12

1K 30 5
                                    


ada:iyiyim

dediğinde bende rahatça koltuğa oturdum ve adayı izlemeye başladım ada da gözlerini kapattı ve uyumaya çalışıyodu sonra uyuya kalmıştı bende adayı izlemeye başladım ada uyurken bebek gibi oluyodu hiçbirşeyi yok gibiydi o sırada kapı çaldı

arda:gir

dediğimde içeriye baran girdi yanında kimse yoktu koltuğa oturdu

baran:ada nasıl?

arda:iyi gibi

baran:nasıl olmuş

arda:bilmiyorum ormanda hala incelemeler var

baran:kimin yaptığını öğrenicez kardeşim merak etme

arda:o şerefsizi bulucam ellerimle ona acı çektiricem

baran:yaparsın kardeşim ona çok acı çektir adanın canında fazla acı yansın

baranla biraz konuştuk sonra ada uyanmadan gitti oda gizemi sakinleştirmeye gitmişti gizeminde kendine zarar verme ihtimalide vardı o yüzden baran gitmişti tekrardan adaya döndüm çok tatlı uyuyodu onu uyurken ilk defa böyle görüyodum onu hiç bu kadar çaresiz görüyodum ona bunları yapanları bulup bedelini ödeticektim diye düşünürken ada ıpırdanmaya başladı sonra gözleri açıldı odaya baktı sonra bana baktı uykulu gözlerle

ada:serum bitmedi mi hala?

arda:bitmek üzere

dediğimde telefonum çaldı ekrana baktım yabancı numaraydı biraz bekledim ve açtım

mete:süprizim iyi mi arda aslan

dedi ve bir kahkaha patlattı

arda:seni bulucam ve bedelini ödeticem

mete:bulursan

dedi ve yine telefonu yüzüme kapattı telefonu kapattım ve cebime attım

ada:o kim?

arda:hiç kimse boşver

ada:söyle kimdi o

arda:seni bu hale getiren ama merak etme bulucam onu ve bedelini fazlasıyla ödeticem

ada:sana güveniyorum

dedi ve tekrardan gözlerini kapattı aslında uyuması onun için iyiydi onun iğleeşmesi ve ağrıları çekmemesi için

1 hafta sonra: 

adanın anlatımı:

hastaneden çıkma vaktim gelmişti artık eve gidip dinlenmem gerekiyodu kıyafetlerimi yavaşça giydim ve o sırada arda odaya girdi sadece ayakkabılarımı giymem kalmıştı

hastaneden çıkma vaktim gelmişti artık eve gidip dinlenmem gerekiyodu kıyafetlerimi yavaşça giydim ve o sırada arda odaya girdi sadece ayakkabılarımı giymem kalmıştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


arda:yardım ediyim dur

dedi ve eğilmeme izin vermeden ayakkabımın tekini aldı ve ayağıma geçirdi diğer ayakkabıyı giydirdi ve bağcılarımı bağladı ve belimden tutup beni yavaşça kaldırdı bir haftadır yürütüyolardı fazla kendim yürüyemesemde yardımla yürüyodum arda beni yavaşça ve nazikçe kaldırdı ve yavaşça elini belime yerleştirdi eli biraz mesafeli koydu ve ondan destek almamı istiyo gibiydi yavaşça adım attı bende adım attım

arda:yavaş ol sakin adımlar at

dediğinde başımı olumlu anlamda salladım ve yavaş adımlarla odadan çıktık ve hastaneden çıktık ve arabaya yavaşça beni bindirdi sonra kendiside şoför koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırdı eve geldik ve eve giriş yaptık arabadan beni yavaşça indirdi sonra çantamı aldı ve bana verdi sonra belime yavaşça elini koydu ve evin zilini çaldık hizmetçiler kapıyı açtılar ve eve giriş yapıp salona geçtik arda ve ben yan yana oturduk ve annemler geldi yavaşa sarıldılar ama sarılmalar ısa sürdü hemen onlarda oturdular

önder:olay nasıl oldu kızım?

ada:biz arda ile ormana indi arda önden gidiyodu bende hemen arkasındaydım sonra arda görüş hizamdan kayboldu ve bende onu aramaya başladım ama bulamadım ormanın ortasına gittim sonra ayak sesleri duydum daha sonra arkama baktım ama  kişi simsiyah giyinmişti yüzünde siyah bir maske vardı sadece gözleri açıktı ama gözlerini uzaktan göremedim bir el sıktı karnıma doğru ağzımdan bir ığlık kaçtı sonra elim karnımın üstüne gitti vee kanı gördüm sonrası işte ardanın söylediği gibi

seda:arda önden gitmeseydi böyle birşey olmazdı

dedi sertçe 

ada:burda benim hatam var herşey benim yüzümden oldu ardanın değil anne ardayı suçlamaktan vazgeç

seda:iyi

dediğinde kapı çaldı hemen hizmetçiler kapıyı açtı

gizem:ada geldi mi?

hizmetli:geldi efendim

dediğinde arkama baktım yavaşça,gizem koşara bize koştu önümde durdu bir damla göz yaşı düştü bana sarıldı yavaşça ve ağlamaya başladı bende ona sıkıca sarıldım göz yaşım yanaklarımdan süzülmeye başladı

ada:şii ağlama ben iyiyim

dediğimde sarılmayı bitirdik ve göz yaşlarını silip bana baktı hemen yanıma oturdu baranda bana sarıldı ve oda gizemin yanına oturdu

gizem:iyisin demi?

ada:iyiyim merak etme

gizem:ama karnın

ada:bak gizem iyiyim iyileşicemde

arda:iyi merak etme

önder:evet ben kızımı iyi gördüm iyileşicek ve işlerinin başına dönücek eminim 

ada:evet iyileşince işlerim başına dönücem

arda:eminim

dedi ve bana batı göz göze geldi ve gülümsedi sonra herkese baktım herkes mutluydu

akşam:uykum gelmediği için ışıkları kapatıp salonda televizyona bakıyodum ve bazende telefona bakıyodum arda yukarıda odasındaydı bende aşağıda salondaydım herşey normaldı taki apı çalana kadar sesimi çıkarmadım hemen ardaya mesaj attım

-----------------------------------------------

arda


siz:arda kapı çalıyo hemde yumruklanıyo aşağı gel

arda:tamam geldim

dedi ve heemn aşağıya koşarak geldi belindeki silahı eline aldı o sırada kapı açtı ve adama silah doğrulttu hemen arda ateş atıp saklandı koltuk kocaman olduğu için hafif yan yattım

mete:kahretsin!

diye birses duydum ve aşağıya düşme sesi duydum hemen yattığım yerden kalktım annemlerde aşağıya indi

önder:noldu burda

arda:ada yı vuran kişiyi vurdum sıkıntı yok

dedi ve onun silahınıda cabine attı

arda:artık tutuklusun mete ayvaz

dedi ve belinde duran kelepçeyi bileklerine geçirdi ayağa kaldırdı ve arabaya gitti

arda:gelicem

devam edicek..........

üvey abimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin