TOKYO REVENGERS X Y/N

Mikey'in Yanında Olmak

Mikey'in herkesten sakladığı tek şey Karanlık dürtüleriydi. Sana bunu ilk açıklandığında; Onu terk etmeni istemişti. Sana zarar vermek istemiyordu. Ne olursa olsun sen onun için çok değerliydin.

"Mikey, gerçekten gelmene gerek yok!"

Mikey önümde durmuş bana çocuksu bir ifade ile bakıyordu

"Sevgilimle gezmek istiyorum"

"Sadece markete gideceğim" Mikey sağ elini omzuna atıp seni göğsüne yasayarak yürümemizi sağlamıştı.

"Seni özledim bir de" diyince Sırıtarak ona daha da sokulmuştum.

"Oi,Oi! Bakın kimler varmış burada!"

önümüze 15,20 kişi çıkınca Mikey hızla beni arkasına almıştı.

"Mi-Mikey-" Ben korku dolu gözlerimi ona çevirmiştim. Korkum Mikey'in kaybetmesi değil. Olası bir durumda Mikey'in kendini kaybetmesiydi.

"Y/N. Sorun yok, git buradan" Mikey gitmem gerektiğini söylüyordu ama tek düşündüğüm şu an Mikey'di.

"Hadi ama Mikey! Sevgilini neden bizden kaçırıyorsun ki? Belki bizde biraz eğleniriz? He?"
önümüzde ki çete üniformalı olan adam konuşunca Mikey'in yavaş yavaş sinirlendiğini anlıyordum.

"Ona hele bir dokun. Ölünü bile sikerim senin."

Çıt çıkaramıyordum. Mikey çok ciddiydi ama önümüzde ki bunu çok ciddiye almıyordu.

"Hadi ama Mikey, cimri olma!" Mikey'in karşısındaki adam yavaş yavaş bana doğru gelince Mikey daha da önüme geçmişti.

"Belki odaya geçeri-" Daha ne olduğunu anlayamadan Adam yere yığılmıştı. Mikey adama tekme atıp yere devirmişti!

tekrar üstüne geçip yumruk atmaya başlayınca sağdan ve soldan adamlar Mikey'in üstüne geliyordu.

"Mikey! Dikkat et!" Mikey sanki bağırmam ile kendine gelmiş gibi üstüne doğru gelen adamlardan hızlıca kurtulmuştu.

Her taraf kan olmuştu. Mikey'in gömleği de. Ama gömlekteki kan Mikey'in değildi.

"Y/N, üzgünüm. Yine aynı şeyler oldu." Mikey önümde başını eğik bir şekilde konuşuyordu. Hızla kendime çekip sarılmışım. Bedeni buz gibiydi.

"Mikey. Senin suçun yok. Yanındayım bak"

Mikey göz altlarımı baş parmağı ile silmişti. "Sanırım gitsen iyi olacak Y/N."

Ağladığımın farkında bile değildim.

"Hayır Mikey! Yanında olacağım dedim." Hiçbir şey demiyordu. Zaten diyecek sözde yoktu.

"Sanırım pansuman yapsak iyi olacak. En azından kimse ölmedi."

Gülümseyerek söylemeye çalıştıklarım canımı daha çok acıtmıştı.

Mikey'e bırakmazdım. Bırakamazdım.

Yarı uykulu yazdığım bölüm bu kadar oldu. Umarım yazım hatası yoktur...

İyi geceler^^