BERDEL

5.2K 220 48
                                    

BU BÖLÜM EVLADINI ÇOK SEVEN DAİMA KORUYAN ŞEFKAT GÖSTEREN BABALARA GELSİN.

genç çocuk ona  gözleri dolu dolu bakan adama sarıldığında adam sımsıkı sarıldı oğluna.

"baba"dedi genç sesi kısık çıkıyordu. orta yaşlarındaki adam oğlundan ayrılarak kapıda onları bekleyen  oğlunun eşi olan azad bozoğlu ve ailesine baktıktan sonra oğluna dönüp ıslanmış yanaklarındaki gözyaşlarını silerken çipil çipil olmuş gözlerine baktı.

"tamam babacım bak ben buradayım "dediğinde genç "ben gitmek istemiyorum senden ayrılmak istemiyorum "dediğinde oğluna baktı.

"biz seninle bunları konuştuk babacım."dediğinde genç çocuk omuz silktiğinde gülümsedi adam.

"benim üzülmemi ister misin babacım "dediğinde başını iki yana salladı genç çocuk.,

"eğer benim üzülmemi istemiyorsun bende senin üzülmeni istemiyorum güzel oğlum "dedi adamın sesindeki üzüntü yüreğini kavuruyordu. öleceği için evladından ayrı kalacağı için yüreği yanıyordu rıfat haşimoğlunun fakat buna mecburdu. eğer öldüğünde oğluna can parçasına ne olacaktı. onu kime bırakacaktı. çıkarcı kardeşine mi ?hayır dedi yaşlı adam onu asla kardeşine emanet etmezdi.karısı sevdiği kadın yıllar önce ölmüştü. Şimdi de sıra yaşlı adama gelmişti. Kanserdi. Ve bunun bir tedavisi yoktu.
Ölecekti fakat oğlunu düşünmek zorundaydı.

onu sadece bu hayatta güvendiği dostuna emanet edebilirdi. salih bozoğluna. can dostu sırdaşına, bunu da salihin büyük oğlu azad ile evlendirerek mümkündü.

"canım oğlum seni çok seviyorum"dedi yaşlı adam" bu hayatta hep mutlu ol, güçlü baban gibi boyun eğme haksızlığa asla doğrudan şaşma"dediğinde bir kez daha sarıldı genç çocuk babasına.

nihayet ayrıldıklarında oğlu ile birlikte kapıda bekleyen can dostunun ailesinin yanına gittiklerinde azad bozoğlu keskin bakışları ile karşısındaki birazdan eşi olan genç çocuğa baktığında bir kez daha dişini sıktı.

bu evliliği babası hatırına kabul etmişti yoksa ölse bile asla evlenmezdi azad bu genç çocukla. kerem haşimoğlunu küçükken görmüştü. fakat rıfat amcasını hatırı vardı.

"kerem önce Allaha sonra sana emanet oğlum "dedi yaşlı adam. azad başını salladığında babası ile vedalaştığında azad ise ailesi ile vedalaştıktan sonra keremin bavullarını bagaja koyup sürücü koltuğuna bindiğinde keremde yan koltuğa geçip oturduktan sonra araba çalıştığında yaşlı adam dolan gözler ile giden oğluna bakıyordu.

azad bu evliliği bir şart ile kabul etmişti. İstanbul'a geri dönecekti. yanında eşi kerem ile birlikte. babası oğluna güvendiği için kabul etmişti.

fakat azad keremi asla eşi olarak kabul etmeyecekti. çünkü azadın bir sevgilisi vardı. onu seviyordu.

hercai kalbine yerleşen bir aşk tohumu büyüdüğünde onu köklerini sararken bu sert adamı yakıp kül edeceğinden habersiz önündeki yolu izliyordu.

***********************************************************************************

VE İLK BÖLÜ İLE SZİLERLEYİM BU ARALAR CANIM ÇOK AŞİRET KURGUSU ÇEKİYOR YA YEMİN EDERİÖ NASIL YAZSAM NASIL YAZSAM DİYE DÜŞÜNÜRKEN AHA BUNU BULDUM HADİ BAKALIM NELER OLACAK BAKALIM BİRLİKTE. YORUM YAPIP BENİ TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN BEYBİLER.













HERCAİ - BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin