaptığının yanlış olduğunu söyledim umarım bir daha yapmaz. Öyle değil mi Harith?"

"YA BABA NE DİYORSUN O ÇITIR-"

*Dııt dııt*

Harith'in kafasına hafifçe vurdu Alucard.

"Oğlum aptal mısın bari Lesley'in duymadığı yerde söyle."

"BABA BENİM KİMSEDEN UTANCIM YOK SEVMEK SUÇ MUUU!"

"Tamam sus daha fazla bağırma insan içinde. Gel şu kafede sana milkshake alayım." Sevinçle zıpladı Harith.

"Baba adamın dibisin babaa."

~~~~~

Lesley telefon yüzüne kapanınca anlık şok geçirse de normal karşıladı. Az çok Harith'in ne kadar haylaz olduğunu biliyordu. Babalarına sabır dileyip Harley'e döndü.

"Bak gördün mü söyledim babasına. Bir şey olmaz daha."

"Umarım.."

~~~~~

"Baba ben Nana'lara gidicem."

"Ödevini bitirdin mi?" ofladı Harith.

"Ya baba amaç o zaten ödev yapcaz. Sence benim beynim tek başına ödev yapmaya yeter mi?" bu sefer Alucard ofladı.

"Bana mağdur edebiyatı yapma. Sen benden çıktın tabi ki zekisin."

"Baba sonra bana çok egoist diyorsun kendine bak önce."

"Oğlum egoistlik değil bu ben doğruları söylüyorum. Neyse tamam git de ben kafa dinliyim." gülümsedi Harith. Ama bu öyle masum bir gülümseme değildi. Tek kaşını kaldırdı Alucard onun bu gülmesini anlamaya çalışırken.

"Baba bak benim yokluğumdan yararlanırsanız benim haberim olur. Gözüm üzerinizde." kaşlarını çattı Alucard. Bu çocuk bazen fazla oluyordu.

"Azcık edepli konuş Harith! Kararımı değiştirmeden çantanı toparlarsan iyi olur. Çantanı kontrol edicem ödevlerin çantanda olsun. Biraz ders biraz eğlence. Anlaştık mı?"

"Of baba sen beni hiç sevmiyorsun biliyorum ben!" ayaklarını yere vura vura odasına yürüdü Harith.

"Anlaştık mı?" diye bağırdı Alucard arkasından. Kıyamıyordu ama bazen de sınırı aşıyordu. Derin bir nefes verdi.

~~~~~

"Anlaştık mı?"

"Anlaştık." şeytanice güldü Harith. Nana'yı bu yüzden seviyordu işte. Aynı kafada oldukları için her konuda aynı düşünüyorlardı. Bu da Harith'in işine yarıyordu tabii ki.

Harith'in şansına Nana Lesley ile tanışıktı. Zamanında Lesley'e getir götür işlerinde yardım edip harçlık topluyordu. Şimdi yine bir bahane ile Lesley'lere gidicekti ve Harley'in ağzından laf koparacaktı. Harith ise dışarıda onu bekleyecekti. Tabii ki Nana'ya ödül verecekti. 10 hüptiriğe anlamışlardı. Şimdiyse kapının önünde sinsi sinsi gülüşüme peşindeydiler. Nana Harith'e sus işareti yapıp zili çaldı.

"Kim?"

"Lesley abla beniim!"

*Dııt* kapı açıldığı gibi Nana koşarak merdivenleri çıkmaya başladı. Harith ise bir banka oturup camı izliyordu. Canı sıkılınca telefonuna bakmaya başladı.

"Hoşgeldin Nana."

"Hoşbuldum Lesley abla. Nasılsın?"

"İyiyim. Sen nasılsın?"

"Ben de iyiyimm. Bir yardıma falan ihtiyacın var mı diye sormak istemiştim. Canım çok sıkıldı da." gülümsedi Lesley.

"Yok ama gel bir şeyler ikram edeyim sana." sevinçle zıpladı Nana. Yemek en sevdiği şeylerdendi.

Salona geçtiklerinde Harley masada oturmuş yaz ödevini bitirmeye çalışıyordu. Nana ofladı.

"Harley ne ineksin he. Ben daha başlamadım." gözlerini büyüttü Harley.

"Ne demek başlamadın?! 3 gün sonra okullar açılacak farkındasın değil mi?" omuz sikti Nana.

"Ben son gececiyim. Hem yapamasam da öldürecek değiller ya." şaşırdı Harley. Bu kadar rahat bir kafada olmak isterdi.

"Harith ile yapıcaz bugün." dedi Nana gülerek. İlk yemini atmıştı.

"Nee? Sen onunla arkadaş mısın??" Harley biraz tırsmıştı. O psikopatın arkadaşıysa kendini kollaması gerekiyordu.

"Arkadaş denemez. Çıkar ilişkisi içinde birbirimize iyi davranıyoruz diyelim." Harley'in içi biraz olsun rahatlamıştı.

"Neden böyle bir tepki verdin ki?" ikinci yem de bu soru ile gelmişti. Harley kaşlarını çattı.

"Sapık çünkü. Fotoğrafımı çekti kim bilir naptı onunla çok korkunç!" şaşırmış gibi yaptı Nana.

"Aa nasıl olur? Hiç de öyle biri değildir halbuki. Belki birine benzetmiştir?" Harley hiç bu şekilde düşünmemişti. Boşluğa bakıp düşündü.

"Bilmiyorum artık ama hoş değil! Sevmedim onu hiç." üzgünmüş gibi davrandı Nana.

"Aslında haylazdır ama iyi biridir. Yanlış tanımışsın sen." dedi. Harley üst üste yediği manipüleyle bayağı yumuşamıştı ama hala korkuyordu. Götü kollamak lazımdı. Elden giderdi yoksa.

"Bilmiyorum. Neyse ben ödevime dönücem."

"Tamam." Nana içten içe kahkaha atsa da dıştan sadece gülümsemeyle yetindi. Ardından Lesley'in getirdiği kurabiyelere gömüldü.

~~~~~~~~~~~

Bakalım bakalım noluo. Nasılsınız lan

Son sınıf olmanın verdiği yoğunlukla anca anca bölüm atıom. Molalarımda falan yazdığım kadar artık. Kafa dağıtıyorum burada güzel oluyor.

Umarım mutlusunuzdur öpüldünüzz

Ay bi de bana bol bol dua edin lütfenn 😭💔

"Ya Babaa!!"  [HarithxHarley] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin