Chapter 03

85 21 14
                                    

ෆයිල් ටික බල බල ඉදපු නම්ජූන් ගැස්සිලා පියවි සිහියට ආවේ මින්සුගෙ ෆෝන් එකට ආව කෝල් එක නිසා.. ස්ක්‍රීන් එක දිහා බලපු මින්සුගෙ මූණෙ ඇදුණෙ ලොකු හිනාවක්..

"හෙලෝ.. ඩෙනී බබා.. මං තරහයි ඔයා එක්ක.. මට කතා කරේම නෑ.. දැන් මාව මතක නෑ නේද??" මින්සු ෆෝන් එකත් අරගෙන රූම් එකෙන් එළියෙ තිබ්බ කොරිඩෝ එකට යද්දි නම්ජූන් අතේ තිබුණ පැන්සල දෙකට මැදින් කඩලා දැම්මෙ වැඩි ආයාසයක් නැතුවම.. ඇයි එයාට තරහක් දැනෙන්නෙ කියලා නම්ජූන් කල්පනා කරන්න මහන්සි උනේ නෑ.. එයා එයා ගැන හොදටම දන්නවා..

ඩෙනීගෙන් කෝල් එක එද්දි මං ඉදියෙ ආට් රූම් එකේ.. ෆෝන් එක ආන්සර් කරලා එළියට ගියේ නම්ජූන් මං දිහා තරහෙන් බලාගෙන ඉන්නවා දැක්ක නිසා.. එයාගෙ වැඩ පාඩු වෙන නිසා මට රවනවද දන්නෑ කියලා හිතපු මං එලියට ආවා..

"මිමී ඔයා ප්‍රශ්න පත්තරයක්නේ.." ඩෙනී කියද්දි මං ෆෝන් එක කනට තද කර ගත්තෙ දවස් ගානකින් ඇහුවෙ නැති කටහඩ හොදටම අහගන්න ඕන උන නිසා..

"මිමී.. ඇයි කතා නැත්තෙ?? තරහා වෙලාද මාත් එක්ක.."

"ඩෙ ඩෙනී.." හිතුවෙවත් නැති විදියට මට ඇඩුනෙ ඩෙනී නැති පාළුව මට මේ දවස් ටිකේ හොදටම දැනුනා කියලා මතක් වෙද්දි..

"මිමී... බබා ඔයා අඩනවද?? අයිම් සෝ සොරි මිමී.. මං චුට්ටක් බිසී උනා..මට ඔයාව අමතක උනේ නෑ.. කෝල් කරන්න වෙලාවක් තිබ්බෙ නෑ.."

"හරී.. ඒකට කමක් නෑ.. කියන්නකෝ.. ඔයාට කොහොමද??" ටික වෙලාවකින් සේරම හිත් නොහොදකම් නෝක්කාඩු පැත්තකට දාලා මං ඩෙනීගෙන් ඇහුවා..

"ම්ම්ම්ම්ම්.. මං හොදින්.. ඔයාට කොහොමද .."

"ඉන්නවා... එහේ දැන් මොන වගේද ඉතිං.. කියන්නකෝ මට.." මං ඩෙනීගෙන් ඇහුවා..

"ම්ම්ම්.. මෙහේ නේද ඔයා ආසම මේපල් වල කොළ වැටෙන කාලෙ දැන්.. හවසට ගාඩ්න් එකේ ඇවිදිද්දි කහ පාට ඉර එළිය  තැඹිලි පාට මේපල් කොළ වලට වැටිලා දිලිසෙනවා.. හරිම ලස්සනයි..  තව මං ළගදි නයගරා ඇල්ල බලන්න ගියා.. ලස්සන ගෑනු ළමයෙක් එක්ක.."

ඩෙනී අන්තිමට වචන ටික බර කරලා කියපු විදියට මට තේරුනා මාව අවුස්සන්න එයා ඒක කිව්වෙ කියලා..

I am your MONO / KNJ / Completed Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz