2 denken, denken en nog meer denken

53 1 0
                                    

Tijdens geschiedenis kon ik me helemaal niet concentreren. Waarom reed die auto EN fietser ons bijna aan? Ik snap het niet. Er moet toch een rede zijn? Of niet? Reden ze ons zomaar bijna aan? Was het toeval? Ik weet het niet. Maar ik heb gewoon het gevoel dat het geen toeval was. Maar wat was dan de reden? Had het iets te maken met de aliens? Sanne B vraagt : 'Gaat het goed Amber? Is er iets?' Ik antwoord een beet je afwezig: 'Ja gaat wel.' Verder vraagt ze niet meer aan mij. Maar ik wel. Wat hadden aliens te maken met die auto en fiets?

Terwijl ik hier over nadenk zit ik alweer bij Nederlands. Het derde uur alweer. Nog even dan is het pauze. Ik moet het volhouden. Denk aan iets anders! Maar dat lukte niet. Ik weet niet of dit nog een normale dag wordt.

Ik sta bij de verwarming. Daar lunch ik altijd met Sanne A, Sanne B Dagmar , Manja en nog twee vrienden van Sanne A daar te eten. Ik en Sanne A vertellen het hele verhaal met alle details deze keer. Dat we gewoon een beetje melig over de aliens zaten te praten en opeens komt er een auto aan die ons bijna aanreed. En daarna een fietser die ons ook bijna aanreed. Nadat we dat hadden verteld moest iedereen lachen. Ik zelf ook, al vond ik het vreemd. Verder doen we gewoon wat we alle pauzes deden. Dagmar en Sanne A vechten om een flesje, Sanne B verteld een vaag verhaal, Meike en Chinoek (Sanne A's vriendinnen) kletsen met elkaar en Manja zit afwezig over iets te denken. En ik, ik luister naar het vage verhaal van Sanne B, kijk naar het gevecht van Dagmar en Sanne A en moet dan keihard lachen en probeer Manja aanwezig te krijgen. Altijd een gezellige boel hier. Maar zou dat zo blijven...

Aliens, het leven een spelletje (Amber's oogpunt)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu