"သမီးရယ်.
ထွက်လာပါတော့...
သမီးဖြစ်သူ ထမင်းမစား
ဘာမစားနဲ့အခန်းအောင်းနေသည်မှာ ၂ရက်လောက်ရှိနေပြီမို့။
အမေဖြစ်သူလည်း အခန်းအပြင်မှ
အော်ခေါ်နေရတာ ငိုသံအပြင်မရှိပေ။
ထိုကောင်မလေးငယ်ငယ်ကတည်းက မိခင်ဖြစ်သူကိုတခါမှ
အာ မခံဖူးတာတော့အမှန်ပင်။
"သမီးနဲ့ဆရာ့ကိုသဘောတူပေးမှသမီးထွက်လာမယ်အမေ...
"သမီးရယ်
မမိုက်စမ်းပါနဲ့..
ဘယ်လိုတောင်ပြောင်းလဲသွားရတာလဲ အမေ့ရဲ့သမီးလေးတောင်
ဟုတ်ရဲ့လား bellaရယ်"
"..အ့...ငါ့ခေါင်း..!
ရုတ်တရက် သမီးဖြစ်သူအခန်းထဲမှ အသံတခုထွက်လာတာမို့။
"သမီး! ရရဲ့လား
**** တံခါးဂျက်ကိုတွန်းဖွင့်နေဆဲ။
"အမေ...သမီးခေါင်းကိုက်တယ်..
ဟင့်.."
"သမီး!!အမေ့ကိုစောင့်ဦး!
အမေပြန်လာခဲ့မယ်...
ထိုချိန်
သော့အပိုတစ်ချောင်းရှိသည်ကို
သတိရသွားရင်း
ကြီးမားလှတဲ့ဗီဒိုကြီး၏အထပ်ပေါင်းများစွာမှ သော့အပိုတစ်ချောင်းကိုလိုက်ရှာရင်း။
"သမီး.!
*ဂျောက်*
အခန်းထဲမှာခွေခွေလေးမေ့လဲနေတဲ့
သမီးဖြစ်သူ။
"သမီး..!အမေ့ကိုကြည့်ပါဦး
သမီးလေး...သမီး!
"သမီး"ဖြစ်သူကိုသာဆက်တိုက်ခေါ်ရင်း
မျက်၀န်းထဲမှာမျက်ရည်တွေအပြည့်ဖြင့်။
အတန်ငယ်ကြာတော့။
"အမေ..
အသံငယ်လေးတခု
သူမသမီးဆီမှထွက်လာခဲ့သည်။
"သမီး..သတိရလာပြီလား
တော်သေးတာပေါ့ အမေ့သမီးလေး..
"မေမေ...
ဘာစကားမှတောင်သိပ်မပြောကြဘဲအချင်းချင်းဖက်သာငိုလိုက်ကြသည်။
"သမီး.."
"ဟုတ်..အမေ
"နောက်တပတ်ကျရင်
Adamနဲ့ လက်ထပ်ပေးမယ်
သမီးကို"
"ဟင်..Adamကဘယ်သူလဲ
အမေ"
နှစ်နှစ်တိတိတွဲလာပြီးလက်ထပ်ဖို့အထိရည်ရွယ်ထားကြတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်။
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်
သိပ်ချစ်ကြရင်း။
အခုမှသမီးဖြစ်သူဆိုသော
စကားကြောင့် အနည်းငယ်ထိတ်လန့်သွားတဲ့အပြင်။
တစ်စုံတစ်ခုကိုသတိရမိပြီး
အနည်းငယ်မသကာ်ဖြစ်သွားမိသည်။
သေချာပေါက် လည်ဆွဲပင်။
YOU ARE READING
Her!
Non-Fiction"ကိုယ့်ဘ၀မှာဘယ်သူ့ကိုမှကိုယ့်နားမှာနေဖို့ မတောင်းဆိုဖူးဘူးဒါမဲ့မင်း!ကိုယ့်နားမှာနေပေးရမယ်! "ဆရာ့ကိုသမီးမချစ်ဘူး..! ဆရာ့နားမှာလည်းသမီးမနေချင်ဘူး
