Kaderim Sensin♡{Tomioka Giyuu x Reader}

༺ღ༒5:HİSLER ༒ღ༻

Kızın yanakları kızarmıştı, Kocaman cam gibi gözler ile ona baktı.
-"Teşekkürler.."

Kız koşarak konağa girdi. İçinden çığlık atıp zıplamak istiyordu. Mutlu hissetmişti. Güzel bir çocukluk geçirdiği söylenemezdi çok kurallı katı bir evde büyümüştü. Yaşadığı kasabada soylu bir aileden geliyordu, dersleri çok ağırdı ve hiç arkadaşı olmamıştı. Sadece kitapları ve ablası vardı o kadar. Annesi olmamıştı babası ile hiç konuşmamıştı. Paralarının kaynağının kötü işler olduğunu bildiği için ailesinden nefret etmişti. Belkide bu yüzden bu kadar korkaktı?

Ama şuan düşündüğü tek şey gerçekten bir arkadaşı olmasıydı...Arkadaş?

Üzerindeki haoriyi çıkardı, astı. Artık gitmesi gerekiyordu ömrünün sonuna kadar burda veya yeni tanıştığı kişilerle kalamazdı. Ama gidecek hiçbir yeri yoktu. Ayrıca havada soğuktu. O sırada Shinobu içeri girdi. Aisha'yı fark edene kadar yüzünde ciddi bir ifade vardı.

Shinobu: Ara,Burda mıydın canım?
Aisha:Aslında gitmek için plan yapmam lazım, ömrümün sonuna kadar burda kalamam.. Ha bu arada sorun nedir üzgün gibisin?
Shinobu:Sorun yok sadece bir hâyli yorgunum. Ayrıca sana kalacak bir yer ayarlayabilirim.
Aisha:Gerçekten çok mutlu olurum, Teşekkür ederim. Bana yardım ettiniz iyileştirdiniz baktınız.. Hakkınızı ödeyemem.
Shinobu:Ne demek? İşimiz bu değil mi nasılsa!

‧͙⁺˚*･༓☾Aisha'nın Ağzından☽༓･*˚⁺‧͙

Gülümsedim ve shinobu'nun odadan çıkmasını bekledim.O çıktıktan sonra üzerimi değiştirip yatağa uzandım, son gecemin tadını çıkardım.

Sabahın erken saatlerinde kalktım. Hazırlandım ve dışarı çıkıp Shinobu hanımı beklemeye başladım. Fakat onun yerine daha önceden gördüğüm garip kıyafetli görevliye benzeyen biri geldi.

?:Merhaba, Kocho Hanımın işi çıkmış bu yüzden gelemedi. Size benim eşlik etmem gerek.
Gülümsedim "elbette" dedim. Ve önümdeki kız sırtını işaret etti şaşkınlıkla ona baktım "sırtına mı bineyim?"
?:"oh evet. Sizi özel bir köye götüreceğim. Kocho Hanım orda güvenli olabileceğinizi düşünmüş fakat bu köye gidiş yolunu görmemeniz gerek her ihtimale karşı.
Aisha:-".., tamam?" dedim. Kız birtane göz bandı ve kulak tıkacı çıkardı. Bende sorgulamadan gözlerimi bağlamasın izin verdim ardından sırtına bindim. Buna yaptığıma inanamıyorum!
?:"Çok hafifsiniz!"
Kıkırdadım ve kulak tıkacını kulağıma tıkadım.

Uzun bir yol gittik. Bir süre sonra uydum 2-3 gün süren yolculuğumun sonunda başka bir erkeğin sırtından indim ve gölzerimi açtılar sonunda ışık!
Beni buraya getiren adama teşekkür edip köyün içine girdim. O kadar güzel bir yerdi ki bir sürü güzel çiçek çocuklar...

Ardından bana tarif ettikleri eve girdim. Küçüktü ama çok güzel bir evdi.

Aradan 2 gün geçti herşey normaldi. Artık hayatıma burda devam ettiriyordum. Tâki gecenin bir vakti evimin biraz uzağında, yatan birini gördüm. Bu... O çocuktu! Geçen gece çatıda gördüğüm çocuk, Tokito!
Hemen üzerime uzun bir hırka geçirip yanına gittim. Eğildim be kolundan tutup kaldırdım. "iyi misin!?" baygın çocuk ilk önce tanıyamadı ama sonra saçımdan tuttu ve birden şaşkınlıkla gözlerini açtı.
Tokito:"Akeme?"
Telaşla ona baktım. O sırada hemen ayağa kalkıp beni arkasına aldı ve kılıcı çekti. Arkamı döndüm ve bir iblis tam karşımızdaydı..

✧─── ･ ｡ﾟ★: *.✦ .* :★. ───✧

Evet yine boş bir bölüm ve ben👋 uzun süredir yazmadığımı fark ettim tam yazmak istedim ama sınav haftası vs. Yazamadım. Fakat kitabımı birkaç kişinin okuması beni çok mutlu etti ve bugün gene yazmak istedim. Ama çok boş oldu çünkü gerçekten buraya ne yazsam bilemedim...
Çok özür dilerim
Okuduğunuz için teşekkürler ❤