new enemy, hyunlix

new enemy | 23

_________________

minho - jisung
____________________

minho:
jisung

seninle bir sey konusmam lazim

hem de cok acil

sen hangi yuzle bana mesaj yazabiliyorsun?

minho:
evet buna yuzum olmadigini biliyorum

bu yuzden mesaj atiyorum zaten

karsina cikmaktan cekiniyorum

ben ozur dilerim

gercekten ozur dilerim

peki, affetmiyorum.

minho:
haklisin

affetmemekte cok haklisin hem de

ama sadece pisman oldugumu bil

pisman oldugunu bilsem bile bir sey degismeyecek.

sen yine beni tuvalete kilitleyip kriz gecirmeme neden olmus olacaksin.

siz yine felix'in kotu anilarini desmis ve onu bir cikmaza suruklemis olacaksiniz.

hicbir sey degismeyecek minho.

bizde biraktiginiz yaralar kapanmayacak.

minho:
hicbir sey degismeyecek dogru

fakat gecmisteki kotu olaylari bir kenara birakip yeni bir baslangic yapabiliriz

en bastan

bu kadar kolay unutacagimi dusunmuyorum minho.

sadece biraz zamana ihtiyacim var.

minho:
istedigin kadar dusunebilirsin

seni bekleyecegim

_________________

chan - jeongin
___________________

her sey cok hizli oldu

bir anda herkesin ozur dilemesi falan

ayrica bu konulardan uzaklasmak istesek bile yine dusunmeye mecbur kaliyoruz

benim ise hicbir fikrim yok

onlari affetmeli miyim, affetmemeli miyim bilmiyorum

ozellikle jisung ve felix cok kotu etkilendi

onlari yeniden sarsacak buyuk ihtimal

chan:
sey jeongin

yanlis yer sanirim

hiiii|

gerizekaliyim ben gerizekaliyim ben|

sey pardon

chan:
sorun degil

icindekileri dok de rahatla

seninkiler neden hep birden yukleniyo ya

altust olduk yine

chan:
en azindan onlar da en az sizin kadar aci cekiyor

bilmiyorum

neyse bu konuyu konusmayalim

chan:
jeongin

yarin benim evime gelmek ister misin

hem sana kayitlari da dinletirim

a oluur

yarin oglende gelirim o zaman sana da uygunsa

chan:
konum📍

yarin saat ikide beklerim

tamamdirr

_____________

Yarın olmuş; Jeongin, Chan'ın kapısının önüne gelmişti. Zile bastı ve beklemeye başladı. Çok geçmeden Chan kapıyı açtığında, klasik diyaloglar eşliğinde içeri girdiler. Biraz oturup sohbet ettikten sonra Jeongin konuştu.

"Şey, kayıtlarını merak ettiğimi biliyorsun zaten. Eğer senin için de sorun olmazsa dinletebilir misin? Sesini çok merak ediyorum." dedi Jeongin. Chan ona gülümsedi ve ayağa kalktı. "Dinleyelim o zaman. Beni takip et." dedi ve salondan çıktı. Jeongin de onun peşine takıldı. Chan çalışma odasına girdiğinde, Jeongin
odayı incelemeye başlamıştı bile. Çoğunlukla koyu renklerden oluşuyordu. Oda büyük bir odaydı ve her tarafta eşyalar ve yerlerde dolanan kablolar vardı. Bir tarafta müzik aletleri, (Jeongin'in ilgisini en çok elektro gitar çekmişti.) onların hemen ilerisinde bir mikrofon ve üzerine asılmış büyük bir kulaklık, kapının biraz ilerisinde geniş bir masanın üzerinde duran Jeongin'in adını bilmediği bir müzik aleti, ve masanın diğer kenarında ise bilgisayarı vardı.

"Jeongin, hadi gel de açayım." dedi Chan. Jeongin, Chan'ın tam yanına varacakken birden ayağı yerdeki kablolara takıldı ve Chan'ın kucağına düştü. Refleks olarak Jeongin kollarını Chan'ın boynuna dolarken, Chan ise Jeongin'in belini kavramıştı. İkilinin kalpleri birden hızlandı. Şoktan olsa gerek birkaç saniye şaşkınca gözlerinin içine baktılar. Daha sonra Jeongin hemen toparlandı ve Chan'ın kucağından kalktı. Ortamda garip bir hava oluşurken, Jeongin'in yanakları utançtan çoktan kıpkırmızı olmuştu bile.

Bu durum Chan'ı rahatsız etmemişti. Garip bir şekilde hoşuna gitmişti hatta. Sonra ise içinden kendine gelmesini söyleyerek Jeongin'e çaktırmadan kendine hafifçe bir tokat atmıştı.

"Şey, tuvalet nerede? Gitmem gerek de." diye bir bahane uydurdu Jeongin. "Koridorda sağdan ikinci kapı." diye cevapladı Chan. Jeongin apar topar tuvalete koşarken, Chan'ın ise yüzünde aptalca bir sırıtış belirmişti. Daha sonra ise yine yüzüne hafifçe bir tokat atmış ve kendine gelmesi gerektiğini mırıldanmıştı.

__________________

jeongchan'im da jeongchan'im arkdslae😭✊

acaba hoslanmaya basladilar mii?? saka bi yana zamaniydi artik yeto

e o zaman gorusuruz, kendinize iyi bakin, stray kids ile kalin!!<3