Forbidden Love

FL 5

This isn't our first date pero kinakabahan ako. Siguro dahil na din sa nangyari.
We supposed to be dating at that time but..

I shake my head. My thoughts are irrelevant.

"Hey,Krista? Okay ka lang ba?"- tanong ni Debbie. Binalingan ko siya ng tingin .
"Ano ka ba, past is past present is present! Yang mga nega vibes na nararamdaman mo itapon mo . "

Debbie said. She's right. This date is different and that tragedy will never happen again. Huminga ako ng malalim at pilit na pinapakalma ang sarili ko.

Good thing, nandito si Debbie. I did not invite her here in my place. Nabigla nalang ako nung papalabas ako kanena nasa labas na siya ng pinto. Ikweninto ko sa kanya that Drillan would like to have a dinner with me this evening kaya siya na ang pumipili ngayon ng susuotin ko mamaya.

"What about this?" Ipinakita ni Debbie sa 'kin ang isang white floral dress.

"Sure ka? 'Yan ang sususotin ko?"

She quickly throw the dress sa sulok ng kama ko at naghanap ulit ng ibang damit.

"Oh, ito nalang babagay 'to" - sabi niya saka itinaas ang peach chiffon mini dress.
She throw the dress at me.
"Go,change." -Debbie

Agad naman akong pumasok sa CR at nagbihis when I got out..

"That's perfect!" She shout

"Ah,anong babagay na sandals niyan? Hmmm,Wait..."

Tinignan ko lang si Debbie na pumipili ng mga sandals na nasa kama.
"Ito. Try this one" she said as she slowly walk towards me at pinasuot sa akin ang black wedge sandals.

"Ano? Okay ba?" Tanong ko sa kanya

"Oo,naman no! Ako kaya ang pumili niyan."
"Halika,punta ka dito sa salamin."- sabi niya saka ako hinila
Tiningnan ko ang reflection ko sa salamin. Habang nakatingin ako marami pang idinagdag si Debbie sa akin accessories tsaka 'yung purse. And I really look beautiful. Debbie is a really good stylist. Maybe it's a good thing she's here para naman may maiba sa akin. When I wore those dresses, I always keep it simple. Unlike Debbie, she always do experiment and do matchings with different types of clothes. That's why she looks sophisticated and classy.

"Teka, masyado pa atang maaga para magbihis ka? Ano bang pwedeng gawin natin dito sa condo mo?"

"Ahm. We can watch movies or gusto mo kumain nalang tayo" suhestiyon ko

"Ay.. patatabain mo naman ako niyan. " reklamo ni Debbie

"Ayaw mo nun mabubusog ka na magkakalaman ka pa!"

"Loka! Ayokong tumaba tsaka hindi naman ako skinny kaya okay lang mi-ni-maintain ko nga ang body figure ko e." Sabi niya

Tumawa na lang ako pati siya napatawa na din. Lumabas siya kwarto ko para naman makapagbihis ako ng pambahay. Nilinis ko na din ang mga nakakalat na damit at sapatos sa kwarto ko.

"Hey! Matagal ka pa ba diyan?" - sigaw ni Debbie sa labas.
Sakto namang tapos na ako sa paglinis.
"Sandali lang.." -sagot ko saka ko pinihit ang pinto at lumabas.

"Hay,akala ko nag-da-drama ka naman "

"Hindi no! Naglinis lang ako"

---

Lumabas ako sa kwarto. It's already 7 in the evening. Nasa labas na si Drillan naghihintay. Si Debbie naman umuwi na kanina tumawag kasi si Clarence siguro mag-di -date yung dalawa.

"Sorry, kung matagal ako" -sabi ko kay Drillan na nasa sala. Napatayo naman siya sa pagkakaupo nang makita niya ako. Hinagod niya ako ng tingin saka ngumiti.

"Bakit? May mali ba?" Tanong ko sa kanya

"Nothing, it's just ..you look more beautiful this evening "

"Nambula ka pa talaga ha?" Sabi ko sabay palo sa braso niya.

He chuckled. Hinawakan niya ang kamay ko and we intertwined our fingers.

Umalis na kami sa condo at dinala niya ako sa isang restaurant. When we got there he ask the waitress for the reserved table.

"This way sir "
Sinundan lang namin ang waitress sa paglalakad. I was surprised when I saw the place. There were petal of roses on the floor, there were two musicians playing the violin, the whole room is very romantic.

"Do you like it?" Tanong niya.
"Yes" sagot ko

He suddenly gave a me bouquet of flowers. Ni hindi ko man lang namalayan kung saan niya nakuha yun.

Hinila niya ang upuan at pinaupo ako. Pumunta naman siya sa kabilang upuan at umupo. I already expect that this date is will be different but what I am seeing right now is far from my expectations. I thought that this date will be simple. 'Yung parang ginagawa lang namin dati malling, playing arcades and watching movies. We're not teenagers anymore so alam kong may bago.

"Is there something wrong? " he ask
"Nothing, I'm just really surprise"

He smiled at me and he snap his fingers. May lumapit sa aming waiter at may inilapag ang pagkain sa table. Kumain kaming dalawa. While eating my food I notice that he's starring at me.
"Tapos ka na?" - tanong ko. I hurriedly whiped my mouth. Naubos ko na kasi ang pagkain.
Hindi siya umimik.
"Is there something wrong? " tanong ko ulit. I wave my hand .

"Wala, I just can't believe that we're dating again "
I gave him a faint smile.
"Krista, thank you " biglang sabi niya
"For what?"
"For giving me another chance"
Napangiti ako sa sinabi niya. Kung tutuusin ako dapat ang magthank you sa kanya dahil sa kabila ng pinaggagawa kong pangs-snob at pagtataboy sa kanya he's still there . Pinaparamdam niya sa akin espesyal ako at mahal mahal niya ako.

"Thank you din" sabi ko
"For what?"
"Sa lahat ng ginawa mo. " sabi ko sa kanya nakita ko naman na napalaki ang ngiti niya.

Tumayo si Drillan at inabot niya ang kamay niya sa'kin.
"Hindi ako marunong sumayaw" sabi ko habang natatawa. Alam kong alam niya hindi talaga ako sumasayaw kahit nung nasa college pa kami palagi ko siyang pinapagalitan kapag pinipilit niya akong sumayaw.

"Hindi, tayo sasayaw . Come with me"
Napahagikhik nalang ako ng tawa. Inabot ko ang kamay niya saka tumayo . Sinundan ko lang siya sa paglalakad. Dinala niya ako sa labas ng balcony ng restaurant.

"Anong gagawin natin dito? " tanong ko.

"Fireworks scenes are common kaya tumingin ka nalang sa baba"

Napatingin naman ako sa baba. Halo-halung emosyon. 'Yan ang nararamdaman ko ngayon. There we're sa parking lot na may hawak na malalaking cards. They were dancing at first... nag-enjoy naman ako sa ginagawa nila pagkatapos bg kanta doon na sila nagkaroon ng formation. Ngayon nababasa ko ng mabuti ang mga letra sa bawat isang card.

My tears are flowing when I read the message.

"Will you be mine again, Krista? " napatingin ako kay Drillan na nagsasalita. Matagal-tagal din akong natahimik bago ako nakasagot.

"Yes" sagot ko.
Napalaki ang ngiti ni Drillan ng marinig ang sagot ko saka ako niyakap nang mahigpit.

"Thank you" - sabi niya then he planted a kiss on my forehead. I hugged him back. We stayed like that for a few moments. Pagkabitaw ko sa kanya napansin kong wala na ang mga taong nagsasayawan kanena sa baba.

"Drillan, alam kong masyado akong naging matigas para bigyan ka ng second chance...

Ihinawalay niya ako sa pagkakayakap sa kanya at tiningnan ng diretso sa mata.

"I'm very sorry, hindi pa kasi ako sure at masyado pa akong nalilito sa nararamdam ko . I'm very thankful that you stayed and waited for me. "

Hindi umimik si Drillan. Niyakap niya ulit ako.

"I'm very lucky to have you in my life... " I whispered.

Xoxocaseybear,
07-10-15