Kaderim Sensin♡{Tomioka Giyuu x Reader}

-=₪۩۞۩₪=3:YAĞMUR =₪۩۞۩₪=-

-"Memnun oldum Mitsuri-San
Shinobu:"Artık içeri geçsek iyi olucak, Akeme-San'ın nerde kalacağına karar vermeliyiz!"
Mitsuri:"Bu akşam bana yemek yerken eşlik etmek ister misin Aisha-kun?"
Tomioka:"Senin evin çok uzakta, Konağa nasıl dönücek hâlâ ayakları hasta?"
Shinobu:"Tomioka-san haklı Mitsuri-chan ama Akeme-chan isterse şuan gelip akşam saatleri dönebilir?"
Mitsuri:"Eeee ne dersin Akeme-chan?"
-"Olur hem bende sıkılıyordum"

Bunu dedikten hemen sonra Mitsuri-san'nın evine gittik. Düzenli ve bol kedili bir evdi. Hayvanları sevdiğim için çok hoşuma gitmişti.
Bana pirinç topu hazırladı.Beraber oturup yedik tatları çok güzeldi. Gerçekten yetenekli bir kadındı. Ardından sordum

-"Mitsuri-san, O adam yani Tomioka... O hep böyle soğuk mudur?"
Mitsuri:"Ah evet biraz öyle ama tanıdıkça seversin özünde iyi biri. Neden sordun hoşlanıyor musun?"
-"NE?! T-tabiki de hayır. Sadece merak ettim o kadar."
Mitsuri:"Tabi öyledir skakwnwja"

Merak ediyordum sadece ilk defa böyle birini görmüştüm. İçimde anlatamadığım bir his vardı. Korku,Stres, heyecan, sevinç ve utanç lâkin bir isim verememiştim.

Mitsuri ile geçirdiğimiz akşamdan sonra beni konağa gece götürdüler. Hemen yatağıma uzandım, bulduğum bir kitabı okumaya başladım. Kitaplar dan başka fa arkadaşım olmamıştı gerçi. Ailem zengindi her istediğim yapılıyordu ama çok katı kuralları vardı. Ablalarım kardeşlerim dişinda kimse ile iletişim kurmamıştım.

En son hatırladığım kitabı elimden bırakıp bir bardak su almak için mutfağa yürümem olmuştu. O kadar uykum vardı ki, dolabı açtığım anda önüme gelen ilk şişeyi aldım büyük bir bardağa doldurdum. Hemen hepsini kafama diktim. O an boğazım öyle yandı öyle canım acıdı ki, hemen musluğu açtım elimle ağzıma su verdim fakat çok daha kötü olmuştu.

Sabah gözlerimi açtığımda kafam çatlıycak gibi ağrıyordu. Aynı yataktaydım. Üstüm saçlarım hepsi nemliydi. Üstümde çıkaramadığım bir koku vardı yanımda baş ucumda ise bir kahve. Ardından shinobu-san geldi.

Shinobu:"Demek uyandın Akeme-chan! Daha iyi misin?"
-"Ne oldu ki?"
Shinobu:"Hatırlamıyor musun?"
-"Neyi?"

Shinobu-san herşeyi anlattı. İlk tepkim ise buydu

-"NE?!"

     დ .•*””*•Giyuu'nun gözünden•*””*•.დ

Akşam saatleriydi. Görevden dönmüştüm Hava buz gibiydi. Sağanak başlıycak gibi duruyordu derken bir ses duydum konaktan. Hemen içeri girdim bir tabak sesiydi. Hemen önünde beyaz dirseklerine kadar gelen, uzun kollu detaylı bir gecelik ile sandalyede oturup ağlıyordu. Nedenini sormak için yanına gittim.

Akeme:"SENDE Mİ BIRAKICAKSIN BENİ O YÜZDEN Mİ GELDİN?"
-"Ne diyorsun Akeme?"

Sonra ayağı kalktı. Yerdeki cam kırıklarına basarak yanıma geldi.

-"DİKKAT ET CAMA BASTIN!"

O anda bağırmamdan etkilenecek olacak ki  ayağı takıldı ve beraber kapının eşiğine düştük mutfağın 2.çıkışı bahçeye açılıyordu. Kafama düşen yağmur tanesi ile hemen ayağı kalktım. Çok garipti neden böyle hissediyorum? Sonra Akeme'yi kaldırdım. Ayakta duramamış olsa gerek ki bacakları büküldü tuttu onu.

Hıhım(koklama sesi)
-"Sen sarhoşsun?"
Akeme:"Değilim! Asla sizin gibi olmayacağım anneeeeeeeeeeeeeee!"
-"Gel buraya seni yatağına götürelim olmıycak böyle"
-"Hayır gitmiycem gitmiycem!"

Dedi ve kapı ile bahçe arasındaki basamaklara oturup şiddetle yağmurun altında durdu ayı seyretti. Yanına oturdum.

-"Kimsem kalmadı... Çok yalnızım, asla başarılı olamadım olamıycam da hep böyle güçsüz olarak kalacağım."
Dedi ağlayarak bende ona.
-"Ben varım ya, sen bana ben sana arkadaş olurum demiştin. Arkadaş değil miyiz?"
Sarıldı Akeme
-"Teşekkürler giyuu beni hiç bırakma olur mu?"

Kafamı başına yasladım. Hayatımın en güzel en huzur verici anlarından dı. Yağmur öyle güzel yağıyordu ki.

Sabah saat 4-4.30 civarları Kocho'nun sesi ile gözlerimi açtım.

Kocho:"Tomioka-Saaaan.Ne yapıyorsunuz burada?"
-"Sarhoştu yalnız kalsın istemedim." dedim Uyuyan Akeme'yi kaldırırken. Önüme bakıp ilerlerken;
Kocho:Gerçekten bir arkadaş edinmen beni çok mutlu etti Tomioka-San... Cidden.

Dediklerinde ciddi gibiydi. Devam ettim Akeme'yi yatağına yatırıp oradan çıktım.

     დ .•*””*•Akeme'nin ağzından•*””*•.დ

-"Hayır, hayır hayır bu gerçek olamaz. Özür dilemeliyim!" dedim kızaran yüzümü ellerimle kapatırken. Ne yapmıştım ben? Ailemin tüm kurallarını çiğneyip bir erkeğe mi sarılmıştım! Sorun oda değil belki onu hasta bile etmiştim. Shinobu-san'ın anlattığına göre su diye Rakı içmiştim bide üstüne su içince daha kötü olmuştu. Su ve rakıyı uyku sersemi ile ayırt edememiştim.Ayrıca nerden bilebilridim Rakının su ile karıştırılınca beyaz olduğunu ben onu hepten beyaz sanıyordum! Sonrasında kendimi bahçeye merdivenlere atmışım. Tomioka-San ise beni yalnız bırakmak istememiş. Kocho geldiğinde sarılıyormuşuz! Ayrıca onu bunu bıraktım Leş gibi kokuyordum saçlarım dağınıktı göz altlarım ise kıpkırmızı. Shinobu-san beni bir şekilde kusturup ayıltmıştı. Şimdi ise şekerim yükselsin diye kahve içiriyordu?

ALLAH KAHRETSİN!

                :♡.•♬✧⁽⁽ଘ( ˊᵕˋ )ଓ⁾⁾*+:•*∴

Bu bölümde bu kadar dı. Çok saçma bir senaryosu oldu ama günlerdir okul, dershane kurs, ödev falan derken bölüm de atamadım. Aklıma hiç fikir gelemedi. En son arkadaşımın bir fikri ile kendiminkini birleştirip onun söylediği şeyin az çok üzerinde oynadım. Umarım beğenmişsinizdir
-Teşşekürler 💗💗