Summer In Iloilo (Ongoing)

EP3: Cook for me

Like Zyaire said, I am changing the palette of my restaurant. I changed the color, I made it white like Zyaire wanted, as well as the color of the chairs, and I can say that the result turned out great.

My Monday was very busy. I also noticed that my customers increased, and I also heard from them that it has become more comfortable to look at my restaurant.

"Shamara?"

I turned to the door of my room when I heard a voice calling my name. When I turned, I saw Khrizia standing at the door holding a paper bag. Hindi ako nakapag react agad dahil sa hindi ako makapaniwala na nakatayo siya ngayon sa harap ko.

"Hindi mo ba ako yayakapin?"Tanong niya sa akin na kunwari pa ay nalulungkot.

Agad akong tumayo sa kinauupuan ko at lumapit sa kaniya, mahigpit ko siyang niyakap."Ang tagal mo nang nawala"I whispered.

"Sorry" Hinawakan niya ang mukha ko at sinalubong ang tingin ko.

"It's okay, as long as nandito ka na"Ani ko na pilit na ngumiti sa kaniya.

Pakiramdam ko tuloy ngayon kahit papaano buo ako.When I'm with her, I feel like I'm missing nothing, I feel like I'm complete, and I don't need to be sad. Khrizia is the only one left with me, she is the only one I consider family, so if she is gone, I don't know where else to turn.

"Kumusta naman?"Tanong niya.

Naupo si Khrizia sa couch habang ako naman ay na nanatili sa kinatatayuan ko habang nakatingin sa kaniya,I'm really lucky to have her, she's the type of friend who never gets tired of asking how I'm doing and always reminds me that I have someone who always chooses to stay by my side. She never failed to make me feel the compassion of a family.

"Ano titingin ka na lang?"Tanong niya sa akin na may ngiti sa labi.

Umiling ako at pilit na ngumiti sa kaniya. Lumapit siya sa akin at pinunasan ang pisngi ko, hindi ko napansin na tumulo na pala ang luha ko.

"This is the reason why I don't want to leave you even for a moment, I'm afraid that you might just take the pain and sadness you feel for yourself.. If I can just stay by your side, I will," Khrizia said while holding my hand. "You still cry every night when I turn off our call, right? You fall asleep and wake up crying again?" She asked me.

Malalim akong huminga."Masaya lang ako na nandito ka ngayon, sobrang dami kong gustong ikwento sa'yo…"Naupo ako sa couch."Lately, dumadalas ang masamang panaginip ko"Ani ko na nag angat ng tingin sa kaniya.

Naupo si Khrizia sa kaharap na upuan."Sorry, kung pwede lang na isama kita kung saan ako pupunta gagawin ko"Biro niya na hinawakan ang kamay ko."Kapag masama ang panaginip mo mag pray ka lang and tawagan mo ako.. sabi ko naman sayo diba kapag magulo ang isip mo at kailangan mo ng kausap tawagan mo lang ako"She added.

"Tsk, ayoko naman lagi kang guluhin… Kamusta naman pala ang work mo?"Tanong ko sa kaniya.

"As usual, magulo ang paligid ko at sobrang daming problema"Ani niya na nag buntong hininga na sumandal sa kinauupuan niya."Lately, I'm so confused.. "Tumingala ito.

This is the reason kung bakit ayoko na isali siya sa mga problema ko dahil alam ko na may problema din siya na iniinda niya.

"What happened?"I asked.

"There's this guy that i kinda like"Panimula niya na lumingon sa akin.

"What about this guy? mga tipo mo kasi yung malabo na maging sa'yo"Ani ko na nailing.