END GAME

CHAPTER 31

Veenus POV.

Ito na ang araw na pinaka hihintay ko, ang araw na malalaman na ang magdadala ng gold medal sa kanilang bansa. Ang makakatapat namin ay ang Indonesia sila ang pinaka malakas sa lahat ng game dahil isang bisis lang silang natalo.

"Let as welcome the two strong team that came in the finals. Who will take the gold medal and get the pride of their country?"

"Let us all welcome the one and only the best and strong country. They prove that even they are a new team they can also win. The champion of mpl season 7 blacklist International from Philippines!!"

Lumabas na kami sa backstage at pumunta sa stage. Nag hiyawan naman ang mga tao lalo na ang team PH pero may napansin akong katabi nila mama. Nang gumilid si nanay ay don kulang nakita si papa bigla akong kinabahan ng subra. First time na nanood sya sa akin simula nong umamin ako.

Akala ko sila mama lang ang nandito pero nandito si papa masaya ako at nandito sya mas na inspired ako na galinagn pa sa laro namin.

Maganda ang naging laban namin sa game 1 naunahan kaagad namin sila kaya nanalo kami. Game 2 lamang naman kami sa una pero nag kamali kami ng pasok sa clash kaya na come back ang laro sila ang nanalo.

Sinigawan kaagad kami ng mga indo fans sabi nila uwi na daw kami at pinatikim lang ng isang round. Nag start ang game 3 ay hindi kami maka fucos dahil naririnig namin ang mga sigaw nila, ang dali lang natapos dahil parang feed lang ang nangyari hindi kami makalaban ng maayos.

Game 3 ay sila ang nanalo mas lumala pa ang sigaw nila sabi bobo daw kami kaya umuwi nalang daw. Ganon din ang nangyari sa game 4, napapansin ko din si Wise na hindi na gusto ang nanyayari sa laro namin.

Humingi muna ng time out si caoch at kinausap kaming lahat.

"Anong nangyayari sa inyo?" tanong ni coach sa aming lahat. Pero walang nag salita tahimik lang sila.

" Gusto ninyong manalo diba bakit ganon ang binibigay ninyo na laban? Ok lang naman matalo dahil hindi naman tayo perfect pero hindi ko lang matanggap na matatalo tayo dahil sa game ninyo kanina. Tatanggapin ko pa na matalo tayo at least binigay ninyo ang best ninyo. Ang nakita ko kani pang binibigay nyo lang ang mga rounds. "

" Sorry coach hindi kasi ako maka fucos dahil sa mga sinasabi nila sa amin". Sabi ni Wise.
" Ako din coach sorry, dapat ako ang umaalalay sa kanila pero naapiktuhan din ako sa sigaw nila kanina."  Hinging patawad ko kay coach.

"Sinisigaw nila na binigyan lang tayo ng isang game diba. Pero pinapatunayan nyo lang na tama ang sinasabi nila, binibigay ninyo ang tatlong rounds diba bago tayo sumabak sa labna natin sinabi nating lahat na ipapakita natin na mali sila, kaya din nating manalo".

Tama si coach sinabi ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para manalo. Pero parang binibitawan ko narin ang pangarap ko.

" Sorry coach babawi po kami pangako, mag dadala po kami ng gold medal sa Philipinas". Pangako ko kay coach.

"Babawi kami coach gagalingan na namin para sa Philipinas at sa plano ko ngayon. Isa nalang para manalo sila kaya hindi na namin yon hahayaan." sagot ni Wise.

Bumalik na kami sa stage maingay parin ang fans ng indo pero hindi na namin yon pinansin at nag fucos lang sa laro.

Hindi na talaga namin sila binigyan ng space, gusto nila ng aggressive na laro sige pagbibigyan namin sila. Game 4 ay sa amin nanalo kami laban sa kanila, Game 5 ay pinipilit talaga nila kaming labanan pero nagkamali sila dahil nag isa-isa sila ng pasok sa amin kaya naka kuha kami ng wipe out. Game 5 ay napanalo namin, pantay na score ng laban isa nalang na round at malalaman na ang mananalo.

" Isa nalang guys kaya natin to tiwala lang, ibigay na nating ang boong lakas natin para manalo". Sabi ko sa kanila.

Nag start na game at grabe ang mga nangyayari dahil hindi din nag papatalo ang Indonesia. Nong nakuha nila ang lord dahil muntik pa kaming ma end buti nalang ay na defend yon namin.

Nong lumabas na ang pangalawang lord ay hindi na namin pinalapit ng masyado si Wise para hindi sya ma ipit ng akay. Malapit ng mapatay ang lord kaya sumugod kami at inuna ang jungler nila kaya napa atras sila kaya si Wise ang nakakuha ng lord.

Push na kaagad ang ginawa namin pagkarating ng lord ay nahuli ko ang dalawa kaya napatay namin nang nasa harap n akami ng base ay nag fucos na kami sa tower.

" tower lock lang". Sabi ko sa kanila.

VICTORY!!

Nagtatalon kaagad sila at sumigaw, lumapit sa akin si Wise at niyakap ako ng mahigpit.

"Panalo tayo Veee". Sigaw nya, tumawa lang ako at niyakap silang lahat. Grabe para kaming nasa ulap ngayon ang saya saya ko.

" Team Philippines will take the gold medal, The an defeated team. They successfully break their code! Blacklist International!"

Nag hiyawan naman ang mga tao, grabe hindi ko akalain na mapupunta ako dito. Pangarap na akala ko hindi kuna matutupad dahil sa mga pagsubok na dumaan sa buhay ko.

"Woww that was an intense match, Indonesia was almost there but blacklist managed to catch up and strike Indonesia". Sabi ng host, hindi ko din akalain na makakahabol kami don eh.

Matapos silang mag announced ay sinoot na isa-isa sa amin ang gold medal nanginginig pa angkamay ko.

"Congratulations to all of you blacklist, What is the filing right now to be a gold medalist?"

"Subrang saya po, hindi ko kakalain na makakabawi pa kami non dahil isang panalo nalang sa Indonesia. Pero nagtiwala parin ako sa mga kakampi ko, wala na akong ibang masabi napaka galing nila lahat". Naiiyak na ako pinipigilan ko lang.

"Indonesia was strong to that 3 rounds but blacklist Philippines come stronger with that 4 rounds and break their code."

"Yong natalo kayo sa tatlong rounds nakaramdam ba kayo ng kaba o mas na inspired pa na galinagn ninyo? Wise ikaw."

"Nong natalo kami ng tatlong bisis kinabahan talaga ako ng subra dahil baka masira ang plano kong gawin ngayon." Natatawang sabi ni Wise.

Humarap siya sa akin at nag salita. "Maraming salamat Vee at dumating ka sa buhay ko. Im very sorry to make you cry that day. Hindi ko man mapapangako na hindi kita masasaktan pero pinapangako ko na hindi kita iiwan kahit ano pang mangyari."

Hindi ko alam kong ano ang ginagawa ni Wise ngayon tumingin ako kila coach pero nakangiti lang sila sa amin. Nakita ko din sila mama at papa kasama ang magulang ni Wise. Tumingin ako kay Wise na nagtataka pero ngumiti lang siya, ngiting kinakabahan ano ba kasing ginagawa niya.

"Nag paalam na ako kay coach, Edward, Haji, Oheb at higit sa lahat ay sa magulang mo malaki ang pasasalamat ko at pumayag sila. Ang sagot mo nalang ang kulang Vee."

Huminga siya ng malalim at nag salita. "Gusto kong maging maliwanag ang lahat Vee. Gusto kong ipakita sa lahat kong sino talaga ang mahal ko."

Naghiyawan naman ang mga tao pagkatapos nya yon sabihin. Naiiyak na din ako dahil hindi naman ako tanga para hindi malaman kong ano ang susunod niyang gagawin.

" I wan it to be official Vee, I want you to be my partner, may queen in game and in real life. Vee will you be my boyfriend again?" agad naman syang lumuhod at pinakita ang ring na hawak nya.

Hindi kuna mapigilan ang iyak ko dahil bigla nalang yon umagos. Umiiyak nadin sya sa harap ko ngayon huminga ako ng malalim at tumingin sa mga mata niya.

" Yes Wise. " bigla naman siyang tumalon at niyakap ako narinig ko din ang hiyawan ng mga tao.

"Thank you Vee I love you so match." sabay soot ng sing-sing sa dalire ko.

"I love you to Wise." nakangiting sabi ko sa kanya.

Niyakap nya ako at hinalikan sa noo, lumapit na din sila mama sa amin. Grabe ang araw na to ang raming nangyari kung panaginip man ang lahat ng ito please wag nyo na akong gisingin.

__
Congrats blacklist, panalo laban onic. 🖤💙