ada:iyiyim
dediğinde bende rahatça koltuğa oturdum ve adayı izlemeye başladım ada da gözlerini kapattı ve uyumaya çalışıyodu sonra uyuya kalmıştı bende adayı izlemeye başladım ada uyurken bebek gibi oluyodu hiçbirşeyi yok gibiydi o sırada kapı çaldı
arda:gir
dediğimde içeriye baran girdi yanında kimse yoktu koltuğa oturdu
baran:ada nasıl?
arda:iyi gibi
baran:nasıl olmuş
arda:bilmiyorum ormanda hala incelemeler var
baran:kimin yaptığını öğrenicez kardeşim merak etme
arda:o şerefsizi bulucam ellerimle ona acı çektiricem
baran:yaparsın kardeşim ona çok acı çektir adanın canında fazla acı yansın
baranla biraz konuştuk sonra ada uyanmadan gitti oda gizemi sakinleştirmeye gitmişti gizeminde kendine zarar verme ihtimalide vardı o yüzden baran gitmişti tekrardan adaya döndüm çok tatlı uyuyodu onu uyurken ilk defa böyle görüyodum onu hiç bu kadar çaresiz görüyodum ona bunları yapanları bulup bedelini ödeticektim diye düşünürken ada ıpırdanmaya başladı sonra gözleri açıldı odaya baktı sonra bana baktı uykulu gözlerle
ada:serum bitmedi mi hala?
arda:bitmek üzere
dediğimde telefonum çaldı ekrana baktım yabancı numaraydı biraz bekledim ve açtım
mete:süprizim iyi mi arda aslan
dedi ve bir kahkaha patlattı
arda:seni bulucam ve bedelini ödeticem
mete:bulursan
dedi ve yine telefonu yüzüme kapattı telefonu kapattım ve cebime attım
ada:o kim?
arda:hiç kimse boşver
ada:söyle kimdi o
arda:seni bu hale getiren ama merak etme bulucam onu ve bedelini fazlasıyla ödeticem
ada:sana güveniyorum
dedi ve tekrardan gözlerini kapattı aslında uyuması onun için iyiydi onun iğleeşmesi ve ağrıları çekmemesi için
1 hafta sonra:
adanın anlatımı:
hastaneden çıkma vaktim gelmişti artık eve gidip dinlenmem gerekiyodu kıyafetlerimi yavaşça giydim ve o sırada arda odaya girdi sadece ayakkabılarımı giymem kalmıştı
arda:yardım ediyim dur
dedi ve eğilmeme izin vermeden ayakkabımın tekini aldı ve ayağıma geçirdi diğer ayakkabıyı giydirdi ve bağcılarımı bağladı ve belimden tutup beni yavaşça kaldırdı bir haftadır yürütüyolardı fazla kendim yürüyemesemde yardımla yürüyodum arda beni yavaşça ve nazikçe kaldırdı ve yavaşça elini belime yerleştirdi eli biraz mesafeli koydu ve ondan destek almamı istiyo gibiydi yavaşça adım attı bende adım attım
arda:yavaş ol sakin adımlar at
dediğinde başımı olumlu anlamda salladım ve yavaş adımlarla odadan çıktık ve hastaneden çıktık ve arabaya yavaşça beni bindirdi sonra kendiside şoför koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırdı eve geldik ve eve giriş yaptık arabadan beni yavaşça indirdi sonra çantamı aldı ve bana verdi sonra belime yavaşça elini koydu ve evin zilini çaldık hizmetçiler kapıyı açtılar ve eve giriş yapıp salona geçtik arda ve ben yan yana oturduk ve annemler geldi yavaşa sarıldılar ama sarılmalar ısa sürdü hemen onlarda oturdular
önder:olay nasıl oldu kızım?
ada:biz arda ile ormana indi arda önden gidiyodu bende hemen arkasındaydım sonra arda görüş hizamdan kayboldu ve bende onu aramaya başladım ama bulamadım ormanın ortasına gittim sonra ayak sesleri duydum daha sonra arkama baktım ama kişi simsiyah giyinmişti yüzünde siyah bir maske vardı sadece gözleri açıktı ama gözlerini uzaktan göremedim bir el sıktı karnıma doğru ağzımdan bir ığlık kaçtı sonra elim karnımın üstüne gitti vee kanı gördüm sonrası işte ardanın söylediği gibi
seda:arda önden gitmeseydi böyle birşey olmazdı
dedi sertçe
ada:burda benim hatam var herşey benim yüzümden oldu ardanın değil anne ardayı suçlamaktan vazgeç
seda:iyi
dediğinde kapı çaldı hemen hizmetçiler kapıyı açtı
gizem:ada geldi mi?
hizmetli:geldi efendim
dediğinde arkama baktım yavaşça,gizem koşara bize koştu önümde durdu bir damla göz yaşı düştü bana sarıldı yavaşça ve ağlamaya başladı bende ona sıkıca sarıldım göz yaşım yanaklarımdan süzülmeye başladı
ada:şii ağlama ben iyiyim
dediğimde sarılmayı bitirdik ve göz yaşlarını silip bana baktı hemen yanıma oturdu baranda bana sarıldı ve oda gizemin yanına oturdu
gizem:iyisin demi?
ada:iyiyim merak etme
gizem:ama karnın
ada:bak gizem iyiyim iyileşicemde
arda:iyi merak etme
önder:evet ben kızımı iyi gördüm iyileşicek ve işlerinin başına dönücek eminim
ada:evet iyileşince işlerim başına dönücem
arda:eminim
dedi ve bana batı göz göze geldi ve gülümsedi sonra herkese baktım herkes mutluydu
akşam:uykum gelmediği için ışıkları kapatıp salonda televizyona bakıyodum ve bazende telefona bakıyodum arda yukarıda odasındaydı bende aşağıda salondaydım herşey normaldı taki apı çalana kadar sesimi çıkarmadım hemen ardaya mesaj attım
-----------------------------------------------
arda
siz:arda kapı çalıyo hemde yumruklanıyo aşağı gel
arda:tamam geldim
dedi ve heemn aşağıya koşarak geldi belindeki silahı eline aldı o sırada kapı açtı ve adama silah doğrulttu hemen arda ateş atıp saklandı koltuk kocaman olduğu için hafif yan yattım
mete:kahretsin!
diye birses duydum ve aşağıya düşme sesi duydum hemen yattığım yerden kalktım annemlerde aşağıya indi
önder:noldu burda
arda:ada yı vuran kişiyi vurdum sıkıntı yok
dedi ve onun silahınıda cabine attı
arda:artık tutuklusun mete ayvaz
dedi ve belinde duran kelepçeyi bileklerine geçirdi ayağa kaldırdı ve arabaya gitti
arda:gelicem
devam edicek..........