Y/N tereddütle geriye doğru bir adım attı ve Peter'ın bir yanı bunu daha fazla yapamayacağını anladı."Eğer seni burada tutarsa, belki. Bu, onu Neverland'de takip etmeyeceğin anlamına geliyorsa, belki."Y/N'nin ifadesi şoktan kafası karışmışa dönüşüyor. "Bekle, neden Neverland'den ayrılayım?"Peter ellerini açar. "Çünkü o senin ailen. İnsanların bir ailesi olduğunda, artık kaybolmazlar ve ayrılırlar. Bu her zaman böyle çalışır.Y/N güler, ikisini de şaşırtır. "Gitmeyeceğim aptal. Bu asla bir seçenek değildi."Peter şaşkınlıkla ona göz kırpıyor. "Gerçekten mi?"Gülümsemesi tüm gücüyle geri döndü. "Evet gerçekten. Bütün bunları gideceğimi düşündüğün için mi yapıyordun? Düşündüğümden daha naziksin."Peter, kendi kulağına bile yapmacık gelse de alay eder. Kibar değilim.Y/N sadece sırıtıyor. "Eminim değilsindir. Ama sen olsaydın, umurumda olmazdı.Eğildi ve onu yanağından öptü, sonra sözlere devam ederek onu orada suskun bir halde bıraktı.Peter'ın başı dertte, değil mi? Yine de iyi bir sorun. Hiç umursamıyor.
