Asıl Gerçek Bu

Öpücük

X:Kerem!
-Melisin Ağzından-
Al işte bi bu eksikti.
Z:Hayatım seni çok merak ettim.
Dedi kıvırcık kafalı bize doğru gelirken.Kerem endişeli bir şekilde benden uzaklaştı.Zeynep ona pat diye sarıldı.
Z:sesler duydum bi bakalım dedik.
M:dedik?
Z:hademe!
M:anladım
K:s-sen napıyosun burda y-yani evde olman gerekmiyor mu ?
Z:Gerekiyo, ama annemler uyumuştu bide yağmurla konuştum oda Can dan öğrenmiş boş boş oturmayayım dedim
K:iyi yapmışsın.
Dedi ve bana baktı.
M:neyse
Dedim ve odadan çıkıp aşağı inmeye başladım.Güvenliğin önüne geldim ve bi taksi çağırmasını rica ettim.Taksiyi beklerken Kerem ve Zeynep geldi.
K:Seni ben bırakırım
M:Yok saol
K:inat etme bu saatte nasıl gitmeyi düşünüyosun
M:taksi diye bişey var
O sırada güvenlik görevlisi'maalesef taksi kalmamış'
Diye lafımızın arasına girdi.Kerem sırıttı ve ben o taksiciye küfrettim.(içimden)
Z:e o zaman seni bırakalım bari gel
M:off
Arabaya isteksizce bindim.Kerem ve Zeynep önde ben arkada.İlk Zeynepi bırakmaya gelmiştik nedense.
Z:aşkım Melisi bırakmıcak mıydık ilk
K:burası daha yakındı
Z:peki neyse görüşürüz
Dedi ve Keremi öpüp indi.
K:öne gel istersen
M:kalsın incem zaten birazdan
-Eve geldiler-
M:bıraktığın için saol
Diyip anice arabadan indim.O da indi ve 'melis!' Diye seslendi.
M:ne var?
K:odada kolyeni düşürmüşsün vermeye fursatkm olmadı.
M:kolye mi?
(Kahretsin üzerinde MK yazan kolyeyi mi nolur o olmasın nolur)
K:evet üzerinde MK yazan kolye.
(Şansıma sıçıyım)
Kolyeyi almak için Kereme yaklaştım avucumu açtım ve vermesini bekledim.
M:e hadi ver
K:bir şartla
M:ne şartı ya kolye benim
K:başharflerinin kimin olduğunu söylersen olur.
M:sana ne! Ver şunu diye eğildim ve burın buruna gelmiştik,yeniden.İkimizde bakışıyorduk,ne ben gözlerimi kaçırıyor ne de o tek bir söz söylüyordu.Her ne kadar istemesemde arkada sakladığı rline uzanmak için elimi arkaya götürdüm.Götürmez olaydım bir anda yanlışlıkla dudaklarım dudaklarına değdi.Karşılık vermeye başladı.Az önce ne olmuştu! Kerem onu öptüğümü sanmıştı ben ise eline uzanmaya çalışıyordum.İşin ilginç yanı yanlışlıkla olan öpüşmemize karşılık vermesiydi.Dudağımı geri çekmeye çalışsam da beni kendine çekiyordu.Ellerini belime koydu ve çekti.İçimin yağları eriyordu sanki.Bir anda ben de karşılık vermeye başladım.
Yaklaşık 3 dkka sonra ayrıldık.BirbirimiE bakıyorduk.İkimizde konuşmuyorduk.Sessizliği bozan o oldu.
K:Dilanlara gitmem gerekmiyo muydu
M:evet aa şey boşver ya vazgeçtim derim
K:olmaz şüphelenirler
M:napıcam o zaman
K:bize geliceksin
M:Kerem hayır
K:ya babandan fırça yemek mi istiyosun
M:hayır ama-
K:hem artık biz-
Sessizlik oldu.Biz ne biz neydik Keremle?Arkadaş,sevgili,neydik?
K:Melis seni seviyorum
M:(yutkundum)k-kerem ben bilmiyorum
K:sonra konuşuruz o zaman
Dedi ve arabaya bindik.
-Keremin Odası-
M:nerde yatıcam
K:ıı şey bizimkiler bilmiyo o yüzden diğer odakara girmen sakıncalı.Benim odamda uyucaz.Uyucaz?
M:öhö öhö yani sen yatağında uyu ben koltukta yatarım
K:Melis saçmalama sen yatağa geç ben uyurum koltukta
M:ama-
K:hadi Melis
M:peki
-Sabah-
Gözlerimi açtım.Hayatımdaki en güzel uykuydu.Keremin yatağında Keremin kokusuyla uyumak..Yüzümde oluşan gülümsemeyle birlikte sağ tarafıma döndüm.Gülümsemem yok olmuş karşımda uyuyan bir Kerem duruyordu.Tişörtsüz uyuyan bir Kerem..