Nachtwacht-Eeuwenoud

Hoe gaat het nu verder?

Het was al kwart voor 9 toen Hazel wakker werd. Toe ze even later beneden kwam, zag ze tot haar verbazing dat allen Keelin aan de toog stond. 'Goedemorgen Keelin' 'Goedemorgen Hazel. Goed geslapen? Wil je iets eten? Onze muesli is heel lekker', suggereerde Keelin. 'Graag. En een sinaasappelsapje alsjeblieft', antwoordde Hazel. Terwijl Keelin de muesli klaarmaakte vroeg Hazel: 'Waar zijn de anderen eigenlijk?' Keelin lachte en gaf antwoord: 'Vlad is naar de markt, samen met Wilko en Helena. En Sacha is naar haar grootmoeder om die wat koekjes te gaan brengen' Hazel knikte en begon aan haar ontbijt. Toen dat op was vroeg ze:' Zeg Keelin, is er toevallig iemand hier in Schemermeer waar ik bij kan komen werken?' 'Ik weet het niet, misschien zoekt Helena nog iemand'

Toen Helena een half uur later terugkwam vroeg Keelin het meteen. Helena antwoordde dat ze zeker nog wel een helpende hand kon gebruiken. En zo komt het dus dat Hazel, ongeveer een uur later, samen met Vladimir aan het afwassen was. 'Hazel, mag ik je iets vragen?': vroeg Vlad aarzelend. Hazel wierp hem een blik toe: 'Natuurlijk, wat is er?' 'Als je niet wilt antwoorden moet het niet hoor, maar hoe zijn je ouders gestorven?' Hazel staarde afwezig voor zich uit: 'Ik ben niet zeker. Niemand trouwens. Toen ik ernaar vroeg zei iemand dat ze vermoord waren... Door de toenmalige sheriff. Maar dat kan ook fout zijn natuurlijk.' Vladimir probeerde te verbergen hoe geschokt hij was: 'Dat spijt me...'

Toen ze klaar waren wierp Hazel snel een blik op de klok en realiseerde dat hun shift al een kwartier voorbij was. En Sacha was nog steeds niet terug van haar wandeling. Net toe ze Vlad erover wilde vragen kwam Sacha da herberg binnen: 'Hallo allemaal! Wat een mooie dag is het vandaag toch!' 'Sacha, wat goed dat je er bent. Onze schift is afgelopen. Maar nu kan jij invallen', Sacha's goede humeur verdween als sneeuw voor de zon toen ze Vlad's woorden hoorde. Die trok zich daar echter niets van aan en trok Hazel mee naar hun privéruimte, waar Keelin en Wilko al op hen aan het wachten waren. 

'Eindelijk! Ik dacht al dat jullie niet meer zouden komen!', riep een bekende stem. 'Vega, rustig nu. Wat is er dat je ons zo nodig moest vertellen?', was Hazels reactie. Keelin haalde haar schouders op: 'Hij wilde ons niets vertellen tot jullie er waren...' Vega kuchte en kondigde aan: 'De Hoge Raad nodigt jullie uit om naar het 150-jaarlijkse bal te komen ter ere van de oprichters van de Nachtwacht' Ze staarden Vega allemaal met open mond aan. Hazel was de eerste die iets wilde zeggen, maar Vega onderbrak haar: 'Jij bent ook uitgenodigd Hazel' 'Maar wie let er dan op Schemermeer?', vroeg Wilko: 'We kunnen het hier toch niet onbeschermd achterlaten?' Vega keek Wilko aan met een spoortje van trots in zijn ogen: 'Daar is ook aan gedacht. Ze sturen 3 wezens hier naartoe om Schemermeer te beschermen. Waaronder Tarantula' Toen de nachtwachters en Hazel daar niet meer bij stil hoefden te staan stemden ze natuurlijk in. Met de smoes dat vrienden van hen gingen trouwen en dat ze waren uitgenodigd of het feest konden ze zonder problemen erheen gaan.