අනේ මං හදිසිද මන්දා... 🖤 || ✔️

03 කොටස

අමායා අඳිමින් සිටි සිතුවමින් නෙතු මුදවා හැරී බැලුවේ සඳළුතලයේ දොර විවර වන හඬට ය.

"මොන ලෝකෙද අමා හිටියේ..? මං එනවා කියලාවත් ඔයා දන්නෑනේ..."

විරාජ් තරමක අමනාපයක් පිරි හඬකින් විමසුවේ ගෙල බැඳි ටයි පටිය අතකින් ලිහිල් කරමිනි.

"අනේ සොරි විරූ... මං ඩ්‍රොවින් එකක් කරන ගමන් හිටියේ... මෙතනට ලස්සන වීව් එකක් තියනවා. මට ඒක අඳින්න හිතුනා..."

අත රැඳි උපකරණ පසෙක වූ කුඩා මේසය මත තබා ඔහු වෙතට පියනගමින් ඈ කීවා ය.

"නොන්සන්ස්... මං එනකොට ඔයාගේ ඔය වැඩ සේරම ඉවර කරලා රෙඩි වෙලා ඉන්න කියලා මං කීපාරක් කියලා තියනවද..? ම්ම්ම්ම්..?"

ඔහුගේ රළු වදනට පිළිවදන් නුදුන් යුවතිය ඇඟිලි තුඩුවලින් එසවී ඔහුගේ කොපුලක් සිපගත්තා ය.

"ආව ගමන් කේන්ති ගන්නෙපා නපුරෝ... තවත් කළු වෙයි..."

ඇගේ සුරතල් වදනට ඔහුගේ මුව මත සිහින් සිනහවක් ඇඳීයන්නට විය. ඔහු, ඇගේ බඳ වටා සිය අතක් යවා ඇයව තුරුළු කරගත්තේ ය.

"ඉතිං හොඳයිනේ... මගේ වයිෆ් මට කියලා තියෙන්නේ එයා කැමති කළු කොල්ලන්ට කියලනේ..."

ඇගේ වත ලැජ්ජාවෙන් රක්ත වර්ණ ගන්වමින් ඔහු කීවේ ය.

"මැරි කරලා මාස හතරක් ගිහිල්ලත් මොනා හරි කිව්වම මූණ රතු කරගන්නවා... පොඩ්ඩක් අවුස්සලා ගත්තම නම් ඒ ලැජ්ජාව කැලේ..."

සිය රැවුල් කොට පිරි කොපුලක්, ඇගේ සියුමැලි කොපුලක අතුල්ලමින් ඔහු කියන්නට විය.

"ඉතිං ඔයාමනේ කිව්වේ ඔයාට ඕනේ ඇක්ටිව් වයිෆ් කෙනෙක් කියලා..."

"මං එහෙමද කිව්වේ..?"

ඇයව, තම ග්‍රහණයෙන් මුදවමින් ඔහු විමසුවේ ය.

"එහෙමනේ කිව්වේ... එහෙම නෙවෙයිද..?"

හිස මඳක් ඇල කොට යටිතොල සපමින් ඇය විමසුවා ය. ඇයගේ සුරතල් අංග චලනවලට බෙහෙවින් ආශා කළ ඔහු වරෙක ඇවිලෙන්නේ ද එම අංග චලන හමුවේ ය. ඇගේ සුරත ගෙන පිටි අල්ල මත තම දෙතොල් තැබූ ඔහු, ඇගේ අත ගෙනම නිදන කාමරය වෙත පිවිසියේ සඳලුතලයට පිවිසෙන දොර වසාදමමිනි.