"တကယ်ပြောတာပေါ့
Bella..နောက်တယ်လို့ထင်လို့လား"
ကလင် ကလင်*
ကောင်းခန်းရောက်မှ ထမြည်တဲ့
ခေါင်းလောင်းသံကြောင့်
အနည်းငယ်စိတ်ဆိုးမိ။
**************
ဒီနေ့လည်း ခါတိုင်းလိုဘဲ
ကျောင်းဆင်းတော့ သူမကို
ရှာနေမိတယ်။
သူမနားမှာ သူမချစ်သူဆိုတဲ့
အကောင်ကိုလည်းမတွေ့ရ။
သတိထားမိတာက
သူမခြေလှမ်းတွေ ကျွန်တော့ဘက်
ဦးတည်လာပြီဆိုတာ။
"ဦး..!
ဦးတဲ့လားဗျာ။
ကျွန်တော်ပျော်နေမိတယ်။
ဒါ သူမရဲ့စိတ်ရင်းကပြောတာ
မဟုတ်တာတောင်။
"Bella..
"ဘာလဲ?
ကလေးငယ်လို့တောင်
မခေါ်တော့ဘူးလား"
"မဟုတ်ရပါဘူးကွာ...
ကလေးငယ်မကြိုက်မှာစိုးလို့ပါ"
"ကြိုက်ပါတယ် ဦးကလည်း"..
နှုတ်ခမ်းလေးတစ်ထော်ထော်နဲ့
ပြောနေသောသူမ။
ဒါတွေဟာသူမစိတ်ရင်းက
မဟုတ်ကြောင်း
ကျွန်တော်ညို့ယူထားတဲ့သူမ
မျက်လုံးလေးတွေကသက်သေပင်။
"သဲ! ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်
ကိုယ်လာတာနောက်ကျသွားတယ်
."
ကားအဖြူတစ်စီးထိုးရပ်ကာ
သူမဆီလျှောက်လာတဲ့သူမ
ကောင်လေးဖြစ်သူ။
"ဒါနဲ့ သူကဘယ်သူလဲ သဲ?
ဆရာဖြစ်သူကိုသိပ်မသကာ်တဲ့
ပုံစံဖြင့် ။
"ရှင့်ကိုသာမေးရမှာ
ရှင်ကဘယ်သူလဲ?
"ဘာ..! သဲ
ကိုယ်ကသဲရဲ့ကိုကိုလေ
မမှတ်မိတော့ဘူးလား
ကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးနေတာမလား
မစပါနဲ့သဲရယ်..."
"ဘာလို့စရမှာလဲ
သိတောင်မသိတာကို?
"သဲ!..
"ဦး လာ
သမီးတို့သွားမယ်"
Ethanလက်ကိုလှမ်းဆွဲကာ
သူမကောင်လေးရှေ့က
ထွက်သွားမလို့ပြင်ဆဲ။
ထိုကောင်လေးက သူမလက်တစ်ဖက်ကိုပြန်ဆွဲကာ။
"နေဦး! မင်းနဲ့သူနဲ့ကဘာတွေလဲ"
"ဦးကငါ့ရဲချစ်သူ"!
"ဘာ!!"သဲ ဘာတွေပြောနေတာလဲ
ကိုယ့်ကိုသေချာကြည့်!
ဒီကောင်ကဘာလို့မင်းချစ်သူဖြစ်ရမှာလဲ!!!
YOU ARE READING
Her!
Non-Fiction"ကိုယ့်ဘ၀မှာဘယ်သူ့ကိုမှကိုယ့်နားမှာနေဖို့ မတောင်းဆိုဖူးဘူးဒါမဲ့မင်း!ကိုယ့်နားမှာနေပေးရမယ်! "ဆရာ့ကိုသမီးမချစ်ဘူး..! ဆရာ့နားမှာလည်းသမီးမနေချင်ဘူး
