Alışkın

39 25 13
                                    

Dünya boz bulanık, sabahlar evham
Sanki bi' pınardan akar nasibime gam
Bitmiyor çile bitmiyor hayatla kavgam
Yara bağrıma ,bağrım yaraya alışkın

Ne dost kaldı canımda nede bi' kimsem
Ölüm gelir de, loş bi hatırada cenazem Dilimde bitsede alnımda sürer hikayem
Kara yazgıma, yazgım karaya alışkın

Gurbet uzak değil, şu gurbet ten evim
Zindan duvarları şahittir, umut yitiğim
Ben baharı dost bildiğimde kaybettim
Ezâ bahtıma, bahtım ezâ ya alışkın

Vuslat Tuna

Vuslat Tuna

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TEBESSÜM vuslat Tuna  şiirleri 4.  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin