Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ma mémorie sale - Louis Garrel
🌂🌂🌂
Zaman, incitmeye yönelik sözcükleri yankılayan bir nehirdir.* Özlem, keder ve yoksunluk şimdiye kadar aşina olduklarımdı.
Hani bazı kapılar vardı kapandı mı peşinden bir diğerini açtıran. Kimi sonsuz kapanır, kimi de zamanı gelince tekrar açılır da sana yeni gibi gelir. İçeri girmemişsin ki, nereden bilesin? İnsanların da kapı tokmaklarından pek bir farkı yok. Kimisi gider ardından yenisi gelmek üzere, kimisi de zamanında gideni aratmaz ama anlamazsın çünkü sen daha o kapıyı aralamaya kalkışmamış, tokmağına en ufak bir temasta bulunmamışsın. Belki de zamanın can yakan kelimelerinin üzerine damlamasından korkmuşsun. Böylece gözün zaten bayık bakıyorken kaşlarını çatarak görüşünü kısıtlamışsın. Kendi ayağına kendin çelme takmışsın. Ne kapılar gelip geçmiş, ne insanlar göçüp gitmiş senden de yitik sanmışsın ama sadece kendini. Sen çok yanılmış, fena çuvallamış, utançla topallarken sağlam olan bacağını da sakatlamışsın. Şimdi ise tüm bu burhanlarını iki parça sayfaya sığdırma uğraşındasın. Belki de sadece 21 yaşındasın. BELKİ DE SADECE 21 YAŞINDAYIM. Sadece 21. Oysa 3 yılımı bir hiç uğruna küllere dönüştürdüm ve kaderin rüzgarına bıraktım. Kader gülümsemez. Kader ağlamaz. Kader sadece alır, götürür ve bir daha da göstermez. Belki de aslında 18 olan ama 21 yıllık bir bedende asılı biriyim. Binim, yüzüm, onum ama 21 değilim. Sadece 18, sadece yirmi bir eksi üç biriyim.
Banyoda sigara içmek gibi bir alışkanlık kazandım. Saçlarımın önlerini kesmek için gelmiştim halbuki. Tek yaptığım şey dumana duman katarken kafamdaki alevin yaktığı yerlerde dolaşmaktı. Söndürmek adına hiçbir çaba sarf etmeksizin dolaştım durdum yine. Ağzımda çalkaladığım suyu tükürüp banyodan çıkmadan önce son defa aynadan kendime baktım. Kıramadığım paslı zincirlerden biri de buydu. Aynada yüzümü son defa nasıl gördüysem aklımda da öyle kalacağım düşüncesi. Geleceğe dair mi yoksa geçmişten bir iz mi bilmiyorum. Aynaya gülümsedim. Dişlerim sızlıyordu. Dudaklarım nemli ve yumuşaktı. Sürekli soyardım. Paslı zincirler. Vücudumdaki kemiklerden de fazlaydı.
