"sonunda da böyle oldu işte anne,yani felix benim hayatımı kurtardı!"
annesi kalkıp önündeki iki tatlı çocuğa da sarılmıştı,chan onun en değerlisiydi.Onsuz ne yapardı?Ve bi anda ortaya çıkan bu küçük çocuk her şeyi düzeltmişti.Ona çok şey borçluydu.
"Peki çocuklar,aç mısınız bakalım?"
Felix utancından ağzını açıp tek kelime edememişti.Ama chris onu anlayıp,
"evet anne,acıktık biraz.Değil mi felix?"
Felix ona yöneltilen soruyla bi an gözlerini büyütüp,kafasıyla onaylamayla yetinmişti.
"Ben size yiyecek bir şeyler hazırlayayım.Sizde odanızda vakit geçirin,kaynaşın tamam mı?"
'felixden'
Kafamızı sallayıp merdivenlere yönelmiştik chan kolunu omzuna atıp,
"utanmana gerek yok,istediğin ya da ihtiyaç duyduğun şeyleri bana açıkca söylemelisin.Tamam mı?"
Hiç hissetmediğim duyguları,hiç duymadığım bu sözleri bana bir çeşit ders gibi öğretiyordu resmen.Şimdiden sevmiştim chan hyung'u.
"Peki,nasıl diyorsan."
"Güzel o zaman?"
"Güzel.."
---
Anıları depreşirken yanımda oturan çocuğa döndüm,çok aptaldım ben.Neden ona böyle davranmıştım?Eminim ki benden nefret ediyordur.
"felix,bir şeyin mi var?"
hayır.bir şeyim değil.Bir çok şeyim var.
"yok..nerden çıkardın?"
"bilmem bi rengin aktı sanki,"
çok mu belli ediyordum?
"ha yok ya,bir şey yok önemli değil."
önemli.
---
Hayır,düşüncelerimin ve duygularımın beni ele geçirmesine izin veremem.Ben iğrencim.Ben böyle olmalıyım.Zorbanın tekiyim ben iğrenç bi insanım.Hep böyle kalacağım.
---
"hayırdır?Sen neden şu felix ile şu sıralar bi yakınsın?"
"ben?Felix?güldürme beni şimdi minho."
"Güldürmüyorum aptal,iki yılı kolay unutuyorsun ha?"
"Minho amacın ne senin?Sana söylüyorum Felix ile bi yakınlığım yok.Proje ödevi yapmamız gerekti 0 alıp kenara mı geçeyim?"
"Amaç mı?Ne amacı arayabilirim sence böyle bi konu altında?"
"Bugün daha fazla konuşmak istemiyorum minho."
"Lütfen bu isteğini önümüzdeki günler için de devam ettir Hwang."
Telefonun yüzüme kapanışıyla afallamıştım resmen.Minho,benimle konuşmak istemiyor muydu?Sırf bi proje ödevi yüzünden ha?Güzel.Sanki çok çevrem varmış gibi bir arkadaşımı kaybettim.Aptalın tekiyim.
---
"Pişt,Seungmin!"
arkamı döndüğümde bana seslenen kişiyi aradı gözlerim.Lee Felix...
"...Efendim?"
"Kardeşin gibi sende aptalın tekisin biliyorsun değil mi?"
Evet,başlıyoruz...dinlemeye.
"Ne istiyorsun benden?"
"Hmm,bilmem.Senden bir isteğim yok."
"O zaman benimle muhattap olmamayı deneyebilirsin.İşini görecektir."
gözleri kararıyordu..babamı hatırlatıyor.
"Sanane,ister konuşurum ister konuşmam?Aklıma nasıl yatarsa onu yaparım."
"Aynen bence de öyle yaparsın.Görüşürüz."
"Ben gidebilirsin demeden nereye gittiğini sanıyorsun?"
arkamı dönüp bakacağım anda yüzümün yarısına aldığım darbeyi sindirmeye çalıştım.Çok etkilenmemiştim,ama acıtmadığı söylenemezdi.Alışmıştım darbelere,ayrıcalıkla açık yara izlerine.
"Hoşuna gidiyor mu?Bir daha ister misin ha?Hwang Seungmin?"
Nötr bi yüz ifadesiyle ayağa kalktım.Omuzlarımı silkip,
"Yok,kalsın.O yumrukları başka bir zaman kullanmayı tercih edebilirsin değil mi?"
sözcükler ağzımdan dökülürken arkama bakmadan yürümeye başladım.Gelmiyordu.
---
"Nerdeydin?"
"Şey,ben...-"
"Odaya geç.Cezalandırmayalı uzun süre oldu.Şımardın sen."
"Ama!"
"Tekrar etmekten hoşlanmam.Ama bir daha mı duymak istiyorsun?Odaya geç."
Küçük adımlar...Ve o adımlardan çıkan sakin ama korkulu sesler.Ne olacağını biliyordu.Başkalarına kullandığı yumruğun kaç katını kendine yiyecekti?
-----------------------★★★★★------------------------
Selamlarr!!
İlk öncelikle gerçekten çok özür dilerim yb atamadığım için.
Ailem wattpad kullanmamı istemiyor o yüzden gizli gizli giriyorum ara sıra gerçekten çok özür dilerim.
Ama elimden geldiği kadar yb atmaya çalışacağım tüm ficlerime,bu ficden başlamak istedim çünkü bölüm bekleyen çok kişi vardı.Tekrardan özür dilerim😔😔
Sizi seviyorumm😄😄
Minho ayip oluyor bu arada askim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hyunlix||Love to hate me
General FictionLee felix,okulun zorbasıydı.hyunjin ise ondan nefret eden ve zorbalık gören kişilikti. Felix küçük yaşta babasının işleri yüzünden avusturalya'ya gitmiş,2 yıl önce dönmüştü.hyunjin ve felix'in arasındaki bağ neydi? Ana ship: Hyunlix Yan shipler: Cha...