ik zag je staan - raoul de graaf

04 • hoe het hoort

- maxime schoonhove zaterdag 12 februari 2022, 16.47

het is kwart voor vijf, nu moet ik echt opschieten. ik haal snel een outfit uit de kast, gewoon een simpele spijkerbroek met een wit lange mouwen shirt. ik ging niet te moeilijk doen. mascara en klaar. nooit te veel, denk ik maar. checken of ik alles heb, en dan weer naar boven rennen omdat ik iets vergeet. soepel weer dit. twijfelen welke schoenen je aan moet, ook al heb je maar 3 paar. toch doe ik steeds mijn nikes aan. me nikes die veel te korte veters hebben, omdat de anders onder de modder zaten van poldersporten. mijn veters die ik niet eens de moeite geef om te strikken omdat ik weet dat ze na 3 minuten al weer los zitten.

ik stop m'n auto in de straat raoul, en stap uit. ik trek snel alles recht en loop dan naar zijn huis. zo hé, kon hij niet nog een groter huisnummer nemen, want dit zie je bijna niet. ik bel aan en trommel met mijn vingers op mijn benen. hij doet open en zie dat hij ook gewoon iets simpels aan heeft. thank god man. ''kom binnen,'' glimlacht hij. ''schoenen uit of?'' zeg ik een beetje ongemakkelijk. ''wat jij wil,'' zegt hij. keuzes, keuzes moet je mij niet geven, want ik ben verschrikkelijk in keuze maken. toch besluit ik om m'n schoenen uit te doen.

raoul en ik zitten aan tafel, hij had gekookt, wat hij echt vreselijk goed kan. hij heeft al over zichzelf vertelt, en eerlijk, het lijkt me echt een hele leuke jongen. ''en wat doe jij naast youtube en zo, en hoe is dat ontstaan?'' vraagt hij. oh man, niet die vraag. het is wel echt lief hoe geïntreseerd hij is. ''ik en de meiden leerden elkaar 6 jaar geleden kennen op school, en het was echt meteen een klik. we studeerde allemaal sociaal werk, en we zaten in ons laatste jaar. we hebben toen besloten om ons diploma te halen, en te beginnen met een youtube groep. dit ging heel goed, en na een tijd was youtube onze full-time baan. we ginnen samenwonen en toen werd alles steeds beter,'' hij knikt. ''uh, ik zit sinds mijn 8ste op korfbal, beetje gay heel grappig i know, maar toen ik 18 was zat ik in de hoofdklasse bij mijn eigen club, en ik werd gevraagd of ik voor oranje wou spelen. nou natuurlijk ben ik daar akkoord mee gegaan. ik bleef spelen in de hoofdklasse op mijn eigen club, en ik speelde bij oranje. ik ben 2 keer mee geweest voor het ek, wij hebben die 1 keer gewonnen, en 1 keer voor het wk, die hebben we ook gewonnen. verder heb ik heel veel met hun bereikt, en toen ik 22 was ben ik uit oranje gegaan, omdat het teveel werd en het was niet meer handig. toen ik 23 was besloot ik maar 1 keer per week te trainen inplaats van 2, maar al snel genoeg kregen we ook maar 1 keer per week trainen, maar dan 1,5 uur lang. dit bleef ik doen, tot de dag van vandaag. eigenlijk speel ik elke zaterdagavond wel met hun, af en toe niet, wat hun natuurlijk ook begrijpen, want we hebben rond de 20 reserves, dus het is ook geen probleem, maar hun snappen ook dat als ik 25 ben en een full time baan heb met geen vaste tijden dat ik er niet altijd zal zijn. vandaag hebben we geen wedstrijd, maar aankomende zaterdag wel. het is altijd harstikke gezellig, vooral thuis wedstrijden. er zijn heel veel jongens die in badjassen met trommels en sjaals ingestudeerde liedjes zingen, en iemand rent elke wedstrijd in een dierenpak een rondje, en er is veel publiek. ookal verliezen we hebben we altijd een feestje, en is het echt gezellig,'' vertel ik, en ik stop als ik merk dat ik teveel vertel. ''wat leuk! dat had ik helemaal niet eens verwacht, zou ik misschien zaterdag mee mogen?'' vraagt hij. ik kijk geschokt. ik had totaal niet verwacht dat hij dat wou, maar dat was alleen maar gezellig. ''tuurlijk! zaterdag is thuis, en het ligt aan de rand van gelderland daar zijn we zo. zal ik je zaterdag om 17.00 ophalen? om half acht begint de wedstrijd, dus dan zijn we mooi optijd, en ik kan wel zorgen dat je een plekje naast de reserve spelers op de bank krijgt,'' praat ik door terwijl ik glimlach. ''is goed,'' zegt hij.

''ik vond het echt heel gezellig,'' zeg ik tegen hem, terwijl ik mijn schoenen aan wil doen. ''ik ook, maar je mag ook blijven,'' zegt hij. ik sta heel even stil. ''als jij dat wil,'' zeg ik. hij knikt, en trekt me in voor een zoen. vuurwerk gaat af, maar op het zelfde moment is het heel stil, dan hoor ik weer de nederlandse supporters schreeuwen als we de winnende punt maken, en het wk winnen. dit is echt hoe het hoort.