Boom.."ရားဘာလဲကျွန်တော်ကိုတောင်ဘာမှမပြောဘဲဒီကမ္ဘာကြီးကနေထွက်သွားပြီးလား"doyoung hyung"yaရှိသမျှပစ္စည်းတွေအကုန်လုံးကိုကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ပစ်ချလျက်doyoung hyungကျွန်တော်ဘေးနားမှာအကြာကြီးနေပေးမယ်လို့ပြောခဲ့တယ်လေဗျာ
Tii tong..
Bell ခေါင်းလောင်းမြည်သံကြောင့်အောက်ကိုပြေးဆင်းသွားလိုက်တော့တယ်
တံခါးကိုဆွဲဖွင့်...Qiu
Ya,ဒီအချိန်ကြီးဘာလာလုပ်တာလဲဗျာ
ရားsorryကျွန်ေတာ်Parcelကိုအိမ်မှားပို့မိတာပါ
Sojunghwan:ဟာ..ဒီကောင်ကွာမင်းကိုဘာမှမလုပ်မိခင်မင်းထွက်သွား...သွားစမ်း"တောက်
Junghwanနောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပြီးထိုင်ခုံရှိရာကိုသွားပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်,မျက်လုံးကတော့စားပွဲရဲ့ပန်းအိုးစီးကိုရောက်သွားတယ်,စာ စာတစ်ဆောင်..
ချက်ချင်းဆိုတလိုကောက်ဖက်လိုက်တော့တယ်
Do "Doyoung hyungရေးသွားတဲ့စာပဲ
Junghwanလုံဝရပ်တန့်လို့မရတဲ့အထိငိုချမိလိုက်တော့တယ်,အင်းပါကျွန်တော်နဲ့doyoung hyungနဲ့ကဒီဘဝမှာလုံးဝမဖြစ်နိုင်တာကိုကျွန်တော်သိပါတယ်doyoung hyung
Junghwan:doyoung hyungပြောတဲ့အတိုင်းကံကြံမ္မာကြီးကတစ်နေမှာဆံုစည်းခွင့်ပေးမယ်ဆိုတာကျွန်တော်ယုံကြည်တယ်ကျွန်တော်doyounghyungဒ
ပြန်မလာမချင်းကျွန်နော်စောင့်နေမယ်Junghwanကတော့doyoungပြောသွားတဲ့စကားကိုလုံးဝယုံကြည်ပြီးစောင့်မျှော်နေရမယ်ဆိုပြီးအတိအကျဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတော့တယ်
_______________
"ရက်လနှစ်တွေရာသီတွေ
ရာသီတွေအလီလီတွေပြောင်းလဲ
YOU ARE READING
အမှောင်လောကရဲ့အချစ်သက်သေ
FanfictionDoyoung:ကိုယ့်ကိုကိုဘယ်သူလဲတောင်မသိခဲ့တဲ့အချိန်မှာကျွန်တာ်အဲ့ကောင်လေးအနောက်ကိုထောက်လျှောက်လိုက်ခဲ့တယ်ဒါမဲ့သူ ကကျွန်တော်ဘဝအသစ်ရောက်အောင်ကူညီပေးခဲ့တယ်ဗျာ junghwan:ကျွန်တော်နာမည်ကြီးသရုပ်ဆောင်ဖြစ်ဖို့အတွက်ကြိုးစားနေချိန်မှာဘယ်သူကမှမသိတဲ့၀ိညာဉ်တစ်ေကာင်...