GECENİN SESİ

1.BÖLÜM

            SINIR 15 YORUM 15 BEĞENİ

Merhaba kelebeklerim öncekile depremden etkilenen herkese gecmis olsun vefat edenlere baş sağlığı diliyoruz bende bir depremzedeydim hic kolay bir sey yasamadık tekrardan tüm Türkiye'ye gecmis olsun. Naz ile benim ilk kitabım yarısı kurgu yarısı gerçek hayat bunu söyleyeyim. İnsanlar hayatlarında hiç kolay şeyler yaşamıyorlar bunu bilmelisiniz küçük ya da büyük her insanın aşamadığı bir şey var benim de var. Bu kitabi en çok yazma sebebimde canim abimdi. Abim bu kitabı senin için yazıyorum ve seni çok seviyorum bunu asla unutma...

Yine pazartesiydi ve ben bu durumdan hiç memnun değilim. Pazartesi günlerim her zaman kötü geçiyordu çünkü. Tabi ki benim hangi günüm iyiydi ki. Yatağımın içinde kendi kendime söylenirken annem de içeriden bana söyleniyordu.

"Asel Hanım haydi kalkın bakalım. Ne bu tembellik Aaa." Dediğini duymuştum.

Annemin o kinayeli sesini duyunca neşeleniyordum. Bunları düşünürken bir anda içeri abim girdi. Abim o kadar mutlu ve heyecanlıydı ki. Birden yatağıma zıplayıverdi.

"Ooo hanımefendiye bak hele uyanmakta bilmiyor" dedi.

"Efendim abiciğim, Dünya Atlasım..." dedim. Abime dünya Atlasım demeyi çok seviyordum.

Sabah sabah espri ile başlamıştık. Akşamınız hayır olsun.

"Sana güzel bir haberim var. Dünya Atlasın bir şirkette ise başladı" deyince o kadar mutlu oldun ki.

"Ohaa, abi sen ciddi misin???"dedim bir heyecanla.

"Tabi bebeğim sen abini ne sandın. Boş değiliz bizde evelallah" dedi.

"O zaman sen şimdi takım elbise de giyersin."dedim. Aslında biraz kıskanç birisiyim. O yüzden sesim kıskanç çıkmıştı.

"Hııhııı" dedi abim.

Biz bu konuşmayı yaparken annem şefkat dolu gözlerle bizi izliyordu.

"Ooo, abi kardeşe bakın hele ne bu mutluluk. Hadi gelin artık kahvaltıya ondan sonra işi olan işine okulu olan okuluna gitsin, oyalanmayın."dedi annem.

Annem son sözlerini söylerken ellerini birbirine vurdu. Abim ile birbirimize baktık. Abim 'hadi' anlamında gözleriyle konuştu. İşte en çok bu huyumuzu seviyordum. Ne güzel konuşmadan anlaşabiliyoruz.

Hemen elimi yüzümü yıkadım. Okul kıyafetlerimi giydim. Okul kıyafetlerimden hiç hoşlanmıyorum çünkü mini etekti. Mutfağa giderken mutfak kapısının önüne çantamı indirdim. O sırada mutfaktan sözde Babam olacak kişi çıktı.Aslında babam evden işe işten eve gidip gelen birisi evi otel gibi kullanır. Zaten pek iyi de anlaşamayız o yüzden iyi oluyor bir yandan. Bana soğuk soğuk baktı, bende ona bakacaktım ama bir tatsızlık çıksın istemiyorum çünkü güzel bir güne onun yüzünden moral bozukluğu ile başlamak istemedim.

Mutfağa geçtiğimde abimi gördüm. Beyefendi ben gelene kadar hazırlanmış. Hemen bir şeyler atıştırıp çantamı sırtıma aldım çünkü ilk günden geç kalmak istemiyordum. Abim anlamış gibi kaskını uzattı.

"Gel bakalım Aselim bugün ben seni götüreyim okula."dedi çok mutlu olmuştum.

"Abilerin birtanesi yaaa. Bu arada bugün ayrı bir yakışıklısın."dedim.

"Daha fazla konuşursan burada kalacaksın haberin olsun."dedi abim şakacı bir ses tonuyla.

Abim hafif bir gülmüştü. Ben abimin ne kadar şakaya vurduğunu bilmemde işten içe yapacağını biliyordum o yüzden hemen kaskı takıp motora bindim... okula çok az bir zaman kalmıştı. İçimde kötü bir his vardı fakat kimseye söylemek istemiyordum çünkü onlarında moralini bozmak istemiyorum diye düşünürken okula yetişmiştik. İçimden ne zaman kötü bir his geçse kötü bir şey olurdu.

Motor durduğunda motordan indim. Sanki abimde kötü bir şey olacağını hissetmiş gibiydi. Bana sarılarak konuştu.

"Ne zaman olursa olsun beni arayabilirsin. Ben her zaman yanındayım Aselim."dedi

                       

                      Finish

Kelebeklerim nasıldı ilk bölüm düşünceleriniz neler?

Sizce ne gibi bir şey olacak?

İlk bolum kısa oldu ama ondan sonrakiler bu kadar kısa olmayacak inşallah

Bu arada instagram hesabımız @goknur_books takip ederseniz çok sevinirim

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUZ