De Roedel

5.

Was ik dood? Was iedereen hier dood? Ik had iets heel anders in gedachten dan dit als de hemel! Allemaal vragen tolden door mijn hoofd. "Hoef je niet meer knul?" zei spy. En hij dronk mijn glas bier in een slok op. Ineens zag ik dat er een man naar ons keek. Een grote brede man. Hij haalde zijn neus op en rook in de lucht. "Hmn.." fluisterde hij en keek naar mij. "Tja justin.. Misschien kunnen we beter vertrekken.." Spy stond in een seconde op en sleurde me mee door het cafe. Net toen we het cafe uit waren hoorde ik die man iets zeggen: "Grijp hem!", "Kom snel!" riep spy. We renden door de straatjes en.. zochten iets? "Zoeken we iets?" vroeg ik. "Onze uitweg!" Achter ons klonk het geluid van de groep mannen. We blijven staan bij een T-kruising. Tussen 3 gebouwen. In het midden stond een grote piramide van vaten gemaakt. Maar? Wat zat erin? Spy pakte zijn geweer van zijn rug. "Justin ga naar de linkerkant van de kruising! En als ik schiet moet jij rennen!" ik slikte. "O..oke." Intussen waren de mannnen al dichter bij spy geariveerd en trokken hun wapens. "nu!" schreeuwde spy. BAM! Het onderste vat van heel de piramide spatte uit elkaar en de piramide stortte in. Maar er kwam een enorme vloedgolf! Van bier? Die vaten waren gevuld met bier!!. De groep mannen was weggespoeld. Maar nu kwam het bier onze kant op! "Rennen pispot!" schreeuwde spy. Hij pakte me stevig bij mijn pols en we renden de straat of. Met de vloedgolf bier op onze hielen. "Daar!" wees spy. Een ouderwetse moter stond aan de kant van de bank geparkeerd. We sprongen letterlijk op de moter. En racete weg van de vloedgolf, van het dorp. En de woestijn. "Waar breng je me heen!" schreeuwde ik door het geruis van de wind. "Ik breng je naar Serona." bracht hij uit. "De plek waar ik mijn ware gedaante kan tonen.."