Ranpo:
Kim olduğunu biliyorum.
Edgar.
Rakibim.
İlk ve son aşkım.
Poe:
Lütfen söyleme.
Kaldıramam.
Bir yenilgiyi daha kaldıramam.
Bu yenilgiyi kaldıramam.
Ranpo:
Hayır.
Hayır,bu sefer yenilgi değil.
Kazandın Edgar.
Bu sefer sen kazandın.
Poe:
Hayır sevgili Ranpo.
Ben kazanamam.
Ben sana karşı asla kazananam.
Ranpo:
Hayır Edgar.
Kazandın.
Ciddiyim.
Dünya'nın en iyi dedektifini kendine aşık etmeyi başardın.
Poe:
Neden ben?
Dünya'da milyarlarca insan varken neden ben?
Benim aşkım tek taraflıydı.
Ranpo:
Artık aşkın tek taraflı değil sevgili rakibim.
Poe:
Korkuyorum.
Bunların bir şaka ya da bir rüya olması..
Bu sefer her şeyimle korkuyorum
Ranpo:
Korkma.
Hepsi gerçek.
Sonsuza dek gerçek kalacak.
Allan neredesin?
Üşüyorum.
Poe:
Üşüme.
Ben üşüyeyim sen üşüme.
Ranpo:
Ed.
İçimin senin aşkından yandığı gerçeği bir yana,
Dışarıdayım.
Kapıyı açar mısın?
Kaba tabirde götüm dondu.
Poe:
Ne?
Şaka mı bu?
Açıyorum.
(Görüldü.)
Bir kaç yıl sonra
Poe:
Beni tekrardan yendin.
Ama bunun zafer olduğunu sanma.
Ranpo:
Ben sana sadece bir defa yenildim.
Ve o yenilgimden gayet memnunum.
Ayrıca kitabı ajansa göndermişsin.
Millet korkudan altına ediyordu.
Poe:
Problemlerini çözecek dedektifleri kalmadığından anlaşılan.
Ranpo:
Doğru.
Benden zekisi yok.
Ama benim tek problemim sensin.
Umarım abur cuburlar duruyordur çünkü geliyorum.
Poe:
Duruyor sevgili Ranpo'm.
Seni bekliyorum zaten saatlerdir.
Eve gel artık İkigai'm
Ranpo:
Geliyorum.
Evimize geliyorum sevgilim.
.
Küçük serüvenimiz burada bitmiş oluyor sevgili okuyucularım.
Yeni bir seri gelecek mi sorusuna cevap vereyim.Evet,ama hâlâ yazıyorum.
Yanımda olan herkese çok teşekkür ederim.Umarım beğenmişsinizdir.Sağlıcakla kalın,seviliyorsunuz♡♡
