Eve girdiğinde ev çok sessizdi.Mutfak kapısının üstünde bir not vardı.
"Dışarıda işim var,geç geleceğim.Gerçi sen gelene kadar gelmiş olurum,geç geliyorsun zaten."
Jisung böyle notlar bırakmazdı,eşini tanıyordu Hyunjin.Aceleyle Jisung'u aradı.
"Ah,merhaba." psikolog açtı telefonu.
"Jennie hanım?" dedi Hyunjin.
"Merhaba Hyunjin Bey,Jisung Bey kriz geçirdiği için erkek kardeşiniz buraya getirdi,konuşmak iyi gelir falan diye.Korkmayın,o lavaboya gitti az sonra eve gelecek." dedi Jennie.
"Ah,teşekkürler.Görüşmek üzere."
"Görüşmek üzere."Hyunjin gergin adımlarla evde adımlamaya başladı.Neden kriz geçireki?
10 dakika sonunda kapı açıldı ve Jisung içeri girdi.Hyunjin oan koşup sarıldı ve her bir tarafına öpücükler bıraktı.
"Çok korktum Tanrım!İyi misin bebeğim?" dedi Hyunjin ve Jisung'u daha sıkı sardı.
"Geçecek güzelim." saçlarına bir öpücük bıraktı eşinin.
"İyiyim,ne zaman geldin?" dedi Jisung Hyunjin'in kollarından kurtulurken.Hyunjin'in kalbi kırılmıştı.
"Seni aradığımda gelmiştim.Galiba 10-15 dakika önce." dedi Hyunjin eşinin yanına geçerken.
"Şey,bebeğim." Jisung'a arkadan sarıldı.
"Yarın benimle şirkete gelebilir misin?" dedi Hyunjin.Jisung kaşlarını çattı.
"Sebep?" dedi soğukça.
"Şu Lee Felix,yarın şirketimize gelecekmiş,sende sabah bana bahsedince gel istedim.Sen bilirsin bebeğim." dedi ve ensenine öpcük kondurdu.Senden nefret ediyorum Lee Felix,ikiside aynı şeyi düşündüler.
"Geleceğim.---
Eveeet son için karar verdim.Sizede süpriz olsun:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
911.[Hyunsung]
Фанфик911,ya sevgilimi kaybedeceğim yada aklımı! düzyazı,, mini fic,,