Chapter 10
Rain’s pov
5:40a.m.
Halos wala pang tao mamaya pa kasi ang klase…
Andito ako ngayon sa lobby nagaantay sa security para mabuksan na yung gate sa 2nd floor..
Makikinig nalang muna ako ng music sa cellphone ko….
the thing about love
is i never saw it coming
it kind of crept up
and took me by surprise
and now there's a voice inside my heart
it’s got me wondering
is it true..? I wanna hear it one more time
“rain!!!”
move in a little closer
take it to a whisper
just a little louder...
Say it Again for me
cause i love the way it feels
when you are telling me that i'm
the only one who blows your mind
“Florainetina!!marei!!! Ignacio!!”
say it again for me
it's like the whole world
stops to listen
when you tell me you're in love...
say it again
sabay tagtag ng headset…
“oh?!! Hi!! Price!!!”batiko kay price.. pero ang sama ng tingin niya sa akin…
“bakit??? Problema mo??” tanong ko sa kanya with a questionable look and with matching taas ng kilay.
“kanina pa kita tinatawag di ka lumilingon..” sabi niya with a sad face…
“sorry naman.. hehe ,, nakikinig kc ako ng music .. alam muna..”
He sighed…
“sige na nga… by the way you’re so early today.. anu meron? Hindi kana buzzer beater ngayong araw ah..haha”
“haha… bakit ayaw mo??” I told him sarcastically..
“sige na kailangan kana dun.. mag6 na oh haha.. baka abutan ka pa ng officer mo.. akyat na ko. Bye.” Sabay tayo… I wave my arm without looking at him..
First period….
Pinaguusapan ang tungkol sa Christmas party… yearly nagkakaroon ng choral singing competition ditto sa school…. 3 weeks na lang ang preparation naming at wala pa kaming nagagawa…
I’m not interested sa pinaguusapan nila basta gagawin ko na lang ang sasabihin nila…
Accutualy ako pa ang panggulo ditto sa klase namin..nakikipagkulitan lang ako ditto sa mga ka table ko..
Isa na ako sa pinakaamaingay, magulo, at makulit..pero syempre nasa lugar dapat.. haha..
4:00p.m.
