Say to me

6

İyi okumalar 🧸

Taehyung

O olaydan sonra rahat bir uyku çektim aklıma geldikçe kafayı yiyecek gibi oluyordum ki neyse ki bu tür olayları çok fazla sikleyen bir insan değilim. Kahvaltı için çağırıldığımda uykumun bölündüğü biraz sinirliydim ama çok uyuyunca da basım ağrıyordu sanki normalde ağrımıyor ya. Bu konudan çok şikayetçiydim hem çok fazla uyuyunca hem de uzun süre aç kalınca başım çatlıyordu. Nasıl bir bünyeye sahip olduğumu çözemiyorum.

Aşağı indiğimde uykulu gözlerle etrafı süzdüm görünürde kimse yoktu taa ki mutfağa dönene kadar mutfağa adımımı attığım anda büyük bir gürültüyle karşılaştım nasıl olurda bu ses salonda duyulmazdı ya da ben duymadım uyandıktan sonra bir müddet beynim işleve geçmiyordu o yüzden olabilir. Abimin annemin elindeki tavayı havaya sallaması annemin de namjoon hyung'un üzerinde uyguladığı şiddete bakıyordum sonunda beni fark eden annem ve abim yavaş bir şekilde masaya ilerlediler ehh şikayetçi değilim tabii ki de.

Şuan önümde namjoon hyung'un ne zorluklarla yaptığı sucuklu yumurta annemin de normal de güzel yaptığı ama bu gün haftasonu olduğu için abim yüzünden bir türlü beceremediği krebi vardı. Başlayıp başlamamakta kararsızım neden mi çünkü görünüş olarak mide fesadı geçireceğimi düşündüğüm yiyecekleri birde annem ve abimin bana olan bakışlarını görmem iştahımı kaçırıyordu. Daha fazla masada durmak istemiyordum o yüzden zift gibi kahvemi masadan alıp kalkacağım sırada namjoon hyung'un beni durdurması bir oldu.

-" Dur iki dakika sana söylemem gerekenler var."

-" Söyle dinliyorum."

Tekrar masaya oturdum gerçekten sabah sabah hiç çekilmiyorlar ayrıca abimin ne söyleyeceğini merak ediyordum.

-" Sabah sabah hiç çekilmiyorsun ama neyse ki mutluyum bu yüzden seninle kavga etmiyeceğim Kim Taehyung."

Benim onlar hakkında düşündüğümü abim benim yüzüme söylemişti ne de komik.

-" Biraz daha böyle devam ederse-"

-" Aman bee devamını biliyoruz susta beni dinle. Şimdi şöyle ki biliyorsunuz benim en yakın ve dünyaca ünlü markanın sahibinin oğlu olan bir arkadaşım var."

-" Hangisinden bahsediyorsun ?"

-" Güzel soru Calvin Klein şirketinin CEO'su Johneun beni bir hafta sonra olan Paris defilesine davet etti bende diyorum ki sende mi gelsen hem biraz açılırsın."

-" Evden işe işten bara bardan tekrar eve geliyorsun bu artık senin için bir rutin haline döndü bu değişiklik senin için çok iyi olur hmm ne dersin ?"

Aslında gitmek gibi bir niyetim yok gidipte napacam diye düşünüyorum bir yanım gitmek istiyor diğer yanım uğraşma değmez diyor sonuçta sıradan bir defile kararsızlığım dışa vurmuş olacak ki annem konuştu.

-" Amma da düşündün be oğlum bu kadar düşünecek ne var ki alt tarafı Paris'te ki bir defileye gideceksin değişiklik olur sana hem sıkılmışsın sen iş te iş aman her zaman iş mi olur."

Aynen bir yandan haklı kendimi iyice iş hayatına adamıştım gitsem iyi olur.

-" Tamam bakarız."

-" Ee öyleyse ben John'a haber veriyorum ."

Onaylar bir şekilde kafamı salladım kahvemi alıp bahçeye çıktım biraz hava almak iyi gelecekti bana. Bu baş ağrımın nedenini bir an önce bulmam gerekiyordu yoksa gerçekten kafayı sıyıracaktım. Şirkete gitmeye hiç niyetim yoktu sadece uyumak istiyorum da tabii ki hiçbir şey benim istediğim gibi olmuyor hiçbir zaman da olmiyacak gibi.