Wiersze

W podróż

Pakuję rzeczy i ruszam.

W podróż.

Mama i tata starają się mi pomóc.

Pchają mnie przez pierwsze chwile wędrówki.

Tata znika gdzieś z pola widzenia.

Mama zostaje,

Ma dużo do powiedzenia.

Siedzi jednak po cichu.

Ruszam dalej.

Potykam się co chwilę.

"Koledzy i koleżanki" z klasy

Wyśmiewają się z mojego celu.

Zmieniam go.

Brnę przed siebie.

Siebie?

Gdzie ja jestem?

Kim ja jestem?

Dlaczego tu jestem?

Dlaczego mnie nie ma?

I wtedy gubię się

W tych brązowych oczach.

Pojawiają się,

Na chwilę.

I znikają...

Biegnę

Krzyczę

Płaczę

I je tracę.

I siebie tracę...