"Gökhan'la neler yaptığınızı bilmeseydim iyiydi..."
"Böyle işte memur bey...Onun katillerini bulabilir misiniz?"
"Oğuz Alkor ismini araştırdık...Hiçbir bilgiye ulaşamadık..."
"Nasıl olur?"
"Yaşadığı ev, bir başkasına ait...Derya Güler diye biri adına kayıtlı...Hiçbir şeyi olmayan bir adamı arıyoruz...Sadece sınıf listesinde ve bazı disiplin suçlarında adı geçen bir çocuk...Bulmamız biraz zaman alacaktır..."
Gökhan geldi...Sarıldık...
"Iyi misin?"
"Bana görevi bittiğinde gideceğini söylemişti...Böyle mi gidecekti?"
Ağlamaya başladım...
"Ben her zaman yanında olacağım..."
"Sen de onun gibi olma...Beni bırakma..."
"Söz veriyorum...Asla bırakmayacağım."
Daha sıkı sarıldım Gökhan'a...
Komiser, konuşmam bittikten sonra benimle beraber dışarı çıktı.Sorular soruyordu...Fakat benim aklımda başka şeyler vardı...
Böyle mi kaybolacaktın ortadan?Gerçekten yaşadığın, daha iyi bir hayata başlayacaktın hani?Bu mudur yaşamak?Bari kaçsaydın, erkekliğin onda dokuzu kaçmaktır...Neden bile bile ölüme gittin Murat?Sen Duygusuz'sun...Bizim duygularımızı önemsememene şaşırmamalı...Seni önemseyen insanlar var, bir ailen var, biz varız...Ailenin, benim, insanların sana ihtiyacı var...Kurtarman gereken bir şehir var...Böyleyken neden bizi bırakıp gittin Murat?Böyle olması gerekmiyordu...
Ben bunları düşünürken inanılmaz bir şey görmüştüm.Çatıda...Maskesini çıkarmış, bana doğru gülümsüyordu...Murat...Nam-ı diğer Poker Face...
Parmakla komisere gösterdim...
"Işte, orada!"
Komiser baktı...
"Kızım...Orada kimse yok..."
Tekrar baktığımda orada değildi...Ama oradaydı...Ben gördüm...Duygusuz, oradaydı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUYGUSUZ
Action"Neden maske takıyorsun?" "Her insan duygularını gizlemek için yüzlerine sahte bir ifade takınırlar...Bir maske...Benim de maskem bu..."
