Doyoung:ဟေ့ပြောနေတယ်လေ"ငါ့ကိုအဲ့လိုမခေါ်နဲ့လို့"မဟုတ်ရင်ငါကအသက်40လောက်ကျနေတာပဲ
Jumghwanကတစ်ချက်ရယ်လိုက်ပြီးထွက်လာလိုက်တော့တယ်
Junghwanအဝတ်စားတွေလဲပြီးအရှေ့မှာကော်ဖီခွက်တစ်ခွက်ရယ်သတင်းစာလေးပါလက်နဲ့ကိုင်ထားပြီးထိုင်ဖက်နေပါရဲ့
Doyoungကတော့အောက်ကိုဆင်းလာပြီးjunghwanကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး"so junghwanငါဗိုက်ဆာတယ်
Junghwan:ကိုယ့်ဘက်သာကို Breakfast သွားလုပ်စားပါလား
So"so Junghwan!
Junghwan:မင်းငါအိမ်မှာလည်းလာနေသေးတယ်နောက်ပြီးငါကမင်းစားဖို့အတွက်အကုန်လုံးပြင်ဆင်ပေးရအုံးမှာလား
Doyoung:ငါကမှမလုပ်တတ်တာကွာ
Junghwan:ကိုယ့်ဘက်သာကိုလုပ်စမ်းပါကွာ
Doyoungမျက်နှာစူပုပ်ပုပ်ဖြစ်သွားတာကိုသတင်းစာဖယ်ပြီးတော့ခိုးကြည့်နေပြီးတစ်ရယ်ရယ်နဲ့ရီနေတာ"
Doyoungကတော့ဟူးငါကဘာလုပ်စားရမှာလည်းငါမှမီးဖိုချောင်ထဲမဝင်တတ်တာ"ဟူး
Junghwanလည်းထိုင်နေရင်းနဲ့ထပြီးဒီမှာထားလိုက်တော့ငါလုပ်ပေးမယ်ကွာမင်းဘေးဖယ်
Doyoungကခပ်ပြုံးပြုံး"ပြုံးပြီးဂိုမာဝေါ်junghwan
Junghwanကတော့အသားညှပ်ပါးမုန့်ကိုစတင်လုပ်ပါတယ်"doyoungကတော့ဆိုဗာပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး"so junghwanဆိုတဲ့မင်းသားကတကယ်စိတ်သေဘာထားကောင်းပါလား
မိနိစ်အကြာ
Junghwan"doyoungစီကိုလျှောက်လာပြီး Sandwich breadကိုပန်ကန်ပြားလေးနဲ့ယူလာပေးတယ်
Doyoungကတော့ချက်ချင်းဆိုသလိုလက်နဲ့ကိုင်လိုက်တော့
Junghwan:ပူလိမ့်မယ်အခုမှလုပ်ထားတာဆိုတော့
Doyoung:အွန်းပါ
နည်းနည်းအအေးခံလိုက်ပြီးတော့"doyoungကတော့sandwichကိုချက်ချင်းဆိုသလိုစားလိုက်တော့တယ်"ပလုတ်ပလောင်းလေးနဲ့အဲ့လိုမျိုးပလုတ်ပလောင်းစားနေတာကိုဘေးနားကလူကြီးကသဘောကျနေတာပါပဲ
Doyoungကsandwichတွေကိုအဝစားပြီးတော့junghwanကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့"junghwanကသူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာမို့"ဘာကိုကြည့်နေတာလဲ"junghwanကဘာမှပြန်မပြောလာဘဲနဲ့သူ့လက်လေးနဲ့doyoungရဲ့ပါးစပ်ကိုအမြန်ဆိုသလိုပေနေတဲ့ပါမုန့်သားလေးတွေကိုဘေးဖယ်ပေးလိုက်တယ်"
Doyoung:ဘာလုပ်တာလဲ?
Junghwan:ဒီတိုင်းဖယ်ပေးတာပါ
Doyoung:အော်
Junghwan:ဒါနဲ့မင်းအိမ်ကိုမင်းမပြန်တော့ဘူးလား?
