END GAME

CHAPTER 30

Wise POV.

Bukas na ang aming laban sa sea game at sa mga araw na dumaan ay hindi ko parin sinusukoan si Vee. Binibigyan ko sya ng pagkain kahit alam kong hindi nya yon kinakain.

Kinakausap nya lang din ako kapag in game kami, pero kapag hindi na kami nag lalaro hindi nya na din ako pinapansin. Naiintindihan ko si Vee, alam kong nasaktan ko sya kaya handa akong mag tiis kong kilan babalik ang dating kami.

Nag uusap kami ngayon para sa gagawin namin bukas pero wala dito si Vee. Nag paalam kasi sya na may pupuntahan lang sya kapag hindi sya makarating agad si coach nalang mag explain kay Vee pag balik nya.

Habang nag sasalita si coach ay dumating naman si Vee, tumingin sya sa akin at ngumiti at tining ulit si coach. Wait ngumiti sya sa akin diba?

"Coach kanina pa ba kayo nag start?" Tanong nya kay coach.

" Hindi naman Vee, nakaabot kapa rin". Tumango lang sya at umupo sa tabi ko, hindi ba ako nanaginip tumabi talaga siya sa akin?

Tiningnan ko sya pero focus na sya sa sinasabi ni coach nag bibigay din sya ng kanyang idea pagkatapos non ay kumain na kami at nag pahinga lang para bukas may energy kami.

Nakaupo lang kami dito nanonood ng TV ay napansin ko na wala dito si Vee.

" Coach nasan si Vee?. Mahinang tanong ko kay coach.

" Lumabas yon kanina may kausap sa phone". Sagot naman ni coach habang nakatingin sa TV.

Tumayo naman ako at pumonta sa labas ng bootcamp at nakita ko si Vee na nakaupo malapit sa pinto. Lumapit ako at umupo malapit sa kanya napatingin sya sa akin at ngumiti.

" Bakit ka nandito Vee?"

"Nag papahangin lang, iniisip ko din ang mga sinabi nya sa akin kanina".

"Sino?" ngumiti at umiling lang sya sa akin kaya hindi na ako nag tanong.

"Sorry kong naging matigas ako sayo Wise hindi kaagad ako nakinig sayo".

"Wag kang mag sorry Vee wala kang kasalanan ako ang mali dapat sinabi ko kaagad sayo ang saamin ni Jessica."

Pag katapos ko yong sabihin ay natahimik kaming dalawa.

"Vee." "Wise." Sabay naming sabi.

"Ikw na una Vee."

" Hindi ikaw na Wise."

Magsasalita na sana ako ng may tumawag sa amin.

"Vee, Wise, balik na daw kayo sa loob practice daw ulit." sabi ni Haji.

"Sige Haji sunod na kami." sagot naman ni Vee.
" tara Wais." tumayo sya at nag lakad pa punta sa loob ng bootcamp.

Tumago lang ako at sumunod sa kanya, balak ko sana syang tanongin kong may chance na bumalik yong dati.

Pero naunahan ako ni Haji eh lagot talaga yon sa akin parati nalang istorbo. Bahala na kung anong mangyari bukas basta gagawin ko lahay ng makakaya ko para lang kay Vee at sa pangarap naming lahat.

Veenus POV.

Nandito na kami ngayon sa backstage tinatawag na ang mga bansa na makakalaban namin. Kinakabahan na din ang mga kakampi kaya kinausap sila ni coach na kayalangang hindi kabahan enjoy lang ang laro manalo matalo nandito lang kami para sa inyo.

Hindi naman ako kinakabahan siguro sanay na ako sa mga ganitong bagay pero nandon parin ang pressure dahil dala-dala namin ang Philipinas eh. Kapag matalo kami siguradong boong Philipinas ang mag babash sa aming lahat dahil nadin na baguhan lang ang team.

"Vee ikaw na ang magdadala sa flag". Sabi ni coach.

"Sige coach". Sagot ko lang.

Pagkatapos tawagin ang Indonesia ay kami na ang sunod kaya nag handa na ako.

