IGNOTUM

CHAPTER 2

CHAPTER 2: Mara?

A week only felt like one night, and now I'm staring at our school gate.

"Psh" I smirked matapos marinig ang tilian ng mga babae habang naglalakad ako.

I hate being the center of attention. Kung academically inclined pwede pa, but this? NO!

Naiirita ako sa mga tilian at titig na binabato nila sakin. Maaga pa at hindi pa ganoon kadami ang tao pero masyado ng maingay para sa akin. As I walk at the dark place of our school I felt something strange and stopped for a while. The minute I decided to walk again the air suddenly felt weird, hanggang sa.....

"Goodmorning" nagugulat akong humarap sa kaliwa ko "Oh, why do you look scared?" tanong ni Mara sakin.

"Nothing" nasagot ko, parang lalabas ang puso ko sa sobrang lakas ng pagdamba nito sa dibdib ko.

"Come, I'll show you kung saan ang classroom natin" aya niya saka na naunang maglakad.

Wala akong ibang nagawa kundi sumunod nalang. Alam ko at pamilyar ang pakiramdam na iyon, hanggang ngayon dama ko padin ang bilis ng tibok ng puso ko. It's not love, hindi din paghanga dahil nakita ko siya, it's FEAR.

"...like our classmrooms, so what do you think?" hindi ko namalayang tulala ako habang naglalakad "Cifer" tawag niya sakin, saka lang ako bumalik sa ulirat.

"Huh?" nalilitong tanong ko saka tumingin sa mga mata niya.

Her eyes its always filled with so much emotions that I can't even read for some reason.

"I'm asking you kung nagustuhan mo ba yung set-up ng rooms" she repeated.

"Yeah, it looks nice and pleasing nakakamotivate mag-aral" I said sincerely, saka nagpalinga-linga.

"I thought so too, ako kasi nagdesign dito" binalik ko ang paningin ko sakanya sa sinabi niyang iyon.

Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa isang classroom, magulo at napaka-ingay dito. Nauna akong pumasok and caught some of the girl's attention, some stared at me, some started to whisper, some looked at me as if they care. When suddenly, everyone started to rush on their seats and began to fix their things. Tumingin ako sa likod ko at walang ibang nandon kundi si Mara.

Did they just behaved, dahil nakita nila si Mara?

Mara started to walk slowly in front of the class with her arms crossed together and strict face as if she's the teacher in charge. She leaned on the table and started the announcement...

"Goodmorning" she said in sarcastic way.

"Goodmorning" they answered.

Nakatayo lang ako sa harap ng pinto habang pinapanood ang mga ginagawa nila.

"Gusto ko lang sana ipakilala sainyo, a new student Cifer Adam Feiliciano" dahan-dahan niyang sabi.

Hindi ako agad nakagalaw, punong- puno nang kapangyarihan ang boses niya. Marahan ako naglakad papalit sa harap.

"Goodmorning" I said then bowed.

"Take your seat" walang emosyong sabi niya saka naglakad papunta sa likod.

Sinundan ko siya hanggang sa marating ko ang pinakalikod at sadyang tumabi sa tabi niya. Magara tignan ang classroom, every student has their own seat and table. Kompleto din sa kagamitan sa classroom, only that we use white board and marker. Mayroon ding aircon ang classroom at madaming mga istatwa ng iba't- ibang parte ng katawan na halos makita ko ang itsura ko sa linis ng mga ito.