REALIZATION

SYETE

I tell them all i know and also the reason why i was following Vianca but they did not let me go

Kada araw may mga ebedensya silang nakukuha laban sa akin tulad na lamang ng isang taong tumestigo na palagi nga daw nya akong nakikita na nadaan sa bahsy na yun katapos ay sasakay ako sa may bus station pabalik sa dinaanan ko

Ngayong araw naman ay may nag turn over ng mga pictures ko na sinusundan si Vianca sa iba't ibang araw

"They are plotting me a crime!" sigaw ko sa loob ng presento nung kausapin ako ng pulis na may mga picture nga daw na tinurn over sa kanila

"Sa tingin mo ba gagawin ko yun sa kapatid ko? t-ngina naman paganahin nyo naman mga utak nyo" i was yelling because of frustration

"Marami na ang kasong ganto na sinaktan ng kapatid nila ang kapatid nila kaya mahirap sa amin sabihin kong nagsasabi kaba talaga ng totoo" sabi ng police na kasama ng lawyer namin

Lumingon ako sa lawyer na kinuha nila mom, she's our lawyer from the start and she is trustworthy kaya kahit papano ay nakakaramdam ako ng kunting pag asa

"I'm doing my best to get you out of here. The problem is there are so many evidences against you and there was a recording of you saying that you really followed her for over a month. Tumestigo din ang mga kaibigan ni Vianca na sinabi daw sa kanila ng kapatid mo na nag away nga daw kayo nung gabing lumayas si Vianca sa bahay nyo at yun ang pinaniniwalaan ng mga pulis na naging motibo mo para saktan ang kapatid mo, baka daw pinipilit mong umuwi si Vianca at ayaw nyang sumama kaya mo sya sinaktan" pag papaliwanag nya

"Eh hindi ba may cctv sa parte na yun? hindi ba nakita doon na hindi nga ako pumasok sa bahay nya" i was so stressed out of what is happening to me right now nag aalala din ako kay mom and dad sila lang ang bantay kay Vianca

"Patay ang cctv sa bandang yun at gumana lang iyon makalipas ang ilang minuto pagkadating ng ambulance at doon na nakuha na nasa isa kang tagong sulok nakatingin sa mga taong nagtitipon sa harap ng bahay at ang pagsakay mo sa isang kotse na hanggang ngayon di pa din kilala" she explained every detail to me and said that she will be doing her best before she leave

"f-ck" napadaosdos na lamang ang sa pader paupo sa sahig

This is too much, karma ba to or what?

All i did was to make sure that my sister was fine. Lahat ng pagod sa paghahanap ko sa kanya ay nasuklian na din dahil nahanap ko sya tapos magiging ganito

After staying inside that cage for few days, i started to blame myself on everything.

Kung hindi ko ba sya sinabihan na lumayas noong gabing iyon magkakaganoon ba sya? hindi diba?

Kung kinausap ko sya agad noong araw na nahanap ko sya di sana magiging ganito.

Hindi ko sana sya sinundan araw araw at hindi sana ako nandito sa seldang to.

Kung hindi ba na delay yung pagpunta ko sa kanya para kausapin sya, hindi ba sya g ngayon nandun sa ospital. I regretted all of it, I should have talked to her hindi sana sya nandun, hindi sana sya nag kaganun

Days after days my routine was just sleeping, crying then sleep again. It was already written in my mind that it was all my fault. Everytime i remember all what happen i would start crying and cursing myself

They presented all the evidences in the court and i was found guilty and sentenced to be in prison

I was transferred to a different prison and became an official prisoner because of the cloth i was wearing

They all misunderstand it all. Yung pag sunod ko sa kanya, yung pag sakay ko sa kotse ni Haze, everything

I was sentenced to a crime i did not do.

**