Nachtwacht-Eeuwenoud

Moet ze terug?

Toen Vladimir de volgende dag wakker werd was Hazel het eerste waar hij aan dacht. Hoe moest hij uitleggen aan Wilko en Keelin dat ze geen slechte bedoelingen had? Toen hij een half uur later beneden kwam zag hij dat zijn vrienden er al waren. Hazel was nergens te bekennen. 'Hebben jullie Hazel gezien?', vroeg Vlad hen. 'Ze is net naar buiten, waarom?', antwoordde Wilko. Vlad keek hen ernstig aan en zei: 'Ik moet jullie iets vertellen. Toen ik gisteren de deur wou afsluiten, kwam ik Hazel tegen. We hebben gepraat en ik denk niet dat ze slechte bedoelingen heeft...'. 'Maar ze is dus wel degelijk een wezen', stelde Keelin vast. Vlad zuchtte en herhaalde wat Hazel de dag ervoor tegen hem gezegd had. 

Net toen Keelin iets wou zeggen, begon de aarde plots te trillen. Van buiten klonk er ineens gegil. De drie snelden naar buiten, waar ze complete chaos aantroffen. De grond was opengebroken, alsof er iets reusachtigs onder gekropen was. De mensen liepen schreeuwend rond. Cooper probeerde hen te kalmeren, maar zonder veel succes. Vladimir spotte Hazel, die net iemand recht hielp van de grond, en rende naar haar toe. 'Hazel! Wat is er gebeurt?' 'Ik weet het niet... De grond begon plots te schudden en het was alsof er iets onder de grond daar kroop. Iets zoals een...een mol', antwoordde Hazel aarzelend: 'Wat is er aan de hand?' Keelin en Wilko kwamen op de twee afgerend. Vladimir nam hen apart: 'We moeten het haar vertellen. Misschien kunnen we haar hulp gebruiken...' Wilko wilde er eerst niets van weten: 'Ze weet al te veel'. Maar Keelin gaf Vlad gelijk en uiteindelijk gaf ook Wilko toe. 

10 minuten later hadden ze Hazel overal van ingelicht. 'Wow... Jullie zijn echt...', ze vond de juiste woorden niet. 'Maar we zitten met een wezen. Zoveel is zeker', onderbrak Wilko haar. Vega moeide zich met het gesprek: 'Juist, en ik heb een vermoeden met welk wezen. Het is inderdaad een mol, maar niet zomaar een mol. Het wezen wordt het Terramonster genoemd en is instaat heel Schemermeer te verwoesten. Het wezen begraaft zich onder de grond en verplaatst zich net onder het aardoppervlak. Dat zorgt dan weer voor het beven van de aarde. Het is maar ban van één ding: vossen'. Dat bracht Wilko op een idee: 'Keelin, jij had toch ooit zo'n drankje dat heel erg naar vossen rook? Misschien kunnen we hem daarmee uit zijn hol lokken' 'Jullie moeten hem in de richting van de rotsformatie aan de rand van Schemermeer jagen. Daar moet hij wel boven de grond komen en kunnen jullie hem terugsturen', zei Hazel: 'Ik blijf wel hier om op de mensen te letten'. Niemand zag de manier waarop Vlad naar haar keek. Maar iedereen vond het wel een goed plan, dus zo gezegd zo gedaan. En zodra ze het monster teruggestuurd hadden was alles terug normaal, en niemand van de dorpelingen herinnerde zich nog iets.

'Het was toch een goed idee, bedankt ervoor', moest Keelin toegeven. Hazel lachte: 'Graag gedaan. Ik vond het leuk om weer een iets gedaan te hebben. Na honderd jaar nietsdoen is wat afwisseling wel eens nodig'