Doyoung:ဟင့်အင်းမပြန်တော့ဘူးဒီနေ့လည်းစီနီယာရဲ့အိမ်မှာဘဲနေမယ်နော်
Junghwan:အေးပါကွာ"junghwanကငြင်းမလားသူ့ရဲ့doyoung hyungပဲကို"
Junghwan:စားကောင်းလား?
Doyoung:ကောင်းတယ်"ခဏဘာလို့မင်းငါကိုဒီလိုမျိုးလိုက်ေမးနေတာလည်း?
Junghwan:ဟမ်"ငါအလုပ်သွားတော့မယ်
Doyoung:အွန်းငါအိမ်ကိုစောက်ရှောက်ပေးမယ်
Junghwan:ကောင်းတာပေါ့အိမ်စောင့်မလိုတော့ဘူး
Doyoung:ဘာ"ဘာပြာတယ်
Junghwan:ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးငါသွားပြီ
Junghwanလည်းပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ကားသော့လေးကိုကိုင်ပြီးထွက်လာလိုက်တော့တယ်
________
တစ်ဖက်တွင်Gisaoyu:ဒီမှာခများသားနဲ့ကျွန်တော်ကိုဘယ်တော့လက်ထပ်ပေးမှာလည်း?
Doyoung dad:သားရယ်သားကိုမပြောဖြစ်တာမနေ့ထဲကအယ်ကယ်ရဲ့သားကအိမ်မှာမရှိတော့တာ
ဘာ!
ဟုတ်တယ်သားရယ်အယ်ကယ်လည်းဘာလုပ်ရမလည်းမသိတော့ပါဘူး
ခများကြီးကတကယ်ဦးနောက်မရှိတာပဲကိုယ့်သားကိုတောင်မထိန်းသိမ်းနိုင်ဘူး
အယ်ကယ်လည်းဘယ်သိမလည်းသားရယ်"သားတကယ်အယ်ကယ်သားနဲ့လက်ထပ်ပေးပ့မယ်
Gisaoyu:ပြောတဲ့အတိုင်းကတိတည်မတည်ရင်တော့ကျွန်တော့်အကြောင်းသိမှာပါ"
ဟုတ်"အယ်ကယ်ကတိတည်ပါတယ်
_______
Gisaoyu:ဟေ့ကောင်တွေမင်းတို့ဒီကိုလာအုံး
ဟုတ်ဆရာ
Kimdoyoungကိုတော့မင်းတို့သိမှာပါ"ဟုတ်ဆရာကျွန်တော်တို့သိတယ်"သူ့ကိုမရရတဲ့နည်းနဲ့ရှာသိလား"တွေ့ရင်လည်းရော့ဒီမှာမေ့ဆေးအဲ့ဆေးနဲ့ခေါ်လာခဲ့ကြ"မင်းတို့လုပ်နိုင်ရင်မင်းတို့ရဲ့ငွေဝသိမှာပါ"
ဟုတ်ကဲ့ဆရာမရရတဲ့နည်းနဲ့ခေါ်လာခဲ့ပါမယ်
..................
YOU ARE READING
အမှောင်လောကရဲ့အချစ်သက်သေ
FanfictionDoyoung:ကိုယ့်ကိုကိုဘယ်သူလဲတောင်မသိခဲ့တဲ့အချိန်မှာကျွန်တာ်အဲ့ကောင်လေးအနောက်ကိုထောက်လျှောက်လိုက်ခဲ့တယ်ဒါမဲ့သူ ကကျွန်တော်ဘဝအသစ်ရောက်အောင်ကူညီပေးခဲ့တယ်ဗျာ junghwan:ကျွန်တော်နာမည်ကြီးသရုပ်ဆောင်ဖြစ်ဖို့အတွက်ကြိုးစားနေချိန်မှာဘယ်သူကမှမသိတဲ့၀ိညာဉ်တစ်ေကာင်...