Hani bazı anlar olurdu ya, o anlar için can verir,o anların sonunu değil de sonsuzluğunu isterdiniz. Aynı zamanda da sonunuzun o an olmasını.
Ve şimdi ben de öyle hissediyordum. Kim Taehyung'un kollarında olduğum anın sonsuzluğunu,sonum gelecekse de bu adamın kollarındayken gelmesini.
Ama ne yazık ki bu şimdilik pek mümkün değildi. Çünkü doktor birkaç saat önce gelmiş beni Taehyung'dan gizli biraz azarlamış ve ayrılmamız gerektiğini söylemişti. Tabi biraz sinirlensem de haklı olduğu için bir şey diyememiştim. Ardından hışımla Taehyung'un kollarının arasından sıyrılıp çıkmıştım.
Tabi iki dakika sonra uyanıp beni zorla yanına geri yatırmıştı. O anlar aklıma geldiğinde sessizce kıkırdadım. Doktorun ayrı yatmamızı söylediğini söyleyince ne sinirlenmişti ama?
Birkaç Saat Önce
Ellerimden birini çeneme yaslamış oturduğum koltuktan uyuyan Taehyung'u izliyordum. Doktor zorla ayırmıştı resmen beni tabi bende zorla ayrılmıştım. Kim Taehyung kene gibi yapışmıştı bana.
Sesli bir nefesi içime çekerken önüme gelen perçemlerimi de geriye itmiştim.
"Jungkook? "
Boğuk bir sesten adımı duyduğumda irkilerek gözlerimi Taehyung'a çevirmiştim. Kısık gözlerle bana bakıyordu.
"Efendim? "
Boğazımı temizledikten sonra yanıt verebildiğimde çatık kaşlarıyla doğrulmuştu.
"Neden yanımda değilsin? "
Derince yutkunduktan sonra gözlerimi ellerime çevirmiştim.
"Çünkü şey. "
"Ney? "
Gelen hışırtılardan doğrulduğunu hissettiğimde başımı daha da eğdim.
"Doktor beraber yatmamızın sana zararlı olacağını söyledi. "
Yaparken değil de şimdi utanmam ne kadar saçmaydı bilmiyordum ama utanıyordum işte!
"Sen de o doktoru dinleyerek koynumdan ayrıldın öyle mi? "
"Ya şimdi koynum falan demesek?! "
"Jeon! "
"Doktor dedi diye değil zaten kalkacaktım sen uyuyunca. "
"Jeon, bebeğim. Tanrı'm sabır! "
"Ya şimdi bebeğim falan da demesek. "
"Jeon!! "
Bu sefer neredeyse kükrercesine bağırdığında eğik başımı kaldırarak şirince gülümsemeye çalıştım.
"Efendim Taehyung'cum?"
"Hadi gel tekrardan beraber yatalım. "
Birden sakinleşerek sorduğu soruya karşın kafamı iki yana olumsuzca sallamıştım.Zararlıydı.
"Olmaz doktor zararlı dedi. "
"Jeon, doktoru siktirtme bana! Gel yanıma. "
"Ya tamam sen de bugün ne sinirlisin ha? "
Ufak adımlarla yatağa yaklaştığımda tekrar eski pozisyonunu alarak bana yeniden yer açmıştı.Yanına tekrar uzandığımda aniden saçlarımın üzerine bıraktığı öpücükle neye uğradığımı şaşırmıştım.
Kim Taehyung yine hızlanan kalp ritimlerimin tek sebebiydi.
Birkaç Saat Sonra
Kollarımı vücuduma yapıştırmışken onu rahatsız etmemek için kıpırdamamaya çalışıyordum. Ama birazdan doktor tekrar gelecekti ve bizi böyle görürse güzel şeyler olmayabilirdi. Kendi açısından.
"Taehyung, hadi uyan. "
Bir kolumu zorla çıkartarak onu dürtüklediğimde mırıldanarak bana daha sıkı sarılmıştı.
"Taehyung!"
"Ha?Ne?"
"Uyan artık be adam."
Taehyung'u zorla uyandırıp kalktığım anda doktor da içeri girmişti.Oh,ucuz yırtmıştım!
"Taehyung Bey şimdi nasılsınız?"
Taehyung doğrulduğu yerden doktora boş bakışlar atıyordu,gülmemek için dudaklarımı kemiriyordum nerdeyse.
"Ah,anladım iyisiniz."
Yine aralarında boş bir bakışma geçtiğinde kendimi tutamayıp gülmüştüm ve ikisinin de bakışları bana çevrilmişti.Anında kendimi toparlayarak oturduğum koltuktan kalkmıştım.Hayır yani komikti?
Sonsonsonn, nabersiniz bebisler?
Burada kesmem çok mantıksız farkındayım ama neredeyse üç gün oluyor galiba sizi daha fazla bekletmek istemediim.
Bundan hemen sonra bir fic daha yazacağım konusu aklımda ama shipe karar veremedim sizce taekookla devam mı edelim yoksa ship değişsin mii? Cevaplarınızı bekliyorum hadii öptüüm.Kendinize cici bakiin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
