11

180 30 4
                                    

"ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးရမလား..."

မဟားတရားေတြပိုျပေနတဲ့ ယြန္းဂ်ယ္ေဟာ့
ဆိုသူကို သူစိတ္ေလ လာၿပီ...။
ရည္းစားျဖစ္တာျဖင့္ ၂၄ နာရီေတာင္မျပည့္
ေသးဘူး...။
ၿခံစည္းရိုးေလးပဲျခားတဲ့ ဟိုဘက္အိမ္ကို
ျပန္တာကိုေတာင္ လိုက္ပို႔ေပးဦးမယ္က
လုပ္ေနေသးသည္...။

"ဒီမွာ...ယြန္းဂ်ယ္ေဟာ့...မေန႕ကအထိ
ကိုယ္တိုင္ျပန္ေနတာပါေနာ...ေနာက္ၿပီး
လွမ္းၾကည့္ေတာင္ျမင္ေနရတာကို ဘာေတြ
အပိုလုပ္ၿပီး...လိုက္ပို႔ဦးမွာလဲ.."

"မေန႕ကအထိကိုယ္တိုင္ျပန္တာကေတာ့
ျပန္တာေပါ့....အဲဒါကမေန႕ကကိစၥေလ..
ဒီေန႕က ဟိကြန္းရဲ႕ခ်စ္သူရွိေနၿပီမဟုတ္
လား...အဲေတာ့ လိုက္ပို႔ေပးရမယ့္
ကိုယ့္တာဝန္ရွိတာေပါ့..."

"ကြၽန္ေတာ္လဲေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္
ဆိုတာကိုခင္ဗ်ားသတိေရာ ရေသးရဲ႕လား"

သူထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ယြန္းဂ်ယ္ေဟာ့ရဲ႕
မ်က္ႏွာကစူပုတ္သြား၏...။
အဟက္....ဒီလူကေတာ့ေလ....။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ...သူေတာ့ဒီလူကိုသေဘာက်မိ
ေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕...။

"ကိုယ္ကလိုက္ပို႔ေပးခ်င္တာကို...
ဟိကြန္းကအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီးျငင္းေန
ေတာ့ဘယ္လိုလုပ္မတုန္း...ကိုယ့္ဟိကြန္း
ကအရိပ္အကဲမသိဘူးပဲ..."

"ကဲပါဗ်ာ....အဲဒီေလာက္ပို႔ခ်င္ေနရင္လဲ
လိုက္ပို႔...သြားမယ္..."

အဲဒီလိုေျပာလိုက္မွပဲ ယြန္းဂ်ယ္ေဟာ့က
ကေလးမုန႔္ရသြားသလို မ်က္ႏွာေပါက္
ႀကီးၿပဳံးၿဖီးသြား၏....။

ဟိုဘက္အိမ္နဲ႕ဒီဘက္အိမ္ေလးကူးတဲ့
အခ်ိန္ခနေလးကိုေတာင္ ယြန္းဂ်ယ္ေဟာ့
တစ္ေယာက္က အသားယူျဖစ္ေအာင္ယူသြား
ပါေသးသည္....။
ဟိကြန္းေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး
လက္ကိုကိုင္ၿပီးလိုက္ပို႔သည္တဲ့...။
ေပ်ာက္ရေအာင္...ဒီကေကာင္ကသုံးႏွစ္သား
ေလးလဲမဟုတ္...။
စိတ္ထဲကပဲေတြးလိုက္တာပါ...ထုတ္ေျပာ
လိုက္ရင္အရိပ္အကဲမသိဘူးဆိုတာက
လာဦးမယ္....။

Bad Boy [COMPLETED]Where stories live. Discover now