Komşuculuk

Şirinler

Bu aşk değil de ne be. Medya 💞. Ben genelde siyah severim ama buda güzel yani. Meryem42crt benden çok sevmişti bunu.
(Betül'ün kız kardeşinin ismi Bükre oldu kızlar)

~Bismillahirrahmanirrahim~

İlk iş yerim, daha önce de küçük yerlerde çalışmıştım ama burası özel bir yerdi. Burası bir ilkti ve karşımdaydı. Üç katlı bir kreş. Bahçe duvarlarındaki manzara resimleri çok güzeldi. Çiçekler, ağaçlar, yapraklar, gün batımı çizimleri...

Dalmış bir şekilde kreşin bahçe duvarlarını izliyordum. Bi anda gürültü koptu ve kolumu biri tuttu. O korkuyla gözlerim kapanmıştı.

Gözlerim hâlâ kapalıydı. Aman Allah'ım Gargamel... Yoksa beni gerçekten Şirine mi sandı.
Hih hih.

"Ben Şirine değilim, bırak beni Gargamel." gözlerimi açıp kolumu bırakmaya niyeti olmayan Saliha'ya baktım.

"Ne Gargamel'i kızım, sabah sabah ne yaşıyosun sen?" gülmeye başladım.

"Şaka yapıyorum yaa takılma sen, sabahtan beri aklımda bişey var da."

" Gece yine şirinleri mi izledin?"

"Ne âlakası var ya, bugün miniklere özel şirin giyinmek istedim sadece. Sonra aklıma Şirine, Gargamel filan geldi, öyle. Sen kime bakıyorsun?" benim arkamda bir yere bakıyordu.

"Baksana iki kişi arabadan iniyor. Onların ikisi de aynı mı?" baktığı yere baktığımda dediği kişileri gördüm.
"Onlar ikiz Saliha."dedim gülerek.

"Uzakta olunca pek göremedim. " diyerek bana döndü."Hadi sen heyecandan bayılmadan önce içeriye girelim." ona kafamı salladım ve kreşe doğru yürüdük.

İçeriye ayakkabılarımı çıkarıp girdiğimde karşı koridordan tombik bir çocuğun geçtiğini gördüm, annesiyle beraber sınıfına gidiyor sanırım.

Ama o yanakları sıkarım ben!
"Selamun aleyküm." dışarıda gördüğümüz ikizler bize selam verip içeriye doğru geçtiler.

"Ve aleyküm selam."
"Ve aleyküm selam."

Bizde daha fazla oyalanmadan müdüre hanımın odasını bulmaya odaklandık. Saliha'yla birlikte lisede kız meslek lisesindeki çocuk gelişimi bölümüne gitmiştik. Biraz ara verdikten sonra bu kreşte çalışmaya başladık. Yani bugün başlıyacaktık.

İlk katta mutfak ve yemekhane vardı. İkinci katta ise üç sınıf. İlk gördüğüm sınıf altı yaş içindi. İkincisi ise iki üç yaş ve en sonuncusu dört beş yaş içindi.

Sınıfların yanından geçerken bir sınıf dikkatimi çekti, içeriye girdik. Gözlerim biraz önce gördüğüm minik tombiği aradı. Burada dört beş yaş arası çocuklar vardı, bunların hepsi çok tatlı maşallah.

Odada minik şirinlerin boyutunda küçük küçük sandalyeler vardı. Geçen seneden yapılmış çalışmalar, yerdeki halının üzerindeki sayılar her şey çocukların seveceği şekilde düzenlenmişti. Kreşin başlamasına daha var, bu yüzden öğrencilerin -benim değimimle şirinlerin- olması gereken sandalyelerin bir kısmı boş.

Aslında kreşe bir hafta geç başlamıştık yinede şirinlerle pek yabancılık çekiceğimizi sanmıyorum.

Saliha da benim gibi sınıfı incelerken ben tombikimi gördüm. Arkadaşları ile küçük bir masanın etrafında sandalyede oturuyordu. Bu çocuk ona tip olarak çok benziyordu, belki de o yüzden hemen içim ısındı.