" Now let as welcome Philippines!" Magka tawag non ay lumabas na kaagad ako at  winagayway ang flag ng Philipinas pagka rating ko sa gitna ay nag sigawan kaagad ang mga tao laona ang side ng Philippines.

Pag lingon ko don sa kanila ay nakita ko sila mama at nanay  kaya ngumiti ako. Sa kabila din ay nandon si Jessica. Nag kaosap na kami ni Jessica nong isang araw nalaman nya kasi na naging kami ni Wise pero nag kahiwalay dahil sa issue na yon. Nag explain sya sa akin kong gaano ka bait si Wise at hindi nya yon magagawa kahit kanino lalo na at importante sa buhay nya ang tao. Marami pa syang sinabi na nagpalinaw sa isip ko kaya pagkatapos nitong laro namin sa sea game ay kakaopin ko si Wise at bibigyan sya ng chance.

Magkaibigan na kami ni Jessica simula non nag c-call kami at text, sabi nya nga susuportahan nya kami akala ko hindi sya pupunta pero nandito sya at live kaming sinusuportahan. Nag smile ako sa kanya pagkatapos non ay bumaba na ako sa stage at bumalik doon kila coach.

___
Ilang minuto lang ay nag simula na kaagad ang game. Ang unang makakalaban namin ay Myanmar.

" Ok team alam nyo na gagawin basta focus lang tayo sa game wag na kayong mag isip kong anong mangyayari at kaylangan natin ng communication para magkaintindihan kayo kong anong gagawin nyo". Sabi ni coach sa amin.

"Opo coach makakaasa po kayo". Sagot ko naman sa kanya.

"BLACKLIST!"Sigaw ni coach "BREACK THE CODE!" sabay-sabay naming sigaw.

Nagsimula na ang laro nong unang round ay nahirapan talaga kami kaya talo sa first round. Pero sa dalawang round ay bumawi talaga ang team kaya natalo namin sila.

Final score PH 2 and Myanmar 1.

" That was good game for Philippines and Myanmar but the first win go to blacklist from Philippines ". Announced ng host.

Next naming makakalaban ay ang Vietnam nang nag start na game ay nilalamangan kaagad kami bg gold buti nalang nakabawi sa game 2. Kaya ang final score is PH 2 ang Vietnam 1.

Pagkatapos ng mga laro namin ang iba maganda ang kinalabasan ang iba naman ay hindi maganda natalo kami ng dalawang teams. Buti nakabawi parin kaya pasok parin sa grand finals bukas. Pahinga muna lahat para bukas ay start na kaagad ang bakbakan..

____
Ngayon na ang araw ng grand finals maaga kaming nag handa. We have our prayer to gide as in these mission, kinausap kami isaisa ni coach para mapagaan ang mga nararamdaman na kaba.

Sinasabihan ko din sila na enjoy lang wag isipin na completion to. Yon parate ang mindset ko kapag may laro kami wag kabahan wag isipin na kaylangan manalo enjoy lang wag maging mayabang.

Sa lahat ng laro ko sa boong buhay ko ito ang pinaka malaking responsible na dinadala naming lahat. Pagka announced na ang newest team ang lalaban sa sea game ang iba support ang iba naman ay bash.

Bakit ngaba ganon ang mga tao kapag nanalo idol na kita. Pag natalo naman mag sasabi ng napaka bobo nyo. Dapat hindi ganon lahat tayo may damdamin din isipin din natin na kapag bibitawan ko to na salita maraming masasaktan kaya wag nalang.

Ganon dapat, dapat nag iisip dahil kapag wala ka non ang sinasabi mong bobo babalik din sayo. Kasi ang sinabihan nila non marami ng nakamit na pangarap nakatulong na sa mga magulang nila diba. Kaya bago manghusga tingnan muna ang sarili kong may nakamit ka naba sa buhay na higit pa sa ibabash mo.

Kaya ginagawa kong inspiration yong mga sinabi nila para mas galingan pa sa paglalaro. Para ipakita sa lahat na mali kayo kaya ko din to, kaya din naming mag champion sa boong Mundo.

___
Malapit na po to matapos maraming salamat sa inyong lahat.