Dear TEEN-year old SELF

@FIFTEEN

DEAR SELF, 

At dahil fifteen ka na, ito rin yung REBELLIOUS STAGE KA.... MULA SIGARILYO, CUTTING CLASSES GINAGAWA MO YUN KASI WALA KANG MAPAGBALINGAN  NANG GALIT MO SA MUNDO Sa isip mo lang nagawa kasi alam mo naman na siguradong PAGAGALITAN KA.... YOU ALSO HAVE MANY THOUGHTS IN YOUR MIND NA GUSTO MONG I-OPEN UP SA IBA BUT YOU CAN'T. EITHER THEY ARE BUSY OR TALAGANG WALA  SILANG PLANO PAKINGGAN KA...  YOU GOT YOUR FIRST KISS IN THIS AGE BUT YOU TRULY REGRET THAT. BECAUSE YOU THOUGHT NA KAPAG HINALIKAN KA, MAHAL KA.... BUT THOSE SPECULATIONS ARE ONLY FOLKLORE MADE BY HOPELESS ROMANTIC, ANG ENDING, HOPIA KA AMPUPU...

This times of your life na tinatanong mo yung sarili mo kung kakayanin mo pa ba mag-graduate? Kaya mo pa ba tiisin yung mga BULLIES na ultimo mga simpleng pranks para sa kanila, Entirely give you nothing but a piece of crap.. Grateful ka pa rin na may mga tao pa rin na nandiyan para alalayan ka, Pakinggan ka at siyempre, nakakausap mo at nakaka-agapay sa lungkot at ligaya. Yung tipong seatmate mo na karamay mo sa tsismisan... Wala lang! Silent-Type siya pero sa iyo lang siya madalas open at willing makipag-usap hanggang maubos anf FREETIME NINYO. DITO KA RIN NAKARANAS NA LITERAL NA MAWALAN NG INTERES SA ISANG SUBJECT AND LATER-ON IN LIFE, YOU TRULY REGRET NA HINDI NO IYON BINIGYAN NANG PANSIN.... Magulo na masaya ang Schoolyear na ito para sayo... Kahit nga mga teachers nalilito kung karapat-dapat kang isali sa FIRST Section dahil isa kang Dakilang Pasaway XD. Kababae mong tao mas trip mong humiga sa damuhan tuwing school break.... Siyempre hindi ka papahuli sa kasabihang " Nag-Crush, Hindi ki-Crushback, Nasaktan, Nag-uncrush" hahahahaha.... Siyempre, hindi rin papahuli yung may crush kang student teacher na na-assign magturo sa pinaka-Hate mong Subject, PERO SA NGALAN NG PAG-IBIG, NAGAWA MONG MAKAPASA.... BELIEVE IN THE POWER OF LANDI-JUTSU XD May mga moments rin ang mga classmates mong nahuli na  nag-cutting classes pero di huli... XD galing mo kasi MAGPALUSOT SIYOTEK KANG BAKLA KA xD EWAN KO BA SA IYO? PWEDE MO NAMAN KASI ICHU-CHU BEAR PERO KERIBELS MO PA RIN I-SUPPORT ANG KABALIWAN NILA HAHAHAHAHA.... Sa part na naglalaro lang naman sila ng computer games, Eye-Ball sa jowa nilang nakilala sa mga TEXTERS CLAN HANGGANG SA PAGNANAKAW NG MGA ANSWER SHEETS SA SCHOOL NAGAGAAWA MONG LUMUSOT XD.... JOKE LANG HAHAHA ALAM KO NAMAN NA GOODGIRL KA, SINASAPIAN LANG LANG NANG KASALTIKAN PAMINSAN-MINSAN XD. 

Yung mga babaeng nag-CR sa likod minsan nasisilipan ng mga manyak mong batchmates kaya ang ginagawa mo sumisigaw ka ng " HOY may KAPRE sa LIKOD" Tilian ampupu ang mga bruha tapos tatawa-tawa ka sa gilid siyotek matching himas-himas sa tiyan, Wala lang, trip mo lang gumanti sa mga FEELER MONG KA-BATCH NA AKALA MO BINIGYAN TALAGA NANG MAGANDANG LOOK XD... TSAMBA LANG NILA MAGALING SILA MANG-UTO NANG BABAE HAHAHAHA MINSAN, NAPAISIP KA, KUNG NAGING MAGANDA KA BA? MAY PANGIT PA BA SA MUNDONG IBABAW? THAT question has finally answered when one day,ISANG ARAW, NILIGAWAN KA NG ISANG GEEK SA MISMONG SCHOOL GROUNDS... SIYEMPRE, BIGLANG NAPAISIP KA, LEGIT BA THIS?

Siya ang isa sa mga GEEK NG AMING ERA. MAGALING RIN SIYASA COMPUTERS.... I DON'T MIND SIMPLY ABOUT HIS LOOKS... ANG KASO, HINIHIKA AKO KAPAG KASAMA KO SIYA KASI NANINIGARILYO SIYA.... ANOTHER THING IS, MAY TINITIBOK-TIBOK NA KASI ANG HEART KO KAYA NAHIRAPAN DIN AKO NOH?   KAHIT GUSTO KO MAG-YES, HINDI KO KAYA . HINDI KO KAYA MAKAPANAKIT NANG FEELINGS NG TAO YUNG TIPONG UMASA SIYA NA RECIPROCATED YUNG FEELINGS PERO HINDI NAMAN.... KAYA AS MUCH AS SOONER, UMAMIN NA AKO NA WALA AKONG FEELINGS SA KANYA AT MANANATILING '' FRIENDS'' ANG TURING KO SA KANYA. HINDI KO RIN NAMAN NABASA YUNG LOVELETTER NA TINUTUKOY NIYA PERO AS DAYS HAVE SWIFTLY PASSED, HE STARTED TO CHANGE ALOT.....  GRADUALLY, I SLOWLY REALIZED NA NAGIGING MUTUAL NA YUNG FEELINGS KO PARA SA KANYA PERO WHEN I LEARNED NA MAY GIRLFRIEND NA SIYA, I STARTED TO ACT NA EVERYTHING IS OKAY, PERO DEEP INSIDE.... NASASAKTAN NA RIN AKO NANG SOBRA...

Dama ko rin yung tensions sa schoolwork pero grateful ako na kahit papaano, unti-unti mo rin kinakaya... Hindi rin biro pagsabayin ang trabaho sa pag-aaral... nakakapagod pero kakayanin...At the same year, As usual, aside from the wounds in your feet na iniinda mo, You also have to find means na ipagpatuloy ang pag-aaral mo... Wala rin gustong tumanggap sa iyo at kahit anong gawin mo, there is really a huge difference kapag nakikitira ka sa ibang bahay kaysa sa paninirahan mo sa biological family mo... Titiisin mo lahat ng sermon, puyat,paso sa kamay at pagod but still.... It wasn't good enough.Sometimes, in this age talaga POWERLESS KA, AS IF YOU ARE OBLIGED TO DO AS THEY WISH. WALA KANG FREEDOM TO EXPRESS YOUR OWN THOUGHTS. ONLY THOSE YOU CAN HEAR IN YOUR HEAD.