*გათენდა*
LIsa pov:
ტირილით გავიღვიძე, ხომ არ მოგესმათ ამ საშინელებაში შევძელი დაძინება, საერთოდ ამ ყველაფერს ძილი თუ ჰქვია,უცებ კი კარი იღება და შემოდის ჯიჰუნი, ძალიან გაბრაზებული ვუყურებ, ისეთი გაბრაზებული სადაცაა მივვარდე და ჩემი ხელით დავახრჩო.
ჯიჰუნი: გამარჯობა ჯიუტო ქალბატონო 😊 როგორ ხარ? იმედია კარგად გეძინა 😁
ლისა:რა? *გაიცინა* შენ რა დამცინი? აქ როგორ უნდა დავიძინო კარგად?
ჯიჰუნი:როგორც გეძინა საყვარელო😁😊 *ლოყაზე უჩქმიტა*
ლისა:ხელი გასწიე
ჯიჰუნი:თორემ?
ლისა: თორემ ის , რომ მოგატეხავ
ჯიჰუნი: ხომ არ გავიწყდება აქ რატომ ხარ?
ლისა:არა
ჯიჰუნი: ძალიან კარგი, მიხარია
ლისა:რისთვის მოხვედი შეგიძლია ამიხსნა?
ჯიჰუნი:იმიტომ რომ მენახე, მაინტერესებდა როგორ იყავი
ლისა: დაცვა ხომ მომიჩინე? მას ვერ ჰკითხავდი? შენი მოსვლა რა აუცილებელი იყო?
ჯიჰუნი: რაღაც მინდოდა მეთქვა
ლისა:კარგი გისმენ, ოღონდ მალე თქვი ლექციაზე მაგვიანდება
ჯიჰუნი: და ვინ თქვა რომ ლექციაზე წახვალ?
ლისა: მე
ჯიჰუნი:ხოდა ცდები
ლისა: არანაირად 😁
*ხელი კრა და გასვლა დააპირა*
ჯიჰუნი: *კედელთან მიიმწყვდია*
ნუთუ ჩემი არ გეშინია?
ლისა:რატომ უნდა მეშინოდეს? ან საერთოდ რატომ ვარ აქ? შეგიძლია ამიხსნა რა გინდა ჩემგან? *ტირილნარევი ხმით იკითხა*
(ეტირებოდა, მაგრამ ცდილობდა არ შეემჩნია)
ლისა: ვინ ხარ და ჩემგან რა გინდა? *იყვირა*
ჯიჰუნი: ნუთუ არ შეგიძლია იმის ხათრით მაინც გაჩუმდე, რომ დაბმული არ ხარ და ლაპარაკი შეგიძლია?
ლისა: ჩუმად ყოფნა არ მჩვევია!
ჯიჰუნი: რა ჭირვეული ხარ პატარავ, მაგრამ მე ალბათ ეს თვისება უფრო მიზიდავს *თმა ყურს უკან გადაუწია*
ლისა:გითხარი უკვე ან ხელი გაწიე ან მოგტეხავ თქო! (ვუთხარი ძალიან გაბრაზებულმა,ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს, სადაცაა სიკვდილს შევყურებდი თვალებში და მინდოდა ბოლო სიტყვა დამეტოვებინა, მაგრამ ის ბოლო სიტყვაც ისეთივე უხეში და მწარე იყო, როგორც ის ტკივილი ჩემთვის რასაც ამ დღეების განმავლობაში განვიცდიდი.)
ლისა: ბოლოს და ბოლოს იტყვი რა გინდა თუ წავიდე ლექციაზე?
ჯიჰუნი:კარგი, რადგან შენსას არ იშლი წადი, წადი ლექციაზე, ნებას გრთავ
ლისა:*გამიკვირდა ასე მალე, რომ დამთანხმდა, გამიხარდა და ვერ ვიჯერებდი, მაგრამ არა, რომ ეთქვა მე მაინც წავიდოდი*
დაცვა: ბატონო ჯიჰუნ მზადაა ყველაფერი
ჯიჰუნი: ჩაიშალა
დაცვა: ქალბატონო ლისა სად მიბრძანდებით?
ჯიჰუნი: შეეშვი, მე აგიხსნი ყველაფერს
დაცვა:კარგით
ლისა:*წავიდა*
ჯიჰუნი:*დაცვას ყველაფერი აუხსნა*
ლისა:*ლექციაზე წავიდა*
ჯიჰუნი:* უკან გაჰყვნენ, Შეამოწმეს მარᲗლა იქ მიდიოდა Თუ არა, ლისა კი მარᲗლაც იქ მივიდა, ჯიჰუნი როგორც კი დამᲨვიდდა სახლᲨი დაბრუნდა, მის ხელქვეიᲗს კი დაავალა რაᲦაცეების გარკვევა ამ უნივერსიტეტზე, ლისა, რომ დაბრუნდა ბევრი სამეცადინოს მიუხედავად მაინც Ძალიან ბედნიერი იყო და სიმᲦერებᲗან ერთად დავალებებს წერდა, ᲨუალედებᲨი ჯიჰუნი ეᲫახდა და იმ საქმესაც აკეᲗებდა, ბოლოს კი დაᲦლილს მაგიდასᲗან ᲩაეᲫინა, ჯიჰუნმა კი პლედი გადააფარა, Თავზე მოეფერა და უკან გამოვიდა*
-----------------------------------
ბოდიᲨი, რომ აქამდე ვერ დავდე 😕
ვიცი, რომ ცოტა დებილობაა, მაგრამ მეტი ვერაფერი მოვიფიქრე🥲
ასე, რომ მაპატიეᲗ 🥺
I purple you💜
YOU ARE READING
სხვადასხვა ადამიანი ნიᲦბის უკან
Fanfictionლისა იყო გოგონა რომელსაც არ უყვარდა ადამიანები, დადიოდა სასწავლებელᲨი, არ უყვარდა მამა,არცერთი მასწავლებელი და ბავᲨვი. ერᲗი გოგონას გარდა, ის მისი საუკეთესო მეგობარი იყო.ერᲗ დᲦესაც... (დაუსრულებელი) (წერის პროცესᲨია